Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka ma zamiar pokrywać wszelkie uzasadnione wydatki poniesione przez pracowników w trakcie wykonywania powierzonych zadań podczas krajowych i zagranicznych podróży służbowych. Wydatki te będą obejmować uzasadnione koszty noclegów, przejazdów, wyżywienia, leczenia. W przypadku gdy te wydatki zostaną pokryte przez kontrahenta zagranicznego, Spółka nie chce ponosić żadnych dodatkowych kosztów (np. ryczałtu na inne wydatki na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Spółka stoi na stanowisku, iż pokrywanie przez nią ww. wydatków nie powoduje powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż w takiej sytuacji nie powstają po jego stronie żadne dodatkowe korzyści.

Naczelnik tut. Urzędu nie podziela powyższego stanowiska Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W związku z tym nie budzi wątpliwości iż przedmiotowe świadczenie stanowi przychód pracowników ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Odrębne przepisy o których mowa w tym zwolnieniu to m.in. Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów;
2. noclegów;
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Kwestie tego co przysługuje pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza krajem reguluje Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Zgodnie z § 2 tego Z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.diety;

2.zwrot kosztów:

a)przejazdów i dojazdów,

b)noclegów,

c)innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Z przepisów powyższych rozporządzeń, wynika, iż co do zasady świadczenia przedstawione we wniosku można uznać za świadczenia przyznane zgodnie z tymi przepisami. Jednakże rozporządzenia te zawierają szereg ograniczeń w tym zakresie. Jeżeli więc przedmiotowe świadczenia będą świadczeniami przyznanymi zgodnie z ww. przepisami to będą korzystać ze zwolnienia z podatku zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Art. 3 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych, zaś poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Stosownie do tej definicji, przepisy ww. rozporządzeń nie stanowią przepisów prawa podatkowego, a więc w trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik tut. Urzędu nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów i stwierdzać co zgodnie z tymi przepisami jest uzasadnionym wydatkiem.

Reasumując, przedstawione we wniosku wydatki ponoszone za pracowników co do zasady są ich przychodem, lecz mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile spełniają kryteria zawarte w przedstawionych powyżej rozporządzeniach.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Mazowieckiego informuje, iż pisemna interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania przepisów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym postanowieniu.