Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi opodatkowaną działalność gospodarczą w zakresie produkcji desek snowboardowych i kiteboardowych. Podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowych transakcji w zakresie dostaw jak również sprzedaży eksportowej (USA, Kanada, Japonia). Często zdarza się, że w związku z dokonywanym eksportem towarów Spółka otrzymuje zaliczki na poczet przyszłych dostaw.

Zapytanie Podatnika dotyczy obowiązku opodatkowania zaliczki w sytuacji gdy nie jest pewne, że wywóz towaru nastąpi w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki. Ponadto, Podatnik pyta co należy zrobić w sytuacji gdy zaliczka została opodatkowana stawką 0%, a nie nastąpił wywóz towaru w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki.

Podatnik uważa, że art. 19 ust. 12 ma charakter fakultatywny. Spółka może ale nie musi opodatkowywać zaliczki w eksporcie, nawet w przypadku kiedy ma pewność, że towar opuści granice kraju przed upływem 6 miesięcy.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wyjaśnia:

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania części należności (art. 19 ust. 12 ustawy).

Zatem warunkiem powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania części należności przed dokonaniem eksportu jest sam fakt otrzymania przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) oraz przeświadczenie podatnika, iż wywóz towarów nastąpi w terminie określonym w powołanym wyżej przepisie. Określenie terminu wywozu towaru w ramach eksportu podlega indywidualnej ocenie podatnika. Ustawodawca nie zastrzegł żadnych dodatkowych warunków, ponad wyżej wymienione, od których uzależnione byłoby powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania części należności przed dokonaniem eksportu towarów.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy zatem stwierdzić, iż w przypadku otrzymania przez podatnika przed wydaniem towaru części należności, a w szczególności przedpłaty, zaliczki, zadatku bądź raty na poczet eksportu, przy zachowaniu warunku, o którym mowa w art. 19 ust. 12 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje w tej części z chwilą jej otrzymania, a sprzedaż ta winna zostać wykazana w ewidencji oraz deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla eksportu towarów określoną w ust. 4 art. 41 ustawy, tj. 0%.

W świetle powyższego nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że opodatkowanie zaliczki (jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania części należności) ma charakter fakultatywny.

W przypadku gdy eksport towaru (w znaczeniu "przewidywanego" wywozu towaru), na poczet którego wnioskodawca otrzymał już część należności nie nastąpi w przeciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania tej zaliczki (przedpłaty, zadatku, raty) - nie powstanie obowiązek podatkowy na podstawie przepisów art. 19 ust. 12 ustawy o VAT.

A zatem, jeżeli otrzymana zaliczka została opodatkowana stawką 0%, a wywóz towaru nastąpił po upływie 6 m-cy od dnia otrzymania zaliczki, Spółka jest obowiązana do dokonania korekty deklaracji, w której wykazała obrót z tego tytułu ze stawką 0%, bowiem w takim stanie faktycznym obowiązek podatkowy w ogóle nie powstaje.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje stanowisko Spółki przedstawione w piśmie za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Na podstawie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia