POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.08.2006r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 5, art. 8 i art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe. UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Umowa z kontrahentem przewiduje, że obowiązek zgłoszenia do legalizacji urządzeń, będących własnością kontrahenta, spoczywa na Spółce. Wiąże się to z koniecznością uczestnictwa pracownika Spółki przy legalizacji urządzeń, dokonywaną przez pracownika Urzędu Miar – przygotowania dokumentacji, urządzenia itp. Spółka jako jednostka zgłaszająca urządzenie do kontroli, ponosi opłaty za legalizację na rzecz Urzędu Miar. Kontrahent zobowiązany jest do zwrotu poniesionych opłat Urzędu Miar oraz w zamian za uczestnictwo przy legalizacji, Spółka otrzymuje opłatę ryczałtową od urządzenia podlegającego legalizacji. Pytanie Wnioskodawcy: Jaką należy zastosować stawkę VAT w przypadku obciążania kontrahenta kosztami opłat za czynności legalizacji urządzeń wykonywane przez Urzędy Miar? Czy Spółka wystawiając fakturę VAT na kontrahenta może wykazać dwie pozycje – usługa legalizacji dokonana przez Urząd Miar jako usługa zwolniona (zgodnie z załącznikiem 4 poz. 6 -ex 75) oraz usługa dodatkowa ze stawką 22%, czy raczej powinna zastosować jedną stawkę podatkową?Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego: Zdaniem Spółki, przy wystawianiu faktury obciążającej kontrahenta usługą legalizacji, obejmującą koszty legalizacji, Urzędu Miar i opłatę ryczałtową za uczestnictwo w legalizacji, powinna mieć zastosowanie jednolita stawa 22%.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z ust. 3 w/ w artykułu usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż świadczy ona na rzecz swoich klientów usługę kompleksową, obejmującą przygotowanie dokumentacji, urządzenia itp., przy czym legalizacja urządzeń dokonywana jest przez pracownika Urzędu Miar. W tej sytuacji mamy zatem do czynienia z tzw. świadczeniem złożonym, polegającym na spełnieniu różnorodnych świadczeń.

W przypadku świadczeń złożonych istotne jest dokonanie oceny, czy określona transakcja obejmuje - dla celów podatku VAT - jedno świadczenie, czy też składa się z dwu lub więcej niezależnych zdarzeń, z których każde powinno podlegać odrębnemu opodatkowaniu.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W świetle powyższego kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczeniem usługi i inne elementy kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy, a więc także opłatę za legalizację urządzenia.

Tym samym kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy usługi, a nie zestaw świadczeń częściowych, wchodzących w skład elementów kalkulacyjnych ceny sprzedaży.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Organ podatkowy zauważa, iż ciężar dokonania prawidłowej klasyfikacji świadczonych usług spoczywa na podatniku. To podatnik jest zobligowany określić, jakie konkretnie czynności w ramach świadczonych usług wykonuje, zaś obowiązujące prawo uprawnia go do skorzystania z fachowej pomocy właściwych jednostek statystycznych, które wydają opinie w zakresie klasyfikacji usług.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11):zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiejw przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, środka trwałego lub obiektu budowlanego według: Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN), Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W związku z powyższym, jeżeli usługi świadczone przez Spółkę nie będą należeć do grupowania PKWiU właściwego dla usług zwolnionych lub opodatkowanych stawką niższą niż podstawowa, to Spółka ma obowizek stosować do świadczonych usług stawkę w wysokości 22%.