Interpretacja Pomorskiego Urzędu Skarbowego
DP/423-0152/06/AK
z 19 grudnia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
DP/423-0152/06/AK
Data
2006.12.19
Autor
Pomorski Urząd Skarbowy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
amortyzacja
inwestycje w obcych środkach trwałych
koszty uzyskania przychodów
odpisy amortyzacyjne
remonty
środek trwały
wydatki na ulepszenie
Pytanie podatnika
Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty prac, które wpłynęły na obniżenie hałasu w kabinach lokomotyw oraz ocieplenie kabin są kosztem uzyskania przychodów?
POSTANOWIENIE Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie koszty uzyskania przychodu - nakłady na wykorzystywane w działalności gospodarczej lokomotywy (remont czy ulepszenie) stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. UZASADNIENIE Na wniosek zespołu drużyn trakcyjnych (maszynistów lokomotyw) oraz Społecznego Inspektora Pracy dokonano pomiarów hałasu w kabinach A i B lokomotyw serii ST43, podczas których stwierdzono chwilowe przekroczenie wartości dopuszczalnych norm hałasu w kabinach maszynistów. W celu zmniejszenia natężenia hałasu wykonano prefabrykacje i montaż ekranów dźwiękochłonnych na ścianach i suficie maszynowni. Wykonano też uszczelnienie drzwi pomiędzy kabiną maszynisty a przedziałem maszynowym, dokonano wymiany sufitu w kabinie i dozbrojono go w elementy dźwiękochłonne, a także wyłożono podłogę pod siedziskiem maszynisty matą wibroizolacyjną. Powyższe prace wykonano w lokomotywach własnych i dzierżawionych. Spółka przygotowuje się również do ocieplenia kabin w lokomotywach. Wykonanie prac spowodowało obniżenie poziomu hałasu o ok. 20 dB do wartości 76 dB, przy wartości dopuszczalnej 85 dB, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17.06.1998 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 79, poz. 513) oraz normami PN-N-01307:1994, oraz PN/92/K-11000. Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty prac, które wpłynęły na obniżenie hałasu w kabinach lokomotyw oraz ocieplenie kabin są kosztem uzyskania przychodów. Zdaniem Podatnika poniesione koszty są kosztami bieżącymi Spółki. Według Spółki środki trwałe nie uległy ulepszeniu, o którym mowa w art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych gdyż zamontowane urządzenia nie wpłynęły na wzrost wartości użytkowej, mierzonej okresem używania, czy wysokością kosztów eksploatacji lokomotyw. Powyższe prace zostały wykonane w celu wyeliminowania przekroczeń norm hałasu w kabinach i poprawiły jedynie komfort pracy maszynistów. Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje: Zgodnie z § 78 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) pracodawca jest obowiązany zapewnić ochronę pracowników przed zagrożeniami związanymi z narażeniem na hałas, a w szczególności zapewnić stosowanie: procesów technologicznych niepowodujących nadmiernego hałasu; maszyn i innych urządzeń technicznych powodujących możliwie najmniejszy hałas, nieprzekraczający dopuszczalnych wartości; rozwiązań obniżających poziom hałasu w procesach pracy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późń. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
Jak stanowi art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
Na podstawie art. 16a ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, 3) (...)
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15.02.1992 r. jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Ustawa operuje zamkniętym katalogiem sytuacji uznawanych za ulepszenie środka trwałego, są to: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja. Pojęcia te nie są w prawie podatkowym zdefiniowane. Próbę wyjaśnienia wspomnianych pojęć podjęło Ministerstwo Finansów w piśmie z 13 marca 1995 r., nr PO 3/722-160/94, zgodnie z którym:
Ulepszenie powinno wyrażać się w mierzalnym wzroście wartości użytkowej środka trwałego. Z przepisu art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15.02.1992 r. wynika, iż ulepszeniem jest działanie, w wyniku którego obiekt uzyskuje wzrost wartości użytkowej, przejawiający się, w szczególności: wydłużeniem przewidywanego okresu używania, podwyższeniem zdolności wytwórczej, poprawą jakości produktów uzyskiwanych za jego pomocą, obniżeniem kosztów eksploatacji. Ustawa nie zamyka ww. listy, ustawodawca poprzez użycie zwrotu "w szczególności", przyjął możliwość występowania innych niż wymienione, mierników ulepszenia. Efekt poprawy parametrów środka trwałego powinien wystąpić nie na skutek ich porównania według stanu przed dokonaniem nakładów i po ich dokonaniu, ale porównania stanu z dnia przyjęcia środka trwałego do używania oraz stanu po dokonaniu modernizacji, przebudowy itp. Jeśli dane przedsięwzięcie nie prowadzi do wzrostu wartości użytkowej środka, w porównaniu z wartością użytkową przy przyjęciu tego środka do używania wówczas jest remontem. Koszty remontu odtwarzają (przywracają) pierwotny stan środka trwałego. W ocenie tut. Organu podatkowego spełnione zostały wskazane wyżej przesłanki ulepszenia. Prace zrealizowane przez Podatnika (zamontowanie ekranów dźwiękochłonnych na ścianach i suficie maszynowni, uszczelnienie drzwi pomiędzy kabiną maszynisty a przedziałem maszynowym, dozbrojenie sufitu w kabinie w elementy dźwiękochłonne oraz wyłożenie podłogi pod siedziskiem maszynisty matą wibroizolacyjną) należy - w ocenie tut. Organu podatkowego - traktować jako modernizację rozumianą jako wyposażenie obiektu w takie urządzenia bądź cechy, których obiekt ten wcześniej nie miał. Jednocześnie nie można zgodzić się z Podatnikiem, iż zamontowane urządzenia nie wpłynęły na wzrost wartości użytkowej lokomotyw. Jak wyżej stwierdzono katalog mierników wzrostu wartości użytkowej nie ma charakteru zamkniętego i nie ogranicza się do wskazanych przez Podatnika mierników, tj. okresu używania, i wysokości kosztów eksploatacji lokomotyw. Niewątpliwe dokonane przez Spółkę ulepszenie doprowadziło do wzrostu wartości (ceny rynkowej) lokomotyw. Ponadto dokonany przez Spółkę proces ulepszenia daje się określić w jednostkach miary, jak wynika bowiem z wniosku Podatnika, zabiegi ulepszające doprowadziły do osiągnięcia przez środek trwały lepszych paramentów mierzonych w decybelach. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, by zamontowane ekrany dźwiękochłonne, maty wibroizolacyjne itp. istniały na moment przyjęcia lokomotyw do używania a następnie uległy zużyciu w wyniku użytkowania lokomotyw przez Spółkę. W takiej sytuacji nie można uznać, iż mamy do czynienia z kosztami remontu (wymiany zużytych elementów na nowe), które obciążają koszty danego okresu sprawozdawczego. Jeżeli ulepszeniu podlegały własne środki trwałe, to dotychczasową wartość początkową tych środków ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 i ust. 3-11 powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie i amortyzuje od zwiększonej wartości według dotychczasowej metody i stawki amortyzacji. Z kolei, gdy ulepszeniu podlegał obcy środek trwały, to stosownie do art. 16g ust. 7 ustawy z dnia 15.02.1992 r. należy ustalić wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym, za którą uważa się: w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia, wprowadzić ww. środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzować według indywidualnej stawki amortyzacji, zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż użytkowane przez Spółkę lokomotywy nie uległy ulepszeniu, a nakłady poniesione na obniżenie hałasu w kabinach lokomotyw oraz ocieplenie kabin stanowią koszty uzyskania przychodu bieżącego roku podatkowego. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.