POSTANOWIENIE w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art.14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zmian.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 20-12-2006 r. orzeka w następujący sposób :

stanowisko jest nieprawidłowe .

UZASADNIENIE Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zmian. ) zobowiązuje , stosownie do swojej właściwości organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników ,płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe ,kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek. Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Spółka dnia 09.06.2006 r. dokonała eksportu mebli ogrodowych do Szwajcarii. Do transakcji tej wystawione zostały stosowne dokumenty(rachunek ze specyfikacją , deklaracja wysyłki wg procedury uproszczonej, dokument CMR na przewoźnika).wy Ordynacja podatkowa , udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia.

W dniu 20 grudnia 2006r. Spółka zwróciła się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów art. 41 ust. 4-12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zmian.) dla eksportu towarów z zastosowaniem stawki podatku 0%. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego :Spółka dnia 09.06.2006 r. dokonała eksportu mebli ogrodowych do Szwajcarii. Do transakcji tej wystawione zostały stosowne dokumenty(rachunek ze specyfikacją , deklaracja wysyłki wg procedury uproszczonej, dokument CMR na przewoźnika).Przewoźnikiem mebli była firma sp. z o.o z siedzibą w B.. Towar został dostarczony do odbiorcy w Szwajcarii i przyjęty w całości oraz dokonana została zapłata za dostarczony towar w całości. Kierowca, który przewoził towar po powrocie nie zwrócił deklaracji wysyłki potwierdzonej przez Urząd Celny na granicy niemiecko-szwajcarskiej twierdząc , że pracownik agencji celnej zapewnił go , że dokumenty deklaracji wysyłkowej zostaną odesłane bezpośrednio do eksportera.Kierowca złożył oświadczenie na tę okoliczność. Potwierdzony przez urząd celny dokument deklaracji wysyłkowej do firmy nie został dostarczony.W miesiącu lipcu 2006 r.Spółka dokonała opodatkowania tych towarów wg stawki 22% i ujęła do rozliczenia podatku w deklaracji lipcowej VAT. W dalszej części Spółka pisze , cyt." Zwróciliśmy się z prośbą do naszego odbiorcy o dostarczenie nam dokumentów dostawy. Otrzymaliśmy w miesiącu sierpniu dokument podatku celnego i podatku MWSt ( odpowiednik naszego VAT ). Zwróciliśmy się do Naczelnika Urzędu Celnego w Z. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz towaru. Otrzymaliśmy odpowiedź odmowną. Podejmowaliśmy dalsze czynności w celu otrzymania potwierdzenia deklaracji wysyłkowej, które nie dały żadnych efektów.W miesiącu grudniu 2006 r. otrzymaliśmy odpowiedź na naszą prośbę z Urzędu Celnego z Niemiec , że ich prawo gospodarcze nie przewiduje późniejszego potwierdzenia wywozu, a udowodnienie tego faktu może nastąpić na podstawie innych dokumentów związanych z tą wysyłką.Czy wyżęj opisane dokumenty, które są w naszym posiadaniu można uznać za wystarczające jako dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w świetle przepisów podatku od towarów i usług oraz czy stanowią podstawę do zastosowania stawki 0% podatku ? Naszym zdaniem przedstawiona sytuacja i zebrane dokumenty przez naszą Spółkę jednoznacznie przemawiają za faktem , że eksport towarów został zrealizowany i faktycznie się odbył. W związku z powyższym powinniśmy zastosować stawkę podatku 0% i dokonać korekty deklaracji VAT za miesiąc lipiec 2006 r. "

Mając na uwadze treść przepisu art. 14 a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów :-art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zmian.) , który określa , że poprzez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 , jeżeli wywóz jest dokonywany przez:a) dostawcę lub na jego rzecz, lubb) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz ; -art. 19 ust. 6 wyżej przywołanej ustawy o VAT , który stanowi: w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.-art. 41 ust. 4 w/w ustawy o VAT w myśl którego , w eksporcie towarów , o którym mowa w art. 2 pkt. 8 lit. a , stawka podatku wynosi 0%. -art. 41 ust. 6 w/w ustawy, zgodnie z którym stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów , o którym mowa w ust. 4 i 5 , pod warunkiem , że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty . Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska w kontekście opisanego wyżej stanu faktycznego zauważa co następuje: W przedmiotowej sprawie kwestią zasadniczą jest , czy Spółka spełnia warunki określone przepisami prawa do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla eksportu towarów. Podatnik, który dokonuje sprzedaży eksportowej ma prawo do zastosowania stawki 0% na podstawie powyżej przywołanego przepisu art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.Jednakże zastosowanie tej stawki następuje pod warunkiem , że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Natomiast treść przepisu art. 19 ust. 6 ustawy o VAT określa, że w eksporcie towarów ( zdefiniowanym w wymienionym wyżej przepisie art. 2 pkt 8 ustawy ) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. W związku z powyższym , dla rozstrzygnięcia , jaki dokument stanowi dowód potwierdzenia wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty konieczne jest odwołanie się do przepisów celnych. Wywóz ostateczny towarów poza terytorium Wspólnoty regulują przepisy: art. 161 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913 /92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny Dz. U. UE.L.92.302.1 ze zmianami ) oraz art. 788-796 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 r . ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady ( EWG) nr 2913/92 ( Dz.U.UE.L.93.253 .1 ze zmianami ) . W myśl przepisu art. 792 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93- zgłoszenie do wywozu towarów dokonuje się na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD) , składającego się z egzemplarzy 1, 2 i 3.Karta 1 – przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonanme, karta 2-przeznaczona jest dla celów statystycznych i karta 3 – przeznaczona jest dla zgłaszającego . Urząd celny wyjścia kartę 3 wydaje zgłaszającemu celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia, który nadzoruje faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonuje potwierdzenia na odwrotnej stronie karty 3 , że towar opuścił obszar Unii Europejskiej, poprzez przystawienie pieczęci z nazwą urzędu i datą. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego oraz załączonych do wniosku dokumentów wynika, że Spółka pomimo wielu starań , nie posiada stosownych dokumentów celnych określonych wyżej przytoczonymi przepisami , uprawniających do zastosowania w opisanym przypadku preferencyjnej stawki 0%. Przytoczone powyżej przepisy prawa jednoznacznie precyzują, że o eksporcie towarów do którego stosuje się stawkę 0% mamy do czynienia wyłącznie w sytuacji potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w karcie SAD 3. Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji. Niniejsza interpretacja :dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku jak wyżej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.,nie jest wiążąca dla podatnika,płatnika lub inkasenta, wiąże natomiastwłaściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.