W dniu 2 listopada 2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mysłowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym spółka jako podatnik od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie sprzedaży detalicznej artykułów metalowych w dwóch punktach sprzedaży detalicznej. Wszystkie obroty wynikające z powyższej sprzedaży, bez względu na rodzaj nabywcy towarów (osoby prowadzące i nie prowadzące działalności gospodarczej są rejestrowane przy użyciu kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług. Mimo wcześniejszej rejestracji sprzedaży przy pomocy kasy fiskalnej, nabywcy towarów występują o wystawienie faktury VAT dokumentującej przedmiotową sprzedaż. Z żądaniem takim występują zarówno osoby fizyczne jak i osoby fizyczne i prawne prowadzące działalność gospodarczą. Pomimo braku obowiązku rejestracji sprzedaży dla drugiej grupy nabywców przy użyciu kas rejestrujących jest ona rejestrowana w chwili zawarcia transakcji ze względu na brak możliwości identyfikacji czy kupujący jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą. Spółka oryginał faktury dokumentującej sprzedaż zarejestrowaną przy pomocy kasy rejestrującej przekazuje nabywcy towaru, zaś pozostawia kopię wraz z paragonem otrzymanym od kontrahenta.

Odnosząc się do powyższego stanu faktycznego Spółka pyta:

czy faktur VAT dokumentujących sprzedaż zarejestrowaną wcześniej za pomocą kasy rejestrującej, bez względu na formę prawną nabywcy (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, spółka prawa handlowego) można nie ujmować w rejestrze sprzedaży VAT?

Zdaniem Spółki zawartym w przedmiotowym piśmie zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy VAT podatnik podatku od towarów i usług powinien prowadzić ewidencję zawierającą określone prawem dane, która umożliwia prawidłowe sporządzenie deklaracji podatkowej z tytułu tego podatku. W świetle powyższego przepisu wystarczające jest odzwierciedlenie w ewidencji prowadzonej dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku VAT:

sprzedaży rejestrowanej przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie raportów miesięcznych wygenerowanych przez wszystkie kasy fiskalne używane przez podatnika,

sprzedaży dokumentowanej fakturami VAT dokonywanej dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, która nie została wcześniej zarejestrowana przy pomocy kasy rejestrującej.

Zatem faktury wystawione kontrahentom, którzy przedstawili sprzedawcy paragon z kasy fiskalnej, bez względu na rodzaj nabywcy (osoby prowadzące i nieprowadzące działalności gospodarczej) nie muszą zostać odzwierciedlone w rejestrze sprzedaży VAT, gdyż kwoty z nich wynikające i tak są w niej uwzględnione poprzez raport z kasy rejestrującej. Co istotne tak prowadzona ewidencja czyni zadość wymogom stawianym jej przez powołany wcześniej art. 109 ust. 1 ustawy VAT, a w szczególności prawidłowe sporządzanie deklaracji podatkowej dla potrzeb podatku VAT.

Konieczność wprowadzania faktur dokumentujących sprzedaż rejestrowaną przy użyciu kasy rejestrującej zwłaszcza przy ich dużej ilości jak argumentuje Spółka wiązałoby się ze sporymi nakładami pracy, bowiem wymuszałaby konieczność wpisywania ich do rejestru sprzedaży VAT, a następnie sporządzenia i wprowadzenia do ewidencji VAT dowodów zmniejszających sprzedaż zarejestrowaną przy użyciu kasy rejestrującej, która później została udokumentowana fakturami VAT. Efekt w postaci konkretnych wielkości sprzedaży i podatku VAT na deklaracji podatkowej VAT byłby identyczny, co w preferowanym przez Spółkę rozwiązaniu. Jednocześnie Spółka podkreśla, iż mimo, że faktury VAT będące przedmiotem wniosku o interpretację podatkową nie są wpisywane do ewidencji prowadzonej dla potrzeb rozliczeń z tytułu VAT, to załączone są paragonem z kasy rejestrującej (wymóg stawiany przez § 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług) oraz przechowywane i ewidencjonowane (poza rejestrem VAT), co umożliwia ich szybką identyfikację i odszukanie.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Na podstawie przepisu art. 109 ust. 3 ustawy VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, obowiązani są prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, czyli kwoty, które podatnik obowiązany jest ewidencjonować do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego, oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W myśl natomiast art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas fiskalnych. Zgodnie z brzmieniem § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.), podatnik obowiązany jest do „dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.”

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług „podatnicy, o których mowa w art. 15” (podatnicy podatku VAT), „są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.”

W oparciu o przepis art. 106 ust. 3 i 4 ustawy VAT podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarcze za wyjątkiem sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu, które w każdym przypadku muszą być potwierdzone fakturami. Jednakże na żądanie tych osób, czyli osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Jeżeli faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik powinien dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż, co wynika z § 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Raporty fiskalne dobowe, bądź też łączne raporty okresowe za okresy miesięczne, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 roku w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników są zatem podstawą do dokonania zapisów w ewidencji sprzedaży VAT. Wystawiona na żądanie klienta faktura VAT dotycząca wcześniejszej sprzedaży zarejestrowanej przy użyciu kasy fiskalnej powinna zawierać dane zawarte w § 9 rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług i nie powinna być już zaewidencjonowana w rejestrze sprzedaży VAT, gdyż ta sprzedaż uprzednio została zaewidencjonowana w ewidencji, jako sprzedaż nieudokumentowana fakturami (paragon potwierdzający tę sprzedaż jest ujęty w raporcie dobowym, ten z kolei w raporcie miesięcznym okresowym). Prowadziłoby to, do podwójnego wykazania podatku należnego z jednego tytułu. Tym samym faktury VAT dotyczącej sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie należy dodatkowo ewidencjonować w rejestrze sprzedaży VAT, gdyż ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy wypełnia dyspozycję zawartą w przepisach prawa podatkowego. Uznać bowiem należy, że skoro przepisy nie określają wzoru ewidencji sprzedaży dla potrzeb podatku VAT, prowadzone przez Spółkę ewidencje zawierające wszystkie niezbędne dane dla prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowych są wystarczające w świetle obowiązującego prawa podatkowego.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mysłowicach uznał wyrażone we wniosku Spółki stanowisko za prawidłowe i postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.