P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie,

postanawia

uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie pytania dotyczącego zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kwoty skapitalizowanych odsetek.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że Spółka (pożyczkobiorca) zawarła ze swoim wspólnikiem (pożyczkodawcą) umowę pożyczki. Zgodnie z postanowieniami tej umowy odsetki od pożyczki naliczane są każdego dnia i będą płacone przez Spółkę w terminach określonych w załączniku nr 1 do umowy. Jednocześnie umowa dopuszcza kapitalizowanie odsetek.

Odsetki od pożyczki kapitalizowane są dwa razy w miesiącu o stopę procentową zgodną z zawartą umową. Kapitalizacja odsetek polega na podwyższeniu kwoty głównej pożyczki o kwotę naliczonych odsetek. Kapitalizacja skutkuje zwiększeniem podstawy naliczania odsetek w następnych okresach rozliczeniowych.

Spółka wskazuje, że do kwoty głównej pożyczki zalicza kwotę skapitalizowanych odsetek pomniejszoną o 10%. Innymi słowy Spółka w dniu kapitalizacji zwiększa kwotę główną pożyczki o 90% kwoty skapitalizowanych odsetek, zaś 10% kwoty skapitalizowanych odsetek Spółka traktuje jako należność z tytułu podatku u źródła i księguje jako zobowiązanie do urzędu skarbowego z tytułu podatku u źródła. W 2006 r. Spółka nie zapłaciła żadnych odsetek od pożyczki. Odsetki te były wyłącznie kapitalizowane.

Zgodnie z postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nr 1472/ROP1/423-16/06/PK Spółka nie płaciła faktycznie podatku u źródła i księgowała go wyłącznie jako zobowiązanie do urzędu skarbowego. Podatek u źródła od odsetek kapitalizowanych w 2006 r. zgodnie z tą interpretacją Wnioskodawca zapłaci w momencie faktycznej spłaty odsetek na rzecz pożyczkodawcy.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że cała kwota płaconych przez nią odsetek stanowić może koszt uzyskania przychodów, gdyż w Spółce nie istnieje problem tzw. „niedostatecznej kapitalizacji”.

W związku z powyższym Spółka zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z następującymi pytaniami:

Czy w momencie kapitalizacji dokonywanej w 2006 r. kwota odsetek mogła zostać uznana za koszt uzyskania przychodów Spółki?

Czy 10% kapitalizowanych odsetek zaksięgowanej jako zobowiązanie wobec Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego będzie mogło zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w momencie zapłaty podatku u źródła na rachunek organu podatkowego?

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych skapitalizowane odsetki od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji.

Po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie pytania dotyczącego zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kwoty skapitalizowanych odsetek, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 w/w ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

– przeznaczenie wydatku, oraz

– potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zaznaczyć jednak należy, iż możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów - jak to zostało wskazane powyżej - uzależniona jest również od tego aby dany wydatek nie był wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kwestię zaliczania do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowanych odsetek, o które Spółka pyta w złożonym przez siebie wniosku, szczegółowo reguluje art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia, że kapitalizacja odsetek polega na przekształceniu przez wierzyciela zobowiązania dłużnika z tytułu odsetek w zobowiązanie z tytułu kwoty głównej pożyczki w ten sposób, iż powiększeniu ulega kwota główna pożyczki stanowiąca podstawę naliczania dalszych odsetek. Ponieważ z treści wniosku wynika, że Spółka w 2006 r., faktycznie nie zapłaciła żadnych odsetek, natomiast odsetki te w tym okresie były kapitalizowane, należy przyjąć, że tak skapitalizowane odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku podatkowym w którym dokonano ich kapitalizacji.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanawia jak na wstępie.

W pozostałym zakresie wniosku odpowiedź zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).