POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 23-11-2006r., udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie stwierdzam, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23-11-2006r. wpłynęło do tut. organu podatkowego zapytanie (uzupełnione pismem z dnia 12-12-2006r.) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z w/w wniosku wynika, iż Podatnik prowadzi działalność (tartak), z której dochody opodatkowane są na zasadach ogólnych. Na założenie własnego przedsiębiorstwa Podatnik uzyskał środki z Urzędu Pracy, które zostały przeznaczone na zakup materiałów handlowych (drewno) oraz wyposażenia. W piśmie uzupełniającym wniosek, Podatnik wskazał dodatkowo, iż składniki majątku o wartości nieprzekraczającej kwoty 3500 zł, jednorazowo zaliczono do kosztów podatkowych, nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, natomiast figurują w ewidencji wyposażenia. W związku z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik pyta, czy nie uznając kwoty uzyskanej z Urzędu Pracy jako przychód, może uznać wydatki poniesione z tej kwoty jako koszt uzyskania przychodu?

Problematyka kosztów uzyskania przychodów uregulowana została w art. 22 i nast. ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 roku, nr 14, poz. 176 z późn. zm). Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem, aby wydatek można było uznać za koszt muszą być spełnione dwa warunki:

- pozostaje on w związku przyczynowo - skutkowym lub gospodarczym z przychodem z określonego źródła i jest poniesiony w celu osiągnięcia tego przychodu oraz

- nie został zawarty w katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszty, tj. wymienionych w art. 23 wspomnianej ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli więc środki otrzymane z Powiatowego Urzędu Pracy z Funduszu Pracy wydatkowane byłyby na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to odpisy amortyzacyjne (nawet jednorazowe) dokonywane zgodnie z w/w artykułami nie mogłyby być zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500,00 zł, jednak gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500,00 zł podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 22f ust.3). Podatnik może jednak zakupione składniki majątku związane z wykonywaną działalnością gospodarczą - o wartości początkowej nie przekraczającej w/w kwoty - nie zaliczać do środków trwałych (tj. nie wprowadzać do ewidencji), lecz uznać jako wyposażenie i w oparciu o art. 22d ust. 1 ustawy wydatki poniesione na ich nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania. Wówczas zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U.Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) przedmiotowe składniki o wartości jednostkowej wyższej niż 1.500,00 zł powinny zostać wpisane do ewidencji wyposażenia.

Z wniosku wynika, iż składniki majątku o wartości nieprzekraczającej kwoty 3500 zł, Podatnik ujął w ewidencji wyposażenia i bezpośrednio zaliczył w poczet kosztów, a więc nie będą od nich dokonywane odpisy amortyzacyjne według zasad określonych w art. 22a-22o (poprzez jednorazowy odpis). Zatem, pomimo iż wydatki na nabycie powyższych składników majątku, sfinansowane zostały za środków przyznanych Podatnikowi jako osobie bezrobotnej na założenie własnej firmy (zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy), będą stanowiły koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej (jako nie wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy).

Pozostałe wydatki o których mowa w zapytaniu - poniesione na zakup towarów handlowych - również będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem oczywiście, że istnieje w/w związek z przychodem i jednocześnie nie są wymienione w art. 23 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.