POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 24.05.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT usług związanych z wypoczynkiem pracowników, świadczonych przez Podatnika we własnym ośrodku wczasowym, które częściowo są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność przewozową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz działalność socjalną, tworząc Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS).

W ramach prowadzonej działalności socjalnej Podatnik m.in. świadczy usługi we własnym zakresie, poprzez własny ośrodek wczasowy lub zakupuje dla pracowników i pozostałych uprawnionych usługi socjalne u innych wyspecjalizowanych organizatorów.

Pobyt pracownika we własnym ośrodku wczasowym Spółki jest częściowo finansowany z ZFŚS. Pracownik ponosi odpłatność skalkulowaną na podstawie kosztów utrzymania ośrodka w 35%, zaś pozostała kwota jest dofinansowana z ZFŚS.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy podstawą opodatkowania w fakturach VAT wystawionych pracownikom przez zakład pracy za usługi świadczone w zakładowych ośrodkach wypoczynkowych powinna być kwota pełnej odpłatności za skierowanie - niezależnie od faktu częściowej refundacji przez ZFŚS - czy też kwota częściowej odpłatności za skierowanie tj. w wysokości faktycznie poniesionej przez pracownika.

Zdaniem Podatnika obrotem z tytułu świadczonych usług (podstawą opodatkowania) jest odpłatność pobierana od pracowników. Pracownik zobowiązany jest wpłacić do kasy Spółki cenę za usługę, która obejmuje:

• wartość netto usługi (ustalona w zasadach odpłatności za świadczenie socjalne),
• podatek VAT (liczony od wartości netto).

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik w ramach prowadzonej działalności socjalnej m.in. dofinansowuje z ZFŚS wczasy pracowników we własnym ośrodku wczasowym.

W takim przypadku pracownik ponosi odpłatność skalkulowaną na podstawie kosztów utrzymania ośrodka w 35%, zaś pozostała kwota jest dofinansowana z ZFŚS.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z powyższego przepisu wynika, iż podstawą opodatkowania jest cała wartość świadczenia należnego od nabywcy (pracownika) i nie ma znaczenia kto nabywa towary lub usługi.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

A zatem, wystawiając fakturę Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia podstawy opodatkowania, którą w przedmiotowym przypadku stanowi kwota odpłatności dokonywanej przez pracownika.

W miejscu tym wskazać ponadto należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.