P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 30.05.2006r. (data wpływu do Urzędu 31.05.2006r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka od jednego z kontrahentów z Unii Europejskiej otrzymuje faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem. Zgodnie z ustaleniami obydwu stron reklamacje z tytułu niekompletnych dostaw w wysokości nie przekraczającej jednorazowo 200 EUR nie są przez dostawcę rozpatrywane. Oznacza to tym samym, że dostawca nie wystawia żadnego dokumentu korygującego pierwotną fakturę sprzedaży i kwota ta pozostaje kosztem odbiorcy. Zamiarem Podatnika w momencie zamówienia towaru u kontrahenta unijnego jest osiągnięcie przychodu w momencie sprzedaży towaru. Z uwagi na to, że niekompletne dostawy nie są zawinione przez Spółkę a kontrahent unijny co do zasady reklamacji w wysokości do 200 EUR nie rozpatruje, Podatnik uważa, że tak poniesiony koszt stanowi koszt uzyskania przychodów dla odbiorcy. W przypadku, gdyby stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego nie pozwalało na zakwalifikowanie wydatków z tytułu niekompletnych dostaw jako stanowiących koszt uzyskania przychodu, Spółka uważa, iż działając na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 2 oraz art. 88 ust. 3 pkt 8 posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek związany z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru za wynagrodzeniem, mimo że nie nastąpiła faktyczna dostawa towaru wymienionego na fakturze.

Postanowieniem nr 1472/ROP1/423 - 182 - 235/06/AJ z dnia 21.07.2006r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał, że koszt poniesiony przez Podatnika z tytułu niekompletnej dostawy nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Stosownie zaś do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl art. 106 ust. 7 w celu udokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiane są faktury wewnętrzne.

W świetle powołanego wyżej art. 31 ust. 1 ustawy należy zauważyć, iż podstawą opodatkowania przy WNT jest kwota, jaką nabywający jest zobowiązany zapłacić. Niezgodności pomiędzy ilością wykazanego na fakturze towaru a ilością faktycznie otrzymaną nie mają na nią wpływu. Wystawienie faktury przez dostawcę powoduje, iż obowiązek podatkowy powstaje w stosunku do całej dostawy. Faktura wewnętrzna dokumentująca WNT powinna być w tym przypadku wystawiona od całej wartości nabycia. Z postanowień umowy zawartej między kontrahentami wynika, że w przypadku braku części towarów (nieprzekraczającej jednorazowo 200 EUR ) reklamacje nie są przez dostawcę uwzględniane i kwota ta pozostaje kosztem odbiorcy. Tym samym jednostkowe ceny towarów faktycznie otrzymanych ulegają podwyższeniu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że Podatnik ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sytuacji, kiedy w dostawie wystąpią braki towarów, a kontrahent nie uwzględni reklamacji i nie wystawi dokumentu korygującego pierwotną fakturę.