P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy dnia 24 maja 1977 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów z pracy na pokładzie statku przedsiębiorstwa, którego miejsce stałego zarządu znajduje się w Norwegii.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, przedstawionego we wniosku Pan X (zamieszkały na stałe w Polsce), jest marynarzem, pracującym na statku, który pływa pod banderą norweską. Siedziba pracodawcy znajduje się w Norwegii. Podatnik zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Wynagrodzenie za tą pracę jest jego jedynym źródłem przychodów. W Polsce nie uzyskuje żadnych dochodów, jak również nie posiada majątku przynoszącego dochody.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku pod norweską banderą, powinno być opodatkowane w państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa, czyli w Norwegii. W konsekwencji, według Podatnika, jest on zwolniony z obowiązku podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis ten, zgodnie z art. 4a ustawy, stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie z art. 15 ust. 3 umowy dnia 24 maja 1977 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157), zwanej dalej "umową", wynagrodzenie z pracy najemnej wykonywanej między innymi na pokładzie statku może być opodatkowana w tym umawiającym się państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Zatem, dochody z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku należącego do przedsiębiorstwa, którego zarząd znajduje się w Norwegii, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Norwegii.

Jednocześnie umowa w art. 24 ust. 1 umowy, przewiduje metodę rozliczenia podatku, która ma zapobiec podwójnemu opodatkowaniu. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz prawny, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy osiągane przez Pana X dochody ze stosunku pracy u norweskiego armatora są jedynym źródłem przychodu, to Podatnik nie ma obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani tez składania rocznego zeznania podatkowego w Polsce.

Reasumując, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.