Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Strona prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży opon używanych i na 2007 rok wybrała opodatkowanie w formie zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zdaniem Strony może nadal korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Swoje stanowisko Strona uzasadnia wyodrębnieniem w PKWiU towarów zakwalifikowanych do grupy wyrobów o symbolu 34.3 obejmującej „Części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników”, oraz – o symbolu 25.11 bejmującej „Opony i dętki z gumy, nowe i używane”.

Zdaniem Strony wyodrębnienie powyższe uzasadnia pogląd, iż wyłączeniu z opodatkowania ryczałtem podlega jedynie sprzedaż towarów zaklasyfikowanych do grupy PKWiU 34.3.

Stanowisko organu podatkowego.

Zgodnie z obowiązującym od 01.01.2007r. brzmieniem przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 f ustawy z dn. 20.11.1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) cyt. „<..> opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b nie stosuje się do podatników <..> osiągających w całości lub w części przychody z tytułu <..> działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.<..>”.

W razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 22 wspomnianej ustawy podatnik jest obowiązany począwszy od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi – chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Generalnie przychody z handlu nie stanowią podstawy do wyłączenia z opodatkowania przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wyłączeniu podlegają wyłącznie przychody z handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Ustawodawca wprawdzie nie skonkretyzował pojęcia „pojazdu mechanicznego” poza stwierdzeniem użytym w treści art. 8 ust. 1 pkt 3f , nie zastosował również odniesienia znaczenia tego pojęcia do definicji wynikających z innych ustaw, jednakże brak podatkowej definicji pojęcia „pojazdu mechanicznego” nie oznacza dowolności co zakresu stosowania przedmiotowego przepisu.

W zaistniałej sytuacji przedmiotowe pojęcie należy interpretować zgodnie z wykładnią językową, logiczną i systemową.

Na podstawie znaczeń przypisywanych w Słowniku Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka wydanie I Warszawa 1996r. dla pojęć „pojazd”, „mechaniczny”, „mechanizm” gdzie :

- „pojazd” - oznacza urządzenie do transportu lądowego przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach, płozach po szynach, po drodze , bezpośrednio po gruncie.

- „mechaniczny” - oznacza m.in. : będący mechanizmem, związany z mechanizmem, powstały na zasadzie praw mechaniki,

- „mechanizm” - oznacza zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadanie np. przenoszenie ruchu <..>,

należy przyjąć, iż ogólny zakres przepisu odnosi się do wszelkiego rodzaju urządzeń zdolnych technicznie do poruszania się na lądzie w sposób wynikający z zastosowanego typu mechanizmu.

Zawarta w określeniu ww. znaczenia pojazdu sugestia przeznaczenia urządzenia jako służącego do celów transportowych, znajduje potwierdzenie co do sposobu kwalifikacji rodzajowej tego typu urządzeń - w przepisach art. 2 ustawy z dn. 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. z 2005 Dz. U. Nr 108, poz. 908 ze zm.).

Przepis ten zawiera w pkt 31 – 52 definicje pojazdu , a także poszczególnych jego rodzajów stanowiąc m.in., iż :

31) pojazd - środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane;

32) pojazd silnikowy - pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego;

33) pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego;

34) pojazd wolnobieżny - pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego;

35) pojazd członowy - zespół pojazdów składający się z pojazdu silnikowego złączonego z naczepą;

36) pojazd specjalny - pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji;

........

42a) ciągnik samochodowy - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy;

..........

44) ciągnik rolniczy - pojazd silnikowy skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych; ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych;

45) motocykl - pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy;

46) motorower - pojazd jednośladowy lub dwuśladowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm3, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h;

47) rower - pojazd jednośladowy lub wielośladowy poruszany siłą mięśni osoby jadącej tym pojazdem;

48) wózek inwalidzki - pojazd konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się osoby niepełnosprawnej, napędzany siłą mięśni lub za pomocą silnika, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do prędkości pieszego;

50) przyczepa - pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem;

50) przyczepa lekka - przyczepę, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 750 kg;

50) naczepa - przyczepę, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd;

Powyższy, podany przykładowo katalog urządzeń zaliczanych do „pojazdów” w rozumieniu wspomnianych przepisów, a mieszczących się w pojęciu „pojazdu mechanicznego”, nie stanowi ostatecznego kryterium uznania urządzenia za „pojazd mechaniczny”, ale może stanowić element wykładni logicznej.

Jest bezspornym, że skoro wyłączeniu z opodatkowania przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym, podlega cała grupa wyrobów mieszcząca się w określeniu o charakterze ogólnym „części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”, to mieszczące się w tej grupę pojazdy samochodowe, oraz części zamienne i akcesoria do tych pojazdów – również podlegają przedmiotowemu wyłączeniu z opodatkowania w formie zryczałtowanej.

W przedmiotowej sprawie, istotnym jest stwierdzenie, czy opony mieszczą się w kategorii wyrobów określonych przez ustawodawcę jako „części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”.

Należy zauważyć, że opony jako produkt znajdują zastosowanie generalnie w większości urządzeń służących do przemieszczania się po gruncie stałym.

Wspomniany wcześniej Słownik Języka Polskiego PWN pod redakcja prof. Mieczysława Szymczaka, tłumaczy, iż pojęcie „opona” – to sprężysta powłoka z pokrytych gumą i złączonych ze sobą warstw tkaniny, stanowiącą zewnętrzną, stykającą się z nawierzchnią drogi część ogumienia pojazdu.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż skoro opona stanowi część pojazdu, to przychody ze sprzedaży opon – bez względu czy stanowią one fabrycznie nowy czy też używany towar handlowy – podlegają wyłączeniu z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 pkt 3 f powołanej na wstępie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przedmiotem klasyfikowania wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), na którą powołuje się Strona argumentując swoje stanowisko w sprawie, są produkty - czyli wyroby, bądź usługi - będące końcowymi efektami działalności świadczonej przez podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne) na rzecz innych podmiotów gospodarczych, jednostek organizacyjnych lub na rzecz ludności.

Zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU jest obowiązkiem producenta względnie usługodawcy. Wynika to z faktu, że to producent lub usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

PKWiU zawierając wykaz zarówno grupowań jak i konkretnych wyrobów i usług pozwala w sposób usystematyzowany i jednoznaczny na uporządkowanie szeregu określonych decyzji o znaczeniu gospodarczym, ewidencyjnym itp. - w tym m.in. w zakresie zobowiązań podatkowych.

Brak odniesienia w przepisie podatkowym do określonej grupy systematycznej wyrobów, bądź usług oznacza, że dla rozstrzygnięcia zakresu stosowania przepisu wystarczające jest ogólne znaczenie przedmiotowej grupy wyrobów i usług.

Brak dyspozycji co do zastosowania konkretnego symbolu klasyfikacji wyrobu lub usługi oznacza bowiem, iż przepis nie zawęża możliwości odniesienia zawartych w nim unormowań wyłącznie do ściśle skonkretyzowanych wyrobów i usług.

Stąd, wskazane przez Stronę wyodrębnienie w klasyfikacji PKWiU grupy wyrobów o symbolu 34.3 obejmującej „Części i akcesoria do pojazdów samochodowych i ich silników”, oraz grupy wyrobów o symbolu 25.11 obejmującej „Opony i dętki z gumy, nowe i używane” nie ma w sprawie znaczenia, gdyż przepis podatkowy będący przedmiotem interpretacji, mając charakter ogólny - nie wyróżnia w sposób szczególny żadnej z grup wyrobów objętych klasyfikacja PKWiU, w tym wskazanych przez Stronę.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego i prawnego – stanowisko Strony uznano za nieprawidłowe.