P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. Co stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku zobowiązań swapowych ustalanych zgodnie z przedstawionym Modelem 2?, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik zawiera kontrakty terminowe IRS czyli tzw. swapy na stopy procentowe. Zawierana przez Spółkę umowa stanowi między stronami, zgodnie z którą strony dokonują wymiany serii płatności swapowych (odsetkowych) skalkulowanych od uzgodnionej w umowie kwoty bazowej i obliczanych za dany okres. Wymiana dotyczy płatności opartych o stałą stopę oprocentowania (jedna strona) oraz płatności swapowych według zmiennej stopy procentowej (druga strona). Możliwe są też modele wymiany przez obie strony wyłącznie w oparciu o stałą stopę bądź też w oparciu wyłącznie o zmienną stopę oprocentowania.W zależności od treści umowy zawartej z kontrahentem Spółka stosuje dwa modele ustalania zobowiązań. W Modelu 2 na datę rozliczenia zostaje ustalone jedno i tylko jedno zobowiązanie. Zobowiązanie zostaje ustalone na podstawie skalkulowanych przewidzianych umową płatności swapowych. Zawarta z kontrahentem umowa przewiduje powstanie zobowiązania w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy wartości płatności swapowej większej a wartością płatności mniejszej. Stąd też tylko jedna strona jest obowiązana do zapłaty danej kwoty. Nie dochodzi do kompensaty, potracenia, gdyż nie ma dwóch zobowiązań.Podatnik stoi na stanowisku, iż w przedstawionym Modelu 2 obrotem dla podatku VAT jest kwota zobowiązania kontrahenta należna Spółce, stanowiąca różnicę pomiędzy wartości płatności swapowych Podatnika. W tym bowiem przypadku bezpośrednio z kontraktu wynika, że powstaje tylko jedna należność wynikająca z wyliczenia uzgodnionych w kontrakcie stóp procentowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl natomiast art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, którego przedmiotem są zwierane przez Podatnika kontrakty typu IRS, klasyfikowane przez Spółkę jako usługi pośrednictwa finansowego, stwierdzić należy, iż zarówno Spółka jak i kontrahent świadczą wobec siebie te same usługi pośrednictwa finansowego, które jednocześnie stanowią dla stron umowy zapłatę. Wskazać przy tym należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega (między innymi) świadczenie usług (w przedmiotowej sytuacji usługi pośrednictwa finansowego). Tym samym podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług winna być określana odrębnie dla każdej transakcji podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Podstawy opodatkowania nie może stanowić różnica pomiędzy wartością świadczonej usługi a wartością usługi nabytej, gdyż stoi to w sprzeczności z zasadą wielofazowości i potrącalności podatku od towarów i usług.

Ponadto zauważyć należy, że możliwość wyliczenia przez strony zobowiązania stanowiącego różnicę pomiędzy wartością płatności swapowej większej a wartością płatności mniejszej, wskazuje jednocześnie, iż kontrahenci są w stanie wyliczyć wartość (cenę) świadczonych sobie wzajemnie usług pośrednictwa finansowego. Zgodnie z cyt. art. 29 ust. 1 ustawy o VAT wartość ta będzie stanowiła podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej przez Spółkę usługi pośrednictwa finansowego.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.