P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Targu działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku, który wpłynął dnia 15 listopada 2006 r. złożone przez podatnika w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika w złożonym wniosku:
Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że prowadząc działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów) w zakresie produkcji palet w miesiącu listopadzie 2006 r. otrzymał zaliczkę od kontrahenta unijnego w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej na poczet przyszłych zamówień. W związku z powyższym zwrócił się Pan z zapytaniem czy kwota zaliczki, na którą zostanie wystawiona faktura VAT będzie przychodem z tytułu prowadzonej działalności i winna być zaksięgowana w kolumnie 7 księgi podatkowej pod datą wystawienia faktury, czyli otrzymania zaliczki.
Stanowisko wnioskodawcy:
Przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstanie z chwilą wykonania usługi i wydania towaru, która to zostanie wykonana w okresie późniejszym niż w miesiącu listopadzie i wówczas zostanie wykazany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Ocena prawna stanowisko wnioskodawcy:
Za przychód z działalności gospodarczej uważa się, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W art. 14 ust. 3 cyt. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) prawodawca wylicza natomiast rodzaje przysporzeń majątkowych niestanowiących przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. I tak, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 wymienionego przepisu ustawy do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...).
Powyższe oznacza, że nie każde otrzymane pieniądze są przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozstrzygające znaczenie będzie miało czy otrzymane pieniądze stanowią zapłatę za wykonane świadczenie, otrzymany towar, czy są jedynie przedpłatą, zaliczką na poczet przyszłych świadczeń, sprzedaży towaru.
Umowa sprzedaży została zdefiniowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93) w art. 535 jako umowa dwustronnie zobowiązująca. Obowiązkiem sprzedającego jest przeniesienie na kupującego własności rzeczy i wydanie mu rzeczy. Kupujący zobowiązuje się natomiast odebrać rzecz i zapłacić sprzedającemu cenę. Szczegółowe przepisy Kodeksu cywilnego (art. 155 - 158) określają moment, w którym następuje skuteczne w świetle prawa cywilnego przeniesienie własności.
Powołane przepisy Kodeksu cywilnego pozwalają na wyprowadzenie wniosku, wedle którego zgodnie z normami prawa cywilnego wpłata zaliczki na poczet ceny towaru, która według umowy stron ma być wypłacona w momencie wydania rzeczy, nie powoduje sama przez się przeniesienia własności na kupującego, a tym samym nie stanowi realizacji sprzedaży.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik otrzyma zaliczkę na poczet przyszłej sprzedaży towarów, w związku z czym otrzymane środki pieniężne nie stanowią przychodu w myśl powołanego wyżej art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Moment powstania przychodów z działalności gospodarczej uregulowany został w przepisach prawnych art. 14 ust. 1c - 1f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za datę powstania przychodu z działalności, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e - 1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
- wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
- wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
- otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.
Natomiast szczególny moment powstania przychodów z działalności gospodarczej znajduje regulację w przepisach prawnych art. 14 ust. 1e, 1f oraz 1g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
W przypadku podatników, którzy jednocześnie są podatnikami VAT niekorzystającymi ze zwolnienia od tego podatku, prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów i zgodnie z odrębnymi przepisami ewidencjonują przychody w dacie wystawienia faktur (a z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie), określenie momentu powstania przychodu następuje według zasad szczególnych zawartych w art. 14 ust. 1f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z tym artykułem za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona; w przypadku gdy zdarzenia, o których mowa w ust. 1c (wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe, wykonano usługę, otrzymano zapłatę) nastąpiły w grudniu danego roku podatkowego, a faktury dotyczące tych zdarzeń, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione w roku następnym, za datę powstania przychodu uważa się ostatni dzień roku podatkowego, w którym miały miejsce te zdarzenia.
Z tymi regulacjami skorelowany jest przepis § 22 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) dotyczący ewidencjonowania ww. przychodów zgodnie z datą ich powstania.
I tak przychody te ewidencjonuje się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów odpowiednio:
- w dacie wystawienia faktury,
- w dniu, w którym faktura powinna być wystawiona, jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach,
- w ostatnim dniu roku podatkowego, w przypadku zdarzeń określonych w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym (tj. w przypadku wydania rzeczy, zbycia praw majątkowych, wykonania usługi, otrzymania zapłaty), zaistniałych w grudniu danego roku podatkowego na które, zgodnie z odrębnymi przepisami, zostaną wystawione faktury w roku następnym. (Po wystawieniu faktury podatnik powinien wpisać numery i daty faktur w księdze za dany rok podatkowy w kolumnie Uwagi. Ewidencjonując przychody w roku następnym, podatnik nie wykazuje wartości przychodów wynikających z faktur odnoszących się do przychodów z roku poprzedniego).
W związku z powyższym przychód u podatnika powstanie zgodnie z powołanym wyżej art. 14 ust. 1f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Reasumując należy stwierdzić, że otrzymana przez podatnika zaliczka nie stanowi przychodu w momencie jej otrzymania, ponieważ nie jest zapłatą za sprzedany towar, a jedynie zaliczką na poczet przyszłej sprzedaży towaru.
Przychód (obejmujący całą należność za sprzedany towar) powstanie z chwilą określoną w art. 14 ust. 1f i będzie ewidencjonowany w kolumnie 7 (i 9) podatkowej księgi przychodów i rozchodów, gdyż zgodnie z punktem 7 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 roku (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) "Kolumna 7 jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług".
Otrzymane zaliczki na poczet przyszłej sprzedaży towaru nie wywierają skutków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, mogą natomiast być przez podatnika ewidencjonowane w kolumnie 17 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z punktem 18 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 roku (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) "Kolumna 17 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2 - 16. Kolumna ta może być także wykorzystywana np. do wpisywania pobranych zaliczek (...)".
Powyższa interpretacja:
- zgodnie z art. 14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu fatycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
- stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Targu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.