Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownicy Spółki biorą udział w programie RSU. W ramach tego programu jego uczestnicy mogą otrzymać nieodpłatnie prawo do akcji polegające na dokonaniu przydziałów Niezbywalnych Ekwiwalentów Akcji. Ekwiwalent ten reprezentuje hipotetyczną akcję i z chwilą wygaśnięcia ograniczeń na koniec okresu zastrzeżonego określonego w umowie o przyznanie Niezbywalnych Ekwiwalentów Akcji pomiędzy Spółką a pracownikiem uczestnik programu może automatycznie otrzymać jedną akcję podmiotu zagranicznego(spółki-matki Spółki) za każdy Niezbywalny Ekwiwalent Akcji. Akcje tego podmiotu zagranicznego obejmowane są przez pracowników Spółki na podstawie uchwały walnego zgromadzenia tego podmiotu. Pomiędzy Spółką a ww. podmiotem zagranicznym została zawarta umowa na mocy której Spółka jest obciążana kosztami udziału swoich pracowników w programie RSU.

Spółka stoi na stanowisku, iż ww. Niezbywalne Ekwiwalenty Akcji otrzymywane przez pracowników Spółki w ramach Programów należałoby zakwalifikować jako przychody ze stosunku pracy, lecz przychód nie powstanie w momencie otrzymania tych ekwiwalentów ze względu na to, że nie ma możliwości ustalenia wartości takiego świadczenia. W związku z tym zdaniem Spółki nie ciążą na niej obowiązki płatnika.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego nie podziela w pełni stanowiska Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Z tego przepisu wynika, iż aby organ podatkowy mógł udzielić takiej interpretacji musi ona dotyczyć indywidualnej sprawy podatnika, płatnika lub inkasenta. W związku z tym niniejsza interpretacja dotyczyć może sytuacji prawnej wnioskodawcy w zakresie w jakim ciążą lub mogą ciążyć na nim obowiązki podatnika, płatnika lub inkasenta. Przedmiotowy wniosek dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych i w tym zakresie Spółka może być jedynie płatnikiem. Naczelnik tut. Urzędu nie jest więc uprawniony do wydawania interpretacji w zakresie sytuacji podatników będących pracownikami Spółki, poza sytuacjami w których z tej sytuacji wynikają dla Spółki obowiązki płatnika.

Ze względu na fakt, iż podatnicy o których mowa we wniosku są pracownikami wnioskodawcy, to wszelkie dochody przez nich otrzymywane od Spółki stanowić będą co do zasady przychody ze stosunku pracy. Obowiązki płatnika w zakresie przychodów ze stosunku pracy reguluje art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.), który stanowi iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy. Z treści tego przepisu wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. W związku z tym w przedmiotowym stanie faktycznym na Spółce mogłyby ciążyć obowiązki płatnika jedynie w sytuacji gdyby to ona przekazywała świadczenia w ramach programu. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż podmiotem przekazującym ww. świadczenia jest podmiot zagraniczny.

Reasumując, w przypadku świadczeń przekazywanych przez podmiot trzeci na rzecz pracowników Spółki nie będą na niej ciążyć obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego względu moment powstania obowiązku podatkowego jak też i kwalifikacja przedmiotowego przychodu do jednego ze źródeł przychodów nie stanowi indywidualnej sprawy Spółki jako płatnika, a więc udzielenie interpretacji w tym zakresie byłoby naruszeniem powołanego powyżej art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie ciążą na niej obowiązki płatnika, a uznanie w sentencji niniejszego postanowienia stanowiska Spółki za nieprawidłowe podyktowane było jedynie niemożnością potwierdzenia stanowiska Spółki w zakresie kwalifikacji przedmiotowych przychodów i momentu powstania obowiązku podatkowego.