P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław – Śródmieście stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5.09.2006 r., który wpłynął do organu podatkowego w dniu 7.09.2006 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stawki podatkowej dla opłat eksploatacyjnych pobieranych od części lokalu mieszkalnego, która jest wykorzystywana na działalność gospodarczą, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7.09.2006 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego Wrocław-Śródmieście wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony w zakresie opisu stanu faktycznego oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie dnia 13.11.2006 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cyt. ustawy udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Podatnik zwrócił się do tut. Organu Podatkowego o potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym opłaty eksploatacyjne dotyczące części lokalu mieszkalnego, w której jest prowadzona działalność gospodarcza, podlega opodatkowaniu w stawce 22%.

W stosunku do tego lokalu członkom spółdzielni przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Mimo tego, że jeden pokój lokalu mieszkalnego przeznaczony został na działalność gospodarczą, funkcja lokalu nie uległa zmianie, jest to nadal lokal mieszkalny.

Odnosząc się do powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT zwalnia od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, z późn. zm.).

Zwolnienie od podatku VAT, o którym wyżej mowa, dotyczy czynności wykonywanych przez spółdzielnie w związku z eksploatacją i utrzymaniem lokali mieszkalnych. Zgodnie z art. 2 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903). Art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali określa samodzielny lokal mieszkalny jako lokal przeznaczony na stały pobyt ludzi i służący zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

W uzupełnieniu wniosku Podatnik stwierdza, że do lokalu, którego część jest wykorzystywana do działalności gospodarczej, członkom Spółdzielni przysługuje własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a lokal ten, pomimo prowadzenia w jego części działalności gospodarczej, nie zmienił swego przeznaczenia - jest nadal lokalem mieszkalnym. Zatem dla opłat pobieranych zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych za czynności wykonywane przez Spółdzielnię w związku z eksploatacją części przedmiotowego lokalu mieszkalnego przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej, należy stosować wskazane w ustawie o VAT zwolnienie od podatku.

Oznacza to, że stanowisko Podatnika, zgodnie z którym opłaty eksploatacyjne dotyczące części lokalu mieszkalnego, w której jest prowadzona działalność gospodarcza, podlega opodatkowaniu w stawce 22%, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej