POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 24.05.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia wysokości stawki podatku VAT dla usług związanych z wypoczynkiem pracowników, świadczonych przez Podatnika we własnym ośrodku wczasowym na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność przewozową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz działalność socjalną, tworząc Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS).

W ramach prowadzonej działalności socjalnej Podatnik m.in. świadczy usługi we własnym zakresie, poprzez własny ośrodek wczasowy.

Pobyt pracownika we własnym ośrodku wczasowym Spółki jest częściowo finansowany z ZFŚS. Pracownik ponosi odpłatność skalkulowaną na podstawie kosztów utrzymania ośrodka w 35%, zaś pozostała kwota jest dofinansowana z ZFŚS.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy w odniesieniu do w/w usług należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Podatnika usługi świadczone przez zakład pracy w zakładowym ośrodku wczasowym podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, jako usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik w ramach prowadzonej działalności socjalnej m.in. świadczy usługi związane z wypoczynkiem pracowników we własnym ośrodku wczasowym.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy o VAT.

W miejscu tym, wskazać należy, iż zaliczenie określonego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta lub świadczącego usługę. Organy podatkowe nie są uprawnione do wydawania opinii klasyfikacyjnych dotyczących towarów czy usług.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), co znajduje również potwierdzenie w art. 41 ust. 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie klasyfikacji nadal obowiązują - dla potrzeb podatkowych - klasyfikacje obowiązujące na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 20 kwietnia 2004 r.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku wystąpienia trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób lub usługę, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego organu statystycznego tj. Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź), który udzieli informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Podatnik świadczy usługi związane z wypoczynkiem pracowników w zakładowym ośrodku wypoczynkowym, które kwalifikuje jako "usługi świadczone przez ośrodki wczasowe oraz domy wypoczynkowe" (PKWiU 55.23.12-00.00).

W miejscu tym wskazać należy, iż co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane jest stawką podstawową w wysokości 22%, co wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ww. ustawie oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Załącznik nr 3 do ustawy zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%. W poz. 140 tego załącznika zostały wymienione usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 55.2 tj. usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Skoro zatem Podatnik świadczy usługi związane z wypoczynkiem pracowników we własnym ośrodku wczasowym, które zostały zaliczone do grupowania PKWiU 55.23.12-00.00, to sprzedaż tych usług podlega - na podstawie cyt. powyżej przepisów - opodatkowaniu według stawki 7%.