Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Podatnik nieodpłatnie świadczy usługi na rzecz pracowników, w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Usługi te są usługami o charakterze sportowo - rekreacyjnym, kulturalnym i turystycznym. Pracownicy korzystają z powyższych świadczeń poprzez wypożyczenie zakupionych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych karnetów. Wypożyczone karnety umożliwiają bezpłatny wstęp pracowników do ZOO, na lodowisko, baseny kryte. Ponadto, pracownicy korzystają nieodpłatnie z przewozu na wycieczki sobotnio - niedzielne. Dowóz do miejsc docelowych w ramach organizowanej wycieczki finansowany jest z funduszu, natomiast wszelkie inne świadczenia pracownik pokrywa z własnych środków.
Jak wskazuje Podatnik, ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych określa zasady tworzenia tego Funduszu przez pracodawców oraz zasady gospodarowania jego środkami, które przeznaczane są na finansowanie działalności socjalnej, organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu. Przyznanie poszczególnych świadczeń oparte jest na kryterium socjalnym, na które składa się sytuacja materialna, rodzinna i życiowa. Gospodarowanie środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pracodawca określa w regulaminie.
Wyrażając własne stanowisko w sprawie, Podatnik wskazuje, iż z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy stanowi, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste m. in. pracowników oraz wszelkie inne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług. Zdaniem Podatnika, nieodpłatne udostępnianie pracownikom karnetów wstępu do ZOO, na lodowisko, baseny kryte oraz bezpłatny przewóz na wycieczki sobotnio - niedzielne w ramach korzystania ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych należy uznać za nieodpłatne świadczenie usług związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem. Istota funduszu, który jest unormowany ustawowo, przesądza o tym, iż pracodawca jest zobowiązany do jego utworzenia. Zatem świadczone nieodpłatnie usługi, finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są ściśle związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W konsekwencji, Podatnik uważa, iż przedmiotowe czynności należy uznać za czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie, jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 powyższej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Odnosząc się do wyrażonych przez Podatnika wątpliwości, wskazać również należy, iż zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż wszelkie nieodpłatne świadczenie usług przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, które nie jest wykonywane w ramach tej działalności stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części. Konsekwencją wskazanych regulacji jest opodatkowanie nieodpłatnego wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa w celach innych niż prowadzona działalność gospodarcza. Neutralność podatku od towarów i usług odnosi się bowiem wyłącznie do podmiotów gospodarczych, a zatem ciężarem ekonomicznym tego podatku, nie powinni być obciążeni podatnicy w takim zakresie, w jakim wykorzystują zakupione towary i usługi do prowadzenia działalności opodatkowanej.
Jednakże, jak wynika ze złożonego wniosku, świadczone nieodpłatnie usługi są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Należy zatem wskazać, iż w myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Natomiast, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ten nie dotyczy - jak stanowi ust. 3 pkt 3 powołanego artykułu - wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane. Mając na uwadze powyższe, jako iż podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z usługami nieodpłatnie świadczonymi na rzecz pracowników, finansowanymi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – świadczenia te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.