P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. W jakim kraju oraz w jakim terminie Spółka powinna odprowadzić należny podatek od towarów i usług?, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z prowadzoną działalnością Spółka importuje towary z Izraela. Towary wraz z fakturą handlową i transportową dostarczane są do Hamburga, gdzie Spółka zamierza dokonywać ostatecznej odprawy celnej przez przedstawiciela fiskalnego, posiadającego numer identyfikacji podatkowej na terenie Niemiec. Spółka jest podatnikiem polskim i nie posiada innego niż polski numer identyfikacji podatkowej. Przedstawiciel fiskalny za wykonana usługę odprawy celnej oraz reprezentacji wystawia stosowną fakturę obciążającą Podatnika.

Podatnik stoi na stanowisku, iż ze względu na fakt, że pośrednik fiskalny dokonuje ostatecznej odprawy celnej na terenie Niemiec obowiązek zapłaty podatku VAT od importu towarów powstanie w Niemczech według niemieckich stawek podatku. Natomiast przemieszczenie towaru z Niemiec do Polski będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Jednocześnie powyższe przemieszczenie nie będzie stanowiło w Polsce importu towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. import towarów i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (a więc nienależącego do Wspólnoty) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku gdy przywóz towarów z państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, na którym dokonywana jest ich ostateczna odprawa celna, nie dochodzi więc do importu towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. W rezultacie czynność taka pozostaje obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług i nie powinna być uwzględniana przez podatnika w rozliczeniach z tytułu tego podatku.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy o VAT, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonywanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i czynności te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zatem przywiezienie do kraju towaru uprzednio importowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Hamburg) stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6 -9.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

W myśl natomiast art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przypadku WNT, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 i ust. 11, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

W związku z powyższym w przedmiotowe sprowadzenie towarów na terytorium kraju towarów stanowi wenątrzwspólnotowe nabycie towarów, z tytułu którego Podatnik ma obowiązek rozliczyć podatek od towarów i usług zgodnie z powołanymi przepisami.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.