INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1997 r. Wnioskodawczyni zawarła w Chicago związek małżeński. W 1998 r. akt ślubu został zarejestrowany w urzędzie stanu cywilnego. W 2001 r. urodziło się dziecko. Mąż Wnioskodawczyni w 2004 r. wyjechał do USA i przebywał tam kilka lat. Po powrocie doszło do całkowitego rozpadu małżeństwa. Mąż Wnioskodawczyni wyjechał do USA i tam złożył wniosek o rozwód i w listopadzie 2009 r. uzyskał rozwód. Sprawa o rozwód trafiła również do polskiego sądu ale trwa do dzisiaj.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż faktycznie od 2007 r. jest matką samotnie wychowującą dziecko. Zgodnie z prawem amerykańskim od 2009 r. jest rozwódką natomiast w Polsce nadal jest w trakcie rozprawy rozwodowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, jako osoba posiadająca rozwód przeprowadzony w USA i faktycznie samotnie wychowująca dziecko, ma prawo skorzystać z opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko (art. 6 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)...

Zdaniem Wnioskodawczyni od dnia 20 listopada 2009 r. czyli dnia uzyskania rozwodu w USA jest rozwódką i jako osoba faktycznie samotnie wychowująca dziecko ma prawo skorzystać z możliwości opodatkowania w preferencyjny sposób zgodnie z art. 6 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Fakt nieuregulowania tej sprawy do dnia dzisiejszego w polskim sądzie - w opinii Wnioskodawczyni – nie powinien wpływać na możliwość rozliczenia, gdyż nie jest on zależny od woli Wnioskodawczyni i nie ma ona wpływu na przyspieszenie tej formalności. Ponadto pojęcie rozwódka uregulowane zostało w odrębnych przepisach i definiuje jedynie fakt uzyskania rozwodu, a taki został uzyskany w 2009 r. w USA.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• bycia panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności,
• wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),
• nie uzyskiwania przez pełnoletnie dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkiem przewidzianych ustawą),
• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.
  
  

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

W myśl art. 1145 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) orzeczenia sądów państw obcych wydane w sprawach cywilnych podlegają uznaniu z mocy prawa, chyba że istnieją przeszkody określone w art. 1146.

Z kolei stosownie do art. 1146 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego orzeczenie nie podlega uznaniu, jeżeli:

1. nie jest prawomocne w państwie, w którym zostało wydane;
2. zapadło w sprawie należącej do wyłącznej jurysdykcji sądów polskich;
3. pozwanemu, który nie wdał się w spór co do istoty sprawy, nie doręczono należycie i w czasie umożliwiającym podjęcie obrony pisma wszczynającego postępowanie;
4. strona w toku postępowania była pozbawiona możności obrony;
5. sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami zawisła w Rzeczypospolitej Polskiej wcześniej niż przed sądem państwa obcego;
6. jest sprzeczne z wcześniej wydanym prawomocnym orzeczeniem sądu polskiego albo wcześniej wydanym prawomocnym orzeczeniem sądu państwa obcego, spełniającym przesłanki jego uznania w Rzeczypospolitej Polskiej, zapadłymi w sprawie o to samo roszczenie między tymi samymi stronami;
7. uznanie byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej (klauzula porządku publicznego).
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 1997 r. Wnioskodawczyni zawarła w Chicago związek małżeński. W 1998 r. akt ślubu został zarejestrowany w urzędzie stanu cywilnego. Mąż Wnioskodawczyni złożył w USA wniosek o rozwód i w listopadzie 2009 r. uzyskał rozwód. Sprawa o rozwód trafiła również do polskiego sądu ale trwa do dzisiaj. Wnioskodawczyni od 2007 r. jest matką samotnie wychowującą dziecko. Zgodnie z prawem amerykańskim od 2009 r. jest rozwódką natomiast w Polsce nadal jest w trakcie rozprawy rozwodowej.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż od dnia uzyskania rozwodu w USA jest rozwódką i jako osoba faktycznie samotnie wychowująca dziecko ma prawo skorzystać z możliwości opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Fakt nieuregulowania tej sprawy do dnia dzisiejszego w polskim sądzie - w opinii Wnioskodawczyni – nie powinien wpływać na możliwość rozliczenia.

Z przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanowiskiem nie można się zgodzić. Na gruncie prawa polskiego jest bowiem osobą pozostającą w związku małżeńskim (jest w trakcie rozprawy rozwodowej, co wskazuje, iż w świetle regulacji art. 1145-1149 Kodeksu postępowania cywilnego orzeczenie rozwodu w USA nie zostało uznane przez polski sąd). Fakt, iż Wnioskodawczyni samotnie wychowuje dziecko jest niewystarczajacą przesłanką do skorzystania z możliwości preferencyjnego opodatkowania dochodów. Ustawa wymaga by podatnik w świetle prawa posiadał status osoby samotnej np. rozwiedzionej. Skoro w świetle prawa polskiego Wnioskodawczyni nie ma statusu osoby rozwiedzionej nie może skorzystać z preferencyjnego rozliczenia dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.