INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wyższej Szkoły, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2013 r. (data wpływu 10 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania dwóch umów pożyczek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresach: opodatkowania dwóch umów pożyczek oraz opodatkowania umowy sprzedaży nowego i używanego sprzętu medycznego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 marca 2013 r. nr ILPB2/436-4/13-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje iż wniosek zostanie rozpatrzony w zakresie pierwszego z przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, tj. opodatkowania umowy sprzedaży nowego i używanego sprzętu medycznego w pozostałej zaś części zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 26 marca 2013 r., zaś w dniu 3 kwietnia 2013 r. dokonano wpłaty dodatkowej opłaty w wysokości 80 zł.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

W październiku 2012 r. Uczelnia dokonała kilku zakupów nowego i używanego sprzętu medycznego (np. manekiny do nauki pierwszej pomocy, deski ortopedyczne) i audiowizualnego (np. projektory) od osoby fizycznej na potrzeby prowadzonej działalności dydaktycznej. Projektory, treningowy sprzęt medyczny są niezbędnymi elementami procesu dydaktycznego – wyświetlają prezentowane treści podczas wykładów i ćwiczeń. Od tych zakupów (powyżej 1000 zł) zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 32 zł.

Następnie w lutym 2011 r. oraz we wrześniu 2012 r. Uczelnia dokonała zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu pożyczek udzielonych Uczelni przez osoby fizyczne w łącznej wysokości 2500 zł. Pożyczki te wynikały z konieczności zapewnienia środków finansowych na wypłatę bieżących wynagrodzeń dla kadry dydaktycznej i administracyjnej, gdyż w wyniku 6 miesięcznych okresów rozliczeniowych (semestr) z Ministerstwem Zdrowia Uczelnia straciła płynność finansową i nie była w stanie regulować bieżących zobowiązań finansowych względem kadry dydaktycznej i pracowników administracyjnych uczelni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy uczelnia wyższa, zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powinna uiścić podatek od wyżej wymienionych czynności, czy jest zwolniona i czy zapłacony podatek podlega zwrotowi na konto bankowe uczelni...

Na tle powyższego tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest drugi i trzeci z przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, natomiast w przedmiocie pierwszego, w dniu 10 kwietnia 2013 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-4/13-3/MK.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno precyzuje, że „nie podlegają podatkowi: 1) czynności cywilnoprawne w sprawach: … f) nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia” w związku z czym pobrany podatek od wyżej wymienionych czynności podlega zwrotowi na konto uczelni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Przepisy dotyczące spraw podlegających wyłączeniu z opodatkowania w zakresie dotyczącym nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej znajdują się w następujących aktach prawnych:

1. ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).
2. ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
3. ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96 poz. 619 ze zm.).
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Uczelnia zaciągnęła pożyczki od osób fizycznych. W związku z zawarciem ww. umów w lutym 2011 r. oraz we wrześniu 2012 r. Uczelnia dokonała zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w łącznej wysokości 2500 zł. Powyższe zobowiązania zostały zaciągnięte w celu utrzymania płynności finansowej Uczelni. Uzyskane w ten sposób środki posłużyły do sfinansowania wypłat bieżących wynagrodzeń dla kadry dydaktycznej i administracyjnej.

Z treści wniosku wynika zatem, iż co prawda umowy pożyczki zostały zawarte w celu przeznaczenia środków finansowych na cele statutowe Uczelni związane z nauką i dydaktyką (w szczególności na potrzeby związane z kształceniem studentów Uczelni). Jednakże z opisu dotyczącego rozdysponowania środków pozyskanych z pożyczek wynika, iż przeznaczone one były faktycznie na wydatki związane z funkcjonowaniem Uczelni, tym samym środki będące przedmiotem tych umów nie były przeznaczone bezpośrednio na wydatki w sprawach szkolnictwa a zatem bezpośrednio wydatkowane na realizację celów statutowych Uczelni.

W związku z powyższym wyjaśnia się, że czynności zaciągnięcia przez Wnioskodawcę każdej z pożyczek na łączne uregulowanie zobowiązań z tytułu wynagrodzeń pracowników mają istotnie związek z czynnościami w sprawach szkolnictwa, ale jest to związek pośredni. Nie jest to więc związek wystarczający do zaistnienia przesłanki bezpośrednio warunkującej zastosowanie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określonego w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zasadniczym celem zawarcia każdej z umów pożyczki jest bowiem, jak wynika z wniosku, uregulowanie zobowiązań Wnioskodawcy związanych z funkcjonowaniem Uczelni, z tytułów we wniosku określonych.

Ustawodawca, normując w ww. przepisie przedmiotowe wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, nie określił szczegółowo jego zakresu. Dlatego mając na względzie ogólną zasadę prawa podatkowego, zgodnie z którą przepisy dotyczące wyłączeń i zwolnień podatkowych, stanowiące odstępstwo od zasady powszechnego opodatkowania, należy interpretować ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, należy przyjąć, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej. W tym kontekście umowy pożyczki, zawarte przez Wnioskodawcę i przeznaczone w całości na spłatę jego zobowiązań związanych z funkcjonowaniem Uczelni, nie mogą być uznane w całości za bezpośrednio związane ze sprawami szkolnictwa. W sprawie będącej przedmiotem wniosku kwoty pożyczek – jak wynika z opisu stanu faktycznego – nie były przeznaczone na szkolnictwo, lecz na spłatę zobowiązań podmiotu, który świadczy usługi w zakresie szkolnictwa wyższego (kształcenia). Związek tych czynności ze szkolnictwem jest pośredni, a zatem niewystarczający do zastosowania wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na powyższe, zawarte umowy pożyczki nie mogą zostać zakwalifikowane jako czynności cywilnoprawne wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie są to czynności cywilnoprawne w sprawach szkolnictwa. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo zwrotu uiszczonego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.