POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 09.06.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 13.06.2005r.), uzupełnionego pismami z dnia: 11.06.2005r., 04.08.2005r. oraz 05.09.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania przez Podatnika czynności, polegającej na zakupie towaru od kontrahenta z kraju trzeciego, w sytuacji gdy towar został przywieziony na terytorium kraju z terytorium Litwy- za dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik nabywa towar od kontrahenta, posiadającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego tj. USA (kontrahent nie posiada NIP UE). Jednakże faktyczne miejsce rozpoczęcia wysyłki przedmiotowych towarów znajduje się na Litwie, skąd towar zostaje przywieziony na terytorium kraju.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy opisana transakcja stanowi dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca czy też powinna być traktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Od maja 2005r. Podatnik traktuje opisaną transakcję (dostawa towaru z kraju unijnego dokonana przez kontrahenta z kraju trzeciego, nieposiadającego NIP UE), jako dostawę towaru, dla której podatnikiem jest nabywca, natomiast wcześniej uznawał ją za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nabywa towar od kontrahenta z kraju trzeciego, natomiast fizycznie towar zostaje przywieziony na terytorium kraju z terytorium Litwy.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednakże, aby dana transakcja mogła być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów muszą być spełnione warunki dotyczące m.in. nabywcy i dostawcy, określone w ust. 2 tegoż przepisu.

I tak, zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdy dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż dostawca przedmiotowego towaru tj. kontrahent z USA, nie jest zarejestrowanym podatnikiem dla potrzeb podatku VAT na terytorium Litwy (ani na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej - nie posiada NIP UE).

Jednakże fakt zarejestrowania dla celów podatku od wartości dodanej nie ma wpływu na to, czy kontrahent jest podatnikiem tego podatku czy też nie.

Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy Rady Wspólnot z dnia 17.05.1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) - "Podatnik" oznacza każdą osobę prowadzącą niezależnie, w jakimkolwiek miejscu, jakąkolwiek działalność gospodarczą określoną w ust. 2, bez względu na cel lub wyniki tej działalności.

Natomiast stosownie do treści ust. 2, działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 1, obejmuje wszelkie działania producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włączając w to górnictwo, działalność rolniczą i wykonywanie wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskania z tego tytułu stałego dochodu.

Analogiczne przepisy znajdują się także w ustawie o VAT oraz powinny się znaleźć we wszystkich aktach prawnych regulujących podatek od wartości dodanej we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej (w tym na Litwie).

Tak więc o uzyskaniu statusu podatnika podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej decyduje wykonywanie określonych czynności, uznanych za działalność gospodarczą, a nie fakt dopełnienia obowiązków rejestracyjnych.

Ponieważ za miejsce opodatkowania czynności dostawy towarów uznaje się miejsce, gdzie towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki (art. 8 ust. 1 lit. a VI Dyrektywy, odpowiednio art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), w tym świetle kontrahenta z USA, dokonującego dostawy towarów z terytorium Litwy (zgodnie z pismem Podatnika miejscem rozpoczęcia wysyłki jest terytorium Litwy) na terytorium kraju - uznać należy za podatnika podatku od wartości dodanej na terytorium Litwy.

Reasumując tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w przypadku nabycia towarów przez podatnika podatku od towarów i usług od podatnika, który posłużył się numerem VAT z kraju trzeciego (nie posiada NIP UE), mamy co do zasady do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym, czynność wykonywana przez Podatnika (tj. nabycie towaru od kontrahenta z kraju trzeciego, jednakże przywiezionego na terytorium kraju z Litwy), stanowi dla niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, odnosząc się do stanowiska Podatnika, tut. Organ stwierdza, iż zgodnie z przywołanym powyżej przepisem art. 22 ust. 1 pkt 1 miejscem dostawy towarów wysyłanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki - a zatem terytorium Litwy.

W żaden sposób, nie zachodzą zatem przesłanki, na podstawie których można byłoby uznać przedmiotową dostawę za dostawę dokonaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dla której podatnikiem (zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT) jest nabywca - miejscem jej dokonania jest bowiem - co wskazano powyżej - terytorium Litwy.