POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zasad obliczania kwoty dochodu uzyskanego przez nierezydenta (dla potrzeb sporządzenia deklaracji CIT-10 i informacji IFT-2R) w sytuacji zapłaty podatku przez płatnika z własnych środków

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W sytuacji, kiedy Spółka z o.o. nie dokonała potrącenia podatku zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako płatnik zgodnie z art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa odpowiada za podatek niedobrany lub podatek pobrany a niewpłacony i jest zobowiązana do jego zapłaty z własnych środków. W związku z powyższym Spółka płacąc podatek z własnych środków wezwała podatnika do zwrotu zapłaconego za podatnika podatku.

Spółka ma wątpliwość, czy powstaje obowiązek obliczenia i zapłaty podatku od zapłaconego przez płatnika za podatnika podatku, w sytuacji nie pobrania tego podatku przez płatnika, pomimo ciążącego na nim obowiązku podatkowego, zapłacenia tego podatku zgodnie z art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa i wezwania podatnika do zwrotu wyłożonego w jego imieniu podatku.

Zdaniem Spółki zapłata przez Spółkę-płatnika, zgodnie z art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa podatku z własnych środków w sytuacji nie pobrania tego podatku od podatnika, a następnie wezwanie podatnika do zwrotu zapłaconego za podatnika podatku nie powoduje obowiązku pobrania podatku, od kwoty zapłaconego przez Spółkę podatku. W tej sytuacji nie powstaje u podatnika przychód w części zapłaconego przez Spółkę podatku, gdyż został on wezwany do jego zwrotu, a więc w stosunku do Spółki powstało zobowiązanie.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Jak stanowi art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, iż podatek nie został pobrany bądź pobrany nie został odprowadzony do organu podatkowego, to wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku.

Jak stanowi art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Kwoty pobranego podatku płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są również obowiązani przesłać urzędowi skarbowemu deklarację o pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru, a podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku sporządzone według ustalonego wzoru (art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r.).

Kwestią budzącą wątpliwości Spółki, na tle powyższego stanu prawnego jest to, czy obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. dotyczy tylko kwoty należności wypłaconej nierezydentowi z tytułów wymienionych w art. 21 ustawy z dnia 15.02.1992 r., czy obejmuje również kwotę podatku odprowadzonego przez płatnika z własnych środków za podatnika – nierezydenta.

Tutejszy organ podatkowy wskazuje, że obowiązek płatnika w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, określony w przepisie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. aktualizuje się w dniu dokonania przez tegoż płatnika wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. Dokonując wykładni językowej przepisu art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. w części dotyczącej wyrażenia „zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat”, wskazuje się, że przedstawiony przepis stanowi samodzielną podstawę do określenia wielkości przychodu (oraz momentu jego powstania) osób zagranicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. Albowiem nie możliwość uzyskania przychodu, nie roszczenie o przychód lub przychód należny, lecz przychód wypłacony z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych aktualizuje obowiązek płatnika w świetle art. 26 ust. 1 przedmiotowej ustawy.

Podstawą naliczenia podatku jest kwota należności wypłaconych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. Zgodzić należy się ze Spółką, iż nie można uznać, iż zapłata przez Spółkę – płatnika, podatku z własnych środków - w sytuacji nie pobrania tego podatku od podatnika, a następnie wezwania podatnika do zwrotu zapłaconego za podatnika podatku - powoduje obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych również od kwoty zapłaconego przez Spółkę - płatnika podatku.

Tut. Organ podatkowy zauważa jednocześnie, iż podatek zapłacony przez płatnika za podatnika w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu Spółki-płatnika. Z kolei na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992 r. - zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów - zwrot podatku przez nierezydenta nie będzie stanowił przychodu podatkowego dla Spółki-płatnika.