POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 05.06.2006 r. (data wpływu do tut. organu 06.06.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 20.06.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania przychodu pracowników spółki z tytułu uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych zorganizowanych przez spółkę

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka z o.o. ze środków obrotowych spółki organizuje spotkania integracyjne dla pracowników takie jak: spotkania świąteczne, imprezy rekreacyjne, sportowe, kulturalne. Celem tego rodzaju spotkań jest polepszenie jakości komunikacji i współpracy pomiędzy pracownikami, a przez to poprawa efektywności i atmosfery pracy. Integracja i identyfikacja pracowników z firmą decyduje o stopniu osiągania celu, jakim dla firmy jest uzyskiwanie przychodów. Zdaniem w/wym. spółki nie jest możliwe określenie kwoty przypadającej na konkretnego pracownika z tytułu uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych.

Pytanie płatnika:

Czy uczestnictwo w w/wym. spotkaniach stanowi dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z uwagi, iż nie jest możliwe określenie kwoty przypadającej na konkretnego pracownika, to wydatki ponoszone przez pracodawcę na organizację spotkań integracyjnych nie powodują powstania przychodu u pracowników.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, 30a-30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Art. 10 ust. 1 pkt 1 w/cyt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracą nakładczą, emeryturą lub rentą.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b – art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o pdoof – wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia.

Świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian. Ustawodawca stanowi o nieodpłatnych świadczeniach, innych niż świadczenia w naturze. Przedmiotem tych świadczeń nie są więc rzeczy, lecz świadczone na rzecz podatnika usługi.

Przychód podatkowy może być wyrażony wyłącznie w pieniądzu. Stąd też przychodem podatkowym są nie tyle same świadczenia, lecz ich wartość. O sposobie określania tej wartości stanowi cyt. wyżej art. 11 ust. 2a ustawy o pdoof. Wartość innych nieodpłatnych świadczeń ustalana jest w zależności od rodzaju usług, jakie są przedmiotem świadczenia.

Zdaniem tut. organu na ogół jest możliwe ustalenie wartości faktycznie otrzymanego przez danego pracownika świadczenia, ponieważ w przypadku organizowania spotkań integracyjnych dla pracowników przez pracodawcę, nie ma przeszkód w ustaleniu dla kogo spotkanie jest organizowane i kto faktycznie brał w nim udział.

Mając powyższe na uwadze wartość świadczeń udostępnionych pracownikom w trakcie organizowanych spotkań integracyjnych stanowi dla pracowników przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z cyt. wyżej art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o pdoof wartość pieniężną świadczeń, których przedmiotem są usługi zakupione ustala się według cen zakupu. Z tego wynika, że przychodem każdego z pracowników będzie cena zakupu usługi przez płatnika na rzecz danego pracownika. W sytuacji, gdy świadczenie nie zostało zakupione odrębnie dla każdego z pracowników, przy ustalaniu wartości pieniężnej należy stosować cyt. wyżej przepis art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji przychodem pracownika będzie kwota równa cenie za usługę, którą otrzymuje od płatnika nieodpłatnie.

Wyjątkiem może być wyłącznie sytuacja, w której organizowana jest impreza o charakterze otwartym, a wysokość kosztów ponoszonych przez pracodawcę jest ustalana w sposób zryczałtowany i niezależny od ilości osób uczestniczących. Wyłącznie w takiej sytuacji, z uwagi na brak możliwości stwierdzenia czy dane osoby otrzymały świadczenia, nie występuje podstawa do uwzględnienia ich wartości w przychodach pracownika.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy prawne oraz stan faktyczny stwierdza się, że stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 05.06.2006 r. jest nieprawidłowe.