Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.07.2006 r. (uzupełnionego w dniu 8.08.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 6.07.2006 r., znak: PO I 415/34/06, w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, odmawia zmiany i uchylenia ww. postanowienia.

Pismem z dnia 22.05.2006 r. pan Tomasz Z. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z wnioskiem (uzupełnionym w dniu 27.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w listopadzie 2005 r. pan Z. wniósł - do Sądu Rejonowego pozew przeciwko byłemu pracodawcy "o zapłatę kwoty 11.765,10 zł wraz z odsetkami z tytułu niewypłaconego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz z tytułu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych". W grudniu 2005 r. przed Sądem Rejonowym została zawarta ugoda, na podstawie której były pracodawca zobowiązał się wypłacić panu Tomaszowi Z. "odszkodowanie" w kwocie 4.000,00 zł (brutto) "na zaspokojenie roszczeń objętych w pozwie z.11.2005 r.". Wypłata ww. kwoty nastąpiła w marcu 2006 r. za pośrednictwem komornika, który od ww. należności potrącił podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19 % (760,00 zł). W związku z powyższym podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy o interpretację art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zdaniem pana Z. otrzymane od byłego pracodawcy - na mocy ugody sądowej - "odszkodowanie" podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej wyżej ustawy.

W postanowieniu z dnia 6.07.2006 r., znak: PO I 415/34/06, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy uznał, że stanowisko przedstawione we wniosku pana Z. jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia organ podatkowy wskazał, że "wypłacona kwota w formie odszkodowania, która jest efektem zawartej ugody przed Sądem jest wyrównaniem w określonej wysokości świadczenia, którego pracodawca nie wypłacił". Organ podatkowy stwierdził, iż "należność ta jest (...) zobowiązaniem należnym pracownikowi wypłaconym na podstawie przepisów ustawy - Kodeks pracy" i "nie zawiera się w zwolnieniach, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym wysokość wypłaconego odszkodowania stanowi dla byłego pracownika przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

Pismem z dnia 14.07.2006 r. pan Tomasz Z. złożył zażalenie na ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 6.07.2006 r., znak: PO I 415/34/06, w którym wniósł o "ponowne rozpatrzenie (...) wniosku z dnia 24.05.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji podatkowej (..) i właściwą interpretację przepisu podatkowego". W uzupełnieniu zażalenia (protokół z dnia 8.08.2006 r.) podatnik wskazał, iż wnosi o uchylenie lub zmianę ww. postanowienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po przeanalizowaniu: stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 22.05.2006 r. (uzupełnionym pismem z dnia 27.06.2006 r.), treści postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 6.07.2006 r. oraz zarzutów zawartych w zażaleniu, stwierdza, co następuje:

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52, art 52a i art. 52c ww. ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów i ugód.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej wyżej ustawy, ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych korzystają inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż do ugody sądowej (której kserokopię załączono do wniosku) doszło przed Sądem Rejonowym na skutek wniesienia pozwu o "zapłatę kwoty 11.765,10 zł wraz z odsetkami z tytułu niewypłaconego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz z tytułu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych". W świetle postanowień ww. ugody (na podstawie której były pracodawca zobowiązał się wypłacić panu Z. kwotę 4.000,00 zł brutto) zaspokaja ona wszelkie roszczenia pana Z. objęte żądaniem pozwu z dnia 15.11.2005 r., wynikające z łączącej podatnika i byłego pracodawcę umowy o pracę. W tym miejscu należy zauważyć, iż strony zawierając ugodę, czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać (art. 917 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Wypłacona panu Tomaszowi Z. - w wyniku ugody sądowej - kwota stanowiła zatem w rzeczywistości wypłatę: zaległego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz zaległego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, a nie odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie w treści ugody - w odniesieniu do wskazanej w niej kwoty - użyto sformułowania "z tytułu odszkodowania", niemniej jednak nie jest to odszkodowanie w rozumieniu ani przepisów prawa cywilnego, ani prawa pracy, lecz (jak wskazano wyżej) jest to wypłata zaległych należności z tytułu łączącego podatnika z byłym pracodawcą - stosunku pracy. W tym wypadku bez znaczenia pozostaje fakt, iż realizacja tych należności nastąpiła na podstawie ugody sądowej.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy. Zgodnie z zapisem art. 12 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W związku z tym, skoro wynagrodzenia za godziny nadliczbowe oraz ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, dlatego też podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.