INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 24 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego w związku z wygaśnięciem członkowstwa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego w związku z wygaśnięciem członkowstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako członek Spółdzielni Mieszkaniowej w 1978 r. otrzymał przydział mieszkania na warunkach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. Dokonał wpłaty obowiązującego wkładu mieszkaniowego w kwocie 181.500 starych złotych, który po denominacji wyniósł 18,15 zł.

W związku z wygaśnięciem w dniu 16 listopada 2004 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (Uchwała Rady Nadzorczej) Wnioskodawca odwołał się od ww. uchwały. W dniu 25 czerwca 2005 r. uchwałą Nr (...) Zebranie Przedstawicieli Członków Spółdzielni podtrzymało uchwałę Rady Nadzorczej.

Ponieważ Wnioskodawca nadal nie zgadzał się ze stanowiskiem Spółdzielni odmówił opuszczenia lokalu. Spółdzielnia złożyła pozew o eksmisję, w konsekwencji którego w dniu 16 lutego 2006 r. Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny, sygn. akt (...) orzekł o eksmisji Wnioskodawcy i jego rodziny oraz wstrzymał jej wykonanie do chwili przyznania lokalu socjalnego od gminy. Lokal socjalny przyznany został Wnioskodawcy w maju 2009 r. i wówczas opróżniono mieszkanie pozostawiając je do dyspozycji spółdzielni mieszkaniowej.

Pismem z dnia 4 stycznia 2010 r. Wnioskodawca i jego żona poinformowani zostali przez Spółdzielnię Mieszkaniową, iż w związku z wygaśnięciem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do wypłaty został przekazany wkład mieszkaniowy obliczony na dzień 16 listopada 2004 r. w wysokości 62.923,00 zł. Spółdzielnia wskazała, iż wartość lokalu w 2004 r. szacowana była na kwotę 89.000,00 zł, a wysokość wkładu mieszkaniowego Wnioskodawcy wyczerpuje 70% wartości rynkowej mieszkania. Od ww. kwoty Spółdzielnia odjęła koszty sądowe, remont mieszkania socjalnego, koszt wyceny mieszkania oraz jego dezynfekcję. Do wypłaty przekazano 32.504,10 zł.

Z takim rozliczeniem nie zgodził się Wnioskodawca kwestionując zasadność potracenia kosztów remontu lokalu socjalnego, a przede wszystkim z przyjęciem, iż datą właściwą do przyjęcia wartości mieszkania jest data wygaśnięcia prawa do lokalu, tj. 2004 r., a nie data jego opuszczenia, tj. 2009 r.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca wraz z żoną wnieśli przeciwko Spółdzielni pozew o zapłatę kwoty stanowiącej równowartość wkładu mieszkaniowego lecz ustalonego nie na dzień wygaśnięcia prawa do lokalu tj. listopad 2004 r. kiedy wartość mieszkania wynosiła 89.000,00 zł, lecz na moment opuszczenia lokalu, tj. maj 2009 r. kiedy wartość mieszkania znacznie wzrosła szacując na 200.000,00 zł. Wnioskodawca argumentował swoje stanowisko wskazując, iż roszczenie o wypłatę wkładu mieszkaniowego z związku z wygaśnięciem prawa członkostwa w Spółdzielni Mieszkaniowej powstaje dopiero w momencie wydania lokalu, a to w przedmiotowej sprawie nastąpiło w maju 2009 r. Wtedy Wnioskodawca otrzymał lokal socjalny do gminy.

W następstwie rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt (...) przychylił się w znacznej części do stanowiska Wnioskodawcy uznając, iż w sprawie zastosowanie mają w prawdzie przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych obowiązujące w dacie wygaśnięcia prawa do lokalu (w 2004 r.), co oznacza, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa zobowiązana była do wypłaty nie wartości rynkowej mieszkania lecz jedynie wniesionego wkładu mieszkaniowego, jednakże wartość tego wkładu winna zostać ustalona na podstawie wartości mieszkania z daty jego opuszczenia, tj. tak jak przyjął Wnioskodawca w wysokości 200.000,00 zł.

Sąd uznał również, iż bezzasadnym było stanowisko Spółdzielni dotyczące potrącenia z należnych kwot kosztów remontu mieszkania socjalnego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawcy od Spółdzielni Mieszkaniowej kwotę 105.797,24 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 9 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu wniesionego wkładu mieszkaniowego. Z tym wyrokiem nie zgodziła się Spółdzielnia wnosząc apelację. Po jej rozpoznaniu Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 23 marca 2011 r. sygn. akt (...) podtrzymał w całości wyrok Sądu Okręgowego oddalając apelację jako oczywiście bezzasadną.

W tym stanie rzeczy Spółdzielnia Mieszkaniowa wykonując wyrok przekazała Wnioskodawcy kwotę 142269,84 zł tytułem należnego wkładu mieszkaniowego. Na kwotę tę składał się wkład mieszkaniowy obliczony przez Spółdzielnię na dzień wygaśnięcia lokalu w wysokości 62.923 zł plus kwota zasądzoną wyrokiem sądu (po potrąceniu wypłaconej już wcześniej części wkładu mieszkaniowego) 79.364,99 zł. Od sumy tych dwóch kwot odjęto 18,15 zł uznając, iż jest to wartość wkładu mieszkaniowego wniesiona przez Wnioskodawcę (po denominacji) w 1978 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesiony w 1978 r. wkład mieszkaniowy wypłacony następnie w 2011 r. po wygaśnięciu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w zwaloryzowanej wysokości, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy wkład mieszkaniowy w 1978 r. wynosił 181.500 starych złotych, a w chwili obecnej (po denominacji) odpowiada kwocie 18,15 zł, która w 2011 r. w żaden sposób nie odpowiada wartości nabywczej jaką kwota wkładu odzwierciedlała w dacie wniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, iż obecnie zwaloryzowany do wartości rynkowej wkład mieszkaniowy odpowiada wartości wniesionego wkładu mieszkaniowego w poprzedniej wartości rynkowej, czyli zwolniony jest od podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Waloryzacja wkładu wynika z tego, że od chwili wniesienia wkładu, w tym przypadku od 1978 r. do chwili jego zwrotu w 2011 r. miały miejsce takie wydarzenia jak galopująca inflacja związana ze zmianami ustrojowymi w Polsce, denominacja, spadek siły nabywczej pieniądza wywołany kryzysem ekonomicznym oraz ciągłym wzrostem cen paliw oraz podstawowych produktów.

Spółdzielnia waloryzując wkład mieszkaniowy dokonuje w pewnym sensie przeszacowania wniesionego przez członka wkładu mieszkaniowego na urealnioną kwotę o tej samej sile nabywczej. Waloryzacja w tym przypadku, pełni rolę elementu odszkodowania urealniającego wartość siły nabywczej pieniądza, a ponadto w przepisach prawa podatkowego nie zostało zdefiniowane pojęcie waloryzacji. Nie można jej zatem traktować jako oprocentowania stanowiącego określony przychód.

Wnioskodawca otrzymał zwrot wniesionego wkładu mieszkaniowego na podstawie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Ustawodawca przyznając byłym członkom spółdzielni prawo do uzyskania od Spółdzielni Mieszkaniowej – po wygaśnięciu członkostwa – zwaloryzowanej wartości rynkowej wniesionego wkładu mieszkaniowego, który w dacie wniesienia (1978 r.) był warunkiem koniecznym otrzymania przydziału na loka i przedstawiał znaczną wartość, miał na względzie zapewnienie byłym członkom Spółdzielni możliwości nabycia innego lokalu mieszkalnego. Zdaniem Wnioskodawcy jest to całkowicie logiczne. Jeżeli bowiem ktoś zamieszkuje lokal, łoży na niego, zachowuje w stanie niepogorszonym i traktuje go jak swoją własność, a następnie tego lokalu jest pozbawiany – traci swoje centrum życiowe. Jest to tym bardziej dotkliwe, gdy eksmitowani lokatorzy nie posiadają prawa do innego lokalu lub nie mają wystarczających środków finansowych na zakup innego mieszkania.

Wnioskodawca wskazuje, iż w celu zapobieżenia sytuacjom wyrzucania „na bruk" ustawodawca wprowadza ochronę byłych członków spółdzielni nakładając na spółdzielnię obowiązek zwrotu zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego, tak by były lokator mógł otrzymaną kwotę przeznaczyć na zakup innego lokalu mieszkalnego. Nadto nie może umknąć uwadze, iż członkowie spółdzielni przed otrzymaniem lokalu obowiązani byli do uiszczenia na rzecz spółdzielni mieszkaniowych odpowiednio wysokich sum pieniężnych w celu częściowego pokrycia kosztów budowy oczekiwanych mieszkań. Dopiero po dokonaniu odpowiednich wpłat przyznawane były mieszkania, nikt takich lokali nie otrzymywał za darmo.

Wnioskodawca i jego rodzina zostali pozbawieni jedynego posiadanego mieszkania, a otrzymana kwota zwaloryzowanego wkładu, zgodnie z ratio legis przepisu nakazującego jego zwrot miała stworzyć Wnioskodawcy możliwość zakupu innego mieszkania, ewentualnie stanowić zabezpieczenie na wypadek konieczności wynajęcia mieszkania od prywatnego właściciela za czynsz wolnorynkowy.

Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy zwrócony zwaloryzowany wkład mieszkaniowy jest substytutem wkładu mieszkaniowego wniesionego w 1987 r. (powinno być 1978 r.), a co za tym idzie na podstawie art. 21 ust 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że jest to jedyna logiczna i pozostająca w zgodności z zamysłem ustawodawcy interpretacja przepisów ustawy. Naliczenie podatku w wysokości 19% od zwróconej kwoty stanowi jej istotne uszczuplenie i prowadzi do znacznego ograniczenia możliwości wykorzystania przedmiotowych środków na zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny.

Wnioskodawca uważa, iż stanowisko jego jest tym bardziej zasadne patrząc przez pryzmat zasad współżycia społecznego, gdyż on i jego rodzina w lokalu przejętym przez Spółdzielnię Mieszkaniową mieszkali od 1978 r. i nigdy nie podejrzewali, iż mieszkania tego zostaną pozbawieni i wyrzucenia na ulicę. W prawdzie Wnioskodawca otrzymał lokal socjalny, jednakże nie ma pewności przez jaki okres czasu w lokalu tym będzie mógł pozostawać. Nie można bowiem zapominać, iż umowy najmu lokali socjalnych gmina podpisuje na czas oznaczony. W rzeczywistości więc dochodzi do sytuacji, w której Wnioskodawcy i jego rodzinie odebrano ich centrum życiowe przyznając w zamian ekwiwalent, który nie umożliwia zakupu innego mieszkania, a dodatkowo ma zostać pomniejszony o podatek dochodowy. Przyznane prawo do lokalu socjalnego jest prawem czasowo ograniczonym i Wnioskodawca ma prawo do uzasadnionych obaw, iż w niedalekim okresie czasu może zostać wyrzucony na ulicę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Kwestię nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności wnoszenia i ustalania wysokości wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu spółdzielni (art. 8 pkt 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Mając na względzie powyższe, wkład mieszkaniowy (budowlany) stanowi formę, w jakiej członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu kosztów budowy budynku (lokalu). Wydatki na wkłady mieszkaniowe lub budowlane do spółdzielni wpłacane są natomiast w celu uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu lub odrębnej własności lokalu.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w Rozdziale 2 tej ustawy.

Natomiast z ust. 1¹ tego artykułu wynika, iż spółdzielnia może podjąć uchwałę o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego z następujących przyczyn:

1. jeżeli członek pomimo pisemnego upomnienia nadal używa lokal niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, lub
2. jeżeli członek jest w zwłoce z uiszczeniem opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, za 6 miesięcy.
   
   

Zgodnie art. 11 ust. 2¹ ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie w postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 2²).

W myśl art. 11 ust. 2⁴ ww. ustawy warunkiem wypłaty, o której mowa w ust. 2¹, jest opróżnienie lokalu.

Nadmienić należy, iż według brzmienia art. 11 ust. 2 ww. ustawy, obowiązującego do 30 lipca 2007 r. spółdzielnia zwracała osobie uprawnionej wniesiony wkład mieszkaniowy lub jego część, zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu. Aktualnie wypłaca wartość rynkową lokalu.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako członek Spółdzielni Mieszkaniowej w 1978 r. otrzymał przydział mieszkania na warunkach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. Dokonał wpłaty obowiązującego wkładu mieszkaniowego w kwocie 181.500 starych złotych, który po denominacji wyniósł 18,15 zł.

W dniu 16 listopada 2004 r. wygasło spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jakim dysponował Wnioskodawca. W związku z powyższym w dniu 16 lutego 2006 r. Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny orzekł o eksmisji Wnioskodawcy i jego rodziny oraz wstrzymał jej wykonanie do chwili przyznania lokalu socjalnego od gminy. Lokal socjalny przyznany został Wnioskodawcy w maju 2009 r. i wówczas opróżniono mieszkanie pozostawiając je do dyspozycji spółdzielni mieszkaniowej.

Spółdzielnia Mieszkaniowa wykonując wyrok Sądu Apelacyjnego, który wyrokiem z dnia 23 marca 2011 r. podtrzymał w całości wyrok Sądu Okręgowego z dnia 22 grudnia 2010 r., przekazała Wnioskodawcy kwotę 142.269,84 zł tytułem należnego wkładu mieszkaniowego. Z uwagi na fakt, iż w sytuacji Wnioskodawcy zastosowanie mają przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych obowiązujących w dacie wygaśnięcia prawa do lokalu, tj. w 2004 r., Spółdzielnia Mieszkaniowa zobowiązana była do wypłaty nie wartości rynkowej mieszkania lecz jedynie wniesionego wkładu mieszkaniowego, jednakże wartość tego wkładu została ustalona na podstawie wartości mieszkania z daty jego opuszczenia, tj. 2009 r. – tak jak przyjął Wnioskodawca – w wysokości 200.000,00 zł.

Na ww. wypłaconą kwotę składał się wkład mieszkaniowy obliczony przez Spółdzielnię na dzień wygaśnięcia lokalu w wysokości 62.923 zł plus kwota zasądzona wyrokiem sądu (po potraceniu wypłaconej już wcześniej części wkładu mieszkaniowego) 79.364,99 zł. Od sumy tych dwóch kwot odjęto 18,15 zł uznając, iż jest to wartość wkładu mieszkaniowego wniesiona przez Wnioskodawcę (po denominacji) w 1978 r.

Zwrot wkładów wniesionych do spółdzielni stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co oznacza, że do tej kategorii przychodów można zaliczyć również inne niż te, które zostały w nim wymienione. Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawa uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla osób fizycznych (podatników) przysporzenie majątkowe.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. – wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej. Natomiast przepis ten, ale w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011 r., stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Tym samym uzyskany przez Wnioskodawcę przychód w związku ze zwrotem wkładu mieszkaniowego zwaloryzowanego według wartości rynkowej lokalu stanowi co do zasady przychód podatkowy, przy czym do wysokości uprzednio wniesionego wkładu, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. przepisu.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż obecnie zwaloryzowany według wartości rynkowej wkład mieszkaniowy wypłacony przez Spółdzielnię odpowiada wartości wniesionego wkładu mieszkaniowego przez Wnioskodawcę w poprzedniej wartości rynkowej, tj. w 1978 r. i jest zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli intencją ustawodawcy byłoby zwolnienie przychodu otrzymanego w związku ze zwrotem m.in. wkładów w spółdzielni do wysokości zwaloryzowanej wartości wniesionych wkładów, zostałoby to wyraźnie wskazane w ww. przepisie.

Reasumując, kwota zwróconego Wnioskodawcy zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego w wysokości 142.269,84 zł, do wysokości uprzednio wniesionego wkładu (po denominacji), tj. w wysokości 18,15 zł, do Spółdzielni Mieszkaniowej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy. Natomiast różnica pomiędzy uzyskanym przychodem, tj. kwotą wypłaconą, a nominalną wartością wniesionego wkładu przez Wnioskodawcę w 1978 r. stanowi przysporzenie majątkowe, tj. przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu łącznie z innymi przychodami uzyskanymi przez Wnioskodawcę w 2011 r. Jak wynika bowiem z wniosku członek Spółdzielni realnie otrzymał większą kwotę ze Spółdzielni niż wkład, który w przeszłości wniósł.

Należy nadmienić, iż skoro wkład mieszkaniowy wniesiony został przez Wnioskodawcę do Spółdzielni Mieszkaniowej przed 2005 r., to w chwili obecnej ustalając wartość wniesionego wkładu należy uwzględnić ją w kwocie odpowiadającej kwocie po denominacji. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84 poz. 386), wszelkie prawa majątkowe, a także zobowiązania i należności pieniężne powstałe przed datą 1 stycznia 1995 r., a płatne po tej dacie – podlegają przeliczeniu w stosunku określonym w art. 2 ust. 2 przedmiotowej ustawy. W szczególności przeliczeniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, podlegają: wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, inne należności wynikające z praw i zobowiązań majątkowych (publicznych i prywatnych) bez względu na tytuł ich powstania, wartości materiałów i surowców, wkładów oszczędnościowych, lokat i depozytów bankowych. W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy o denominacji złotego, nowa jednostka pieniężna, będzie miała wartość równą 10.000 starych złotych.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.