Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z nierezydentem umowę o pracę na stanowisku prezesa zarządu. Osobie tej zostało przyznane określone stałe miesięczne wynagrodzenie pieniężne oraz szereg innych świadczeń, których przyznanie było warunkiem zawarcia umowy. Świadczenia te to:

1.pieniężna premia roczna

2.zwrot kosztów najmu mieszkania

3.prawo używania samochodu służbowego do celów prywatnych

4.przyznawany na okres 2 lat budżet na przeloty pracownika, jego żony i dzieci do kraju ojczystego i z powrotem

5.zwrot kosztów opłat za szkołę i przedszkole dla dzieci pracownika pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym

6.zwrot kosztów nauki języka polskiego dla pracownika i jego najbliższej rodziny

7.zwrot kosztów uzyskania przez pracownika wizy i pozwolenia na pracę, jak również kosztów wizowych dla jego najbliższej rodziny

8.pokrycie 50% składek na rzecz Grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego i 100% składek na ubezpieczenie zdrowotne w kraju ojczystym pracownika, jego małżonki i dzieci

9.opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy w Polsce w okresie w którym pracownik wyłączony jest spod ojczystego systemu ubezpieczeń społecznych

10.opłacenie składek na Grupowe Ubezpieczenie od Następstw Nieszczęśliwych Wypadków

11.pokrycie kosztu przelotów do Polski w związku z przeprowadzką i podjęciem pracy w Spółce lub pokrycie kosztów przejazdu samochodem

12.pokrycie kosztów przelotu (lub przejazdu samochodem) do kraju ojczystego w przypadku rozwiązania umowy o pracę

13.wypłata jednorazowego dodatku na zagospodarowanie

14.pokrycie kosztów przewozu do Polski (a w przypadku rozwiązania umowy o pracę także z powrotem) przedmiotów gospodarstwa domowego pracownika i ich ubezpieczenia w czasie transportu

15.pokrycie kosztów opieki medycznej dla pracownika i jego rodziny.

Spółka stoi na stanowisku, iż świadczenia wymienione w punktach 6, 7, 11, 12, 14 nie stanowią przychodu pracownika, gdyż są niezbędne do rozpoczęcia i wykonywania pracy. Spółka stwierdza, także iż składki na ubezpieczenie zdrowotne (pkt 8) i społeczne (pkt 9) opłacane przez pracodawcę również nie stanowią przychodu pracownika.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego nie podziela powyższego stanowiska Spółki i wyjaśnia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W związku z powyższym opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy podlegają wszelkie świadczenia otrzymane przez pracownika od pracodawcy mające związek z łączącym ich stosunkiem pracy. Żaden przepis nie uzależnia uznania danego świadczenia za przychód od tego czy świadczenie to jest niezbędne do rozpoczęcia pracy, jej świadczenia czy egzystencji w danym kraju. Należy przy tym zwrócić uwagę, iż w zasadzie każde świadczenie jest niezbędne do świadczenia pracy, gdyż pracownik nieotrzymujący wynagrodzenia nie miałby możliwości sfinansowania sobie posiłków czy dojazdu do miejsca pracy, co oznacza, że wynagrodzenie to jest niezbędne do świadczenia pracy, a także do egzystencji w ogóle.

Sfinansowane przez pracodawcę składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne nie stanowią dla pracownika przychodu jedynie w przypadku gdy składki te na mocy obowiązujących przepisów obciążają pracodawcę. Jednakże w sytuacji gdy do ich poniesienia obowiązany jest pracownik, to opłacenie takich składek przez pracodawcę jest “świadczeniem pieniężnym poniesionym za pracownika” i jako takie jest, zgodnie z powołanym powyżej przepisem, przychodem ze stosunku pracy. Z przedmiotowego wniosku wynika, iż do poniesienia tych składek zobowiązany byłby pracownik, a Spółka pokrywa te koszty za niego.

Reasumując, błędne jest stanowisko Spółki, iż przedstawione we wniosku świadczenia nie stanowią dla jej pracownika przychodu ze stosunku pracy.