INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art.14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 06.12.2007 r. (data wpływu 12.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.12.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach funkcjonującego w firmie programu motywacyjnego planuje zakup dla 10 pracowników ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Umowa ubezpieczenia na życie związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym X przewiduje, że całkowita wypłata, częściowa wypłata może być dokonana na wniosek ubezpieczającego nie wcześniej niż po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została zawarta umowa ubezpieczenia. Jednocześnie strony umowy dotyczącej programu inwestycyjnego ustalają, że uprawnionym do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego nie może być ubezpieczający, zaś umowa ubezpieczenia, w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym zawarta została umowa ubezpieczenia, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy ubezpieczenia,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy ubezpieczenia,
3. wypłatę z tytułu dożywocia wieku oznaczonego w umowie ubezpieczenia.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty poniesione na sfinansowanie zakupu (opłacenie składek regularnych) ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, wnioskodawca może zgodnie z obowiązującą aktualną ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 57) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczania w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Powyższa regulacja oznacza, że w przypadku, gdy spełnione są wszystkie warunki przewidziane przez ustawodawcę, a składki dotyczą (zgodnie z ustawą o działalności ubezpieczeniowej) ubezpieczeń na życie oraz ubezpieczeń na życie związanych z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, składki opłacone przez pracodawcę uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W ocenie wnioskodawcy również w przypadku, gdy w ramach funkcjonującego w prowadzonym przez niego przedsiębiorstwie programu motywacyjnego, dokona on zakupu dla pracowników ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, wówczas koszty poniesione na sfinansowanie tego zakupu będą mogły być uwzględnione jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.
   
   

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie,
   
   

Z powyższej regulacji prawnej wynika, że w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia na rzecz pracowników kosztami uzyskania przychodów są jedynie składki opłacone przez pracodawcę z tytułu umów dotyczących ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do cytowanej ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Z załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej do wskazanych w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia należą:

• ubezpieczenia na życie (dział I ,grupa 1),

• ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dział I, grupa 3),

• ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem ubezpieczeń wymienionych wyżej,

• ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (dział II, grupa 1):
  
  

1. świadczenia jednorazowe,
2. świadczenia powtarzające się,
3. połączone świadczenia, o których mowa w pkt. a i b,d) przewóz osób.
   
   

• ubezpieczenia choroby (dział II, grupa 2):
  
  

1. świadczenia jednorazowe,
2. świadczenia powtarzające się,
3. świadczenia kombinowane.
   
   

Z powyższego wynika, iż składki opłacone przez wnioskodawcę z tytułu zawartej na rzecz pracowników umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem wypełnienia w zawartej umowie pozostałych przesłanek tj. uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być wnioskodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w związku z powołanymi wyżej przepisami należy stwierdzić, iż składki ubezpieczeniowe, które zamierza opłacać wnioskodawca mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.