P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 w związku z art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U z 2005 r. Nr. 8, poz. 60 z późń. zm.),Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim po analizie wniosku z dnia 13.06.2006r. o interpretację przepisów prawa podatkowego

postanowił

uznać przedstawione stanowisko podatnika w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą wydatków poniesionych na zakup specjalistycznych ubrań medycznych, ubrania i obuwia sportowego oraz wydatków na zakup środków piorących do utrzymania odzieży i obuwia roboczego w czystości :

1) za prawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania wydatków poniesionych na zakup i utrzymanie w czystości specjalistycznych ubrań medycznych

2) za nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania wydatków poniesionych na zakup ubrania i obuwia sportowego oraz wydatków na zakup środków piorących do utrzymania ich w czystości.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 13 czerwca 2006 r. złożyła Pani w Urzędzie Skarbowym w Nowym Dworze Mazowieckim wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego , dotyczący możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na specjalistyczne ubrania medyczne, ubranie i obuwie sportowe używane przy rehabilitacji pacjentów oraz wydatki poniesione na zakup środków piorących do utrzymania tejże odzieży i obuwia w czystości .
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie rehabilitacji pacjentów zarówno w specjalistycznej klinice jak i domu pacjenta .W pracy z pacjentami Podatnik korzysta ze specjalistycznych ubrań medycznych oraz ubrania i obuwia sportowego .
Zapytanie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup specjalistycznych ubrań medycznych, ubrania i obuwia sportowego oraz wydatków na zakup środków piorących do utrzymania odzieży i obuwia roboczego w czystości .
Zdaniem podatnika wydatki opisane powyżej stanowią koszt uzyskania przychodu i są niezbędne do pracy z pacjentem.
Zgodnie z art.14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz.U z 2005 r.Nr.8,poz.60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości , Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika , ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach , w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe , kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim przedstawia własne stanowisko w sprawie i wyjaśnia co następuje :

W powyższej sprawie podstawowe znaczenie przy ustalaniu wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów ma treść art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późń zm.), z którego wynika, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy. Należy zauważyć, iż ustawa nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego też przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwości osiągnięcia przychodu. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Punktem wyjścia dla wszystkich rozważań dotyczących zakupu odzieży ochronnej muszą być przepisy prawa pracy, z których wynika zasada wykonywania pracy przez pracownika we własnej odzieży. Przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1998 r. Nr 21 poz. 94 z późń. zm.) nakładają na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnie środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego. Na mocy art. 237<6> § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej, zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.
Definicja środków ochrony indywidualnej zawarta jest w § 2 pkt9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. 2003 r. Nr 169 poz. 1650) i pod tym pojęciem rozumie się wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu.

Na podstawie art. 237<7> § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:
1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu
2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zagadnienia zakupu odzieży ochronnej jako środka służącego do wykonywania działalności gospodarczej, z punku widzenia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym należy oceniać na tym samych zasadach zarówno w przypadku zakupu odzieży ochronnej dla pracowników, jak i dla osób prowadzących działalność gospodarczą .Jeżeli ze względu na wymagania sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy podatnik jest zobowiązany do wykonywania pracy w odzieży ochronnej, to wydatki poniesione na jej zakup i konserwację można uznać za wydatki niezbędne do uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te będą kosztami uzyskania przychodów, pod warunkiem że odzież własna może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu oraz ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie rehabilitacji pacjentów w klinice i w domach pacjentów.
Praca w klinice wymaga od podatnika używania specjalistycznych ubrań medycznych. Wymóg ten narzucony jest zarówno pragmatyką służbową jak i względami higieniczno-sanitarnymi. Wydatki poniesione na zakup i utrzymanie powyższego ubrania w czystości może Pani zaliczyć do kosztów przychodów poniesionych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej nie może Pani zaliczyć natomiast wydatków poniesionych na zakup i utrzymanie w czystości ubrania i butów sportowych. Zakup ten nie ma wpływu na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Prowadzona działalność nie wymaga zakupu w/w rzeczy, ani ze względu na wymagania technologiczne czy sanitarne ani bezpieczeństwa i higieny pracy. Zatem nie można uznać zakupu odzieży i obuwia sportowego za wydatki niezbędne do uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej .Niezależnie bowiem od zagadnienia prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać ubrania i obuwie , które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą czy też nie . Uzyskiwanie przychodów w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży.
Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na samopoczucie podatnika . Nie prowadzi to jednak do stwierdzenia , że wydatek na zakup ubrania i butów sportowych jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wydatki na zakup odzieży stanowić mogą natomiast koszty uzyskania przychodu w ramach wydatków na reprezentację, jeżeli podatnik wykaże, że odzież ta utraciła charakter odzieży osobistej, na przykład z uwagi na opatrzenie jej cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo itp.)
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim informuje że przedmiotowa interpretacja ma zastosowanie wyłącznie do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i została wydana według stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.