Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wnioskodawca wydaje tygodnik lokalny “Gwarek”. Przedmiotowe czasopismo spełnia co do zasady wymogi czasopisma specjalistycznego, określonego w art.146 ust.4 ustawy o VAT, dla opodatkowania którego właściwą stawką jest zgodnie z art.146 ust.1 pkt.3 tiret2 stawka zerowa. Tygodnik “Gwarek” oznaczony jest symbolem ISSN o numerze 0209-0368, objęty kodem PKWiU 22.13.10-00.21, PCN 4902 90 10 0. Czasopismo wydawane przez Jednostkę zawiera informacje na tematy lokalne. Jest ono publikowane w regularnych odstępach w postaci odrębnych numerów, objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, w nakładzie 11.500 egzemplarzy. Na łamach tygodnika zamieszczane są m.in.: dodatki samorządowe – opłacane przez jednostki samorządu terytorialnego strony gazetowe, informujące o pracach władz miejskich, powiatowych, urzędów, podległych im jednostek takich jak szkoły, przedszkola, zakłady budżetowe a takżenekrologi, płatne oświadczenia ugrupowań politycznych, komitetów wyborczych, płatne podziękowania osób fizycznych i prawnych, ogłoszenia jednostek samorządu terytorialnego, spółdzielni mieszkaniowych itd., informujące o przetargach, konkursach na obsadę stanowisk, wyłożeniu do wglądu projektów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego itd., płatne zawiadomienia o utrudnieniach w ruchu drogowym, przerwach w dostawie wody, energii elektrycznej itd. Przepisy ustawy nie precyzują czym jest tekst reklamowy o którym mowa w art.146 ust.4 pkt.3 ustawy o VAT, zatem zdaniem Jednostki należy odwołać się do powszechnie przyjętego rozumienia tego pojęcia. Jako tekst reklamowy rozumie się każdy tekst rozpowszechniający informacje o towarach lub usługach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, którego główną funkcją jest zachęta do nabycia lub korzystania z tych dóbr przez zamknięty lub nieograniczony krąg adresatów. Zdaniem Jednostki żadna z omówionych powyżej form prasowych nie stanowi ogłoszenia handlowego lub reklamy, nie mieści się również w przytoczonej definicji tekstu reklamowego. Wskazane formy prasowe nie zawierają informacji o towarach lub usługach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, a ich główną funkcją nie jest zachęta do nabycia lub korzystania z tych dóbr.

Jednostka stoi na stanowisku, iż zamieszczane na łamach ww. czasopisma omówione powyżej teksty nie stanowią tekstów reklamowych stąd zgodnie z art.146 ust.4 pkt.3 ustawy o VAT przy obliczaniu limitu 33% powierzchni tygodnika przeznaczonego na ogłoszenia handlowe, reklamy i teksty reklamowe, nie należy do tego limitu wliczać powierzchni przeznaczonej na wymienione powyżej formy prasowe. W konsekwencji, jeżeli objętość samych tylko ogłoszeń handlowych, reklam i tekstów reklamowych nie przekroczy 33% ogólnej powierzchni tygodnika, przy spełnieniu pozostałych warunków ustawowych, Jednostka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT dla wydawnictw specjalistycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach dokonał następującej oceny prawnej przedstawionego przez podatnika stanowiska: Zgodnie z przepisem art.146 ust.1 pkt3 lit.a) tiret drugie ustawy z dnia 11.03.2004r o podatku od towarów i usług ( Dz.U. nr 54, poz. 535 z 2004r z późn. zm. ) – w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych. Stosownie zaś do treści art.146 ust.4 przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ww. przepisie, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem: 1) periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;2) publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne; 3) wydawnictw, w których co najmniej 33 % powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych; 4) wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie; 5) publikacji, w których więcej niż 20 % powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe; 6) publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego; 7) czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu. W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostały zdefiniowane pojęcia “ogłoszenie handlowe”, “reklama” i “ tekst reklamowy” które zostały użyte w art.146 ust.4 pkt.3. W przypadku braku odrębnej, ustawowej definicji danego pojęcia, ogólnie przyjętą zasadą interpretacyjną przepisów jest sięganie po jego znaczenie słownikowe. Słownik języka polskiego definiuje pojęcie reklamy jako “rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenia kogoś, zalecanie czegoś” ( “Słownik języka polskiego”, PWN, Warszawa 1981, s.78 ). W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, że zamieszczane na łamach tygodnika “Gwarek” dodatki samorządowe, nekrologi, płatne oświadczenia ugrupowań politycznych, komitetów wyborczych, płatne podziękowania osób fizycznych i prawnych, ogłoszenia jednostek samorządu terytorialnego, spółdzielni mieszkaniowych, płatne zawiadomienia o utrudnieniach w ruchu drogowym, przerwach w dostawie wody, energii elektrycznej itp. nie stanowią tekstów reklamowych, stąd do procentowego limitu określonego w art.146 ust.4 pkt.3 ustawy nie wlicza się wymienionych powyżej form prasowych. Tak więc jeżeli objętość samych tylko ogłoszeń handlowych, reklam i tekstów reklamowych nie przekroczy 33% ogólnej powierzchni tygodnika i przy spełnieniu pozostałych warunków umożliwiających zakwalifikowanie tygodnika “Gwarek” jako czasopisma specjalistycznego, zgodnie z art.146 ust.4 ustawy to jego dostawa na terenie kraju do 31 grudnia 2007r podlega opodatkowaniu stawką preferencyjną 0% na podstawie art.146 ust.1 pkt.3lit.a tiret drugi ustawy o podatku od towarów i usług.W związku z powyższym stanowisko Jednostki zajęte we wniosku należy uznać za prawidłowe.