W dniu 6 października 2006r. Płatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 25 października 2006r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż działalność Spółki polega na świadczeniu robót ogólnobudowlanych w zakresie napraw infrastruktury kolejowej. Ponadto, Wnioskująca jest zrzeszona w Związku Pracodawców Kolejowych. Na podstawie postanowień Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez Pracodawców Zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych wpisanego do rejestru Ponadzakładowych Układów Zbiorowych Pracy, prowadzonego przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej, pracownicy Wnioskującej i członkowie ich rodzin oraz emeryci i renciści, korzystają z uprawnień do ulgowych przejazdów środkami transportu kolejowego. Świadczenia przejazdowe Wnioskodawca kupuje od przewoźników wykonujących publiczny transport zbiorowy (kolejowy), którzy też są zrzeszeni w Związku Pracodawców Kolejowych, i którzy stosują Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy. Zatem, pracownicy Wnioskodawcy oraz członkowie ich rodzin, a także emeryci i renciści korzystają z ulg przejazdowych środkami transportu kolejowego na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych.

W związku ze stanem faktycznym opisanym powyżej, zrodziła się wątpliwość, czy wartość wykupionych przez Spółkę od ww. podmiotów, świadczeń przejazdowych dla własnych pracowników i członków ich rodzin (współmałżonków i dzieci) oraz emerytów i rencistów jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)?

W opinii Wnioskującej, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. Przepisami uprawniającymi do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, do których odwołuje się ustawodawca w powyższej regulacji, są przepisy ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002r. Nr 175, poz. 1440 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem art. 1a ust. 3 tej ustawy przewoźnicy, wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów dla swoich pracowników albo emerytów i rencistów i najbliższych członków rodzin.

Wnioskująca wskazuje, iż nie jest przewoźnikiem, o którym mowa w ust. 3 przytoczonego przepisu. Z literalnego brzmienia przepisu art. 1a ust. 3 wynika, iż uprawnienie do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów może dotyczyć tylko pracowników przewoźnika. Wnioskodawca jest zrzeszony w Związku Pracodawców Kolejowych, który zrzesza także inne Spółki Grupy, w tym również przewoźników kolejowych. Wnioskodawca przyznaje uprawnienia do ulgowych przejazdów własnym pracownikom i członkom ich rodzin na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, w związku z czym – w opinii Spółki – wartość tych świadczeń nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się, co następuje:

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowy od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wolna od podatku jest wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Zauważyć należy, iż każda ulga podatkowa, jako czyniąca wyłom w zasadzie powszechności opodatkowania i równego traktowania podmiotów, musi być stosowana ściśle. Co do zasady – nie są dopuszczalne interpretacje wyjątków poza literalne ich brzmienie. Normę zawartą w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odczytywać z uwzględnieniem tej dyrektywy.

Dokonując interpretacji przytoczonego przepisu – zgodnie z zasadą, iż wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco – uznać należy, że wolna od podatku jest wartość świadczeń, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

W tym miejscu podnosi się, iż uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego unormowane zostały w ustawie z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. nr 175, poz. 1440 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 wskazanej ustawy, ustawa reguluje uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego w regularnych przewozach osób, wykonywanych przez uprawnionych przewoźników kolejowych i autobusowych.

W myśl art. 1a ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1992r., przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników oraz emerytów i rencistów i najbliższych członków rodzin.

Jednocześnie, w art. 1b ust. 1 pkt 3 tej ustawy stanowi się, iż przepisów ustawy nie stosuje się do pracowników firm przewozowych kolejowych i autobusowych, emerytów, rencistów tych firm i najbliższych członków ich rodzin, w zakresie, w jakim firmy te przyznały uprawnienia do ulgowych przejazdów.

Nadto, zgodnie z art. 7 ust 1 ww. ustawy, znosi się wszelkie uprawnienia do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego przewidziane w dotychczasowych przepisach prawa oraz postanowieniach układów zbiorowych pracy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Łączna interpretacja przywołanych powyżej regulacji prowadzi do wniosku, iż uprawnienia do ulgowych przejazdów dla pracowników, emerytów, rencistów i najbliższych członków rodzin przyznane przez przewoźników wykonujących publiczny transport zbiorowy, a także uprawnienia do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego przewidziane w postanowieniach układów zbiorowych pracy, nie mogą być uznane za uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikające z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Konsekwencją powyższego jest uznanie, iż do wartości świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, otrzymanych przez ww. podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym stanowi się w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy podatkowej, albowiem uprawnienia wskazanego kręgu podatników nie wynikają z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Podkreśla się , iż w kontekście możliwości zastosowania zwolnienia unormowanego w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy podatkowej, z uwagi na przepis art. 1b ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, posiadanie statusu przewoźnika wykonującego publiczny transport zbiorowy pozostaje bez znaczenia.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.