INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2007 r. (data wpływu 06.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie utraty prawa do zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie utraty prawa do zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. z siedzibą w X prowadzi działalność gospodarczą na terenie Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia nr XX z 19.10.2000 r. Spółka nabyła prawo do zwolnienia dochodu uzyskiwanego z działalności gospodarczej w Strefie od podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych. Nabycie prawa do zwolnienia podatkowego nastąpiło na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.), w brzmieniu sprzed 01.01.2001 r. Przedmiotowe składniki majątkowe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka skorzystała przy tym z wyłączeń ustanowionych w art. 5 ustawy z 16.11.2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228 ze zm.), jak również w art. 5 ustawy z 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.). Przepisy te będą w dalszej części wniosku określane jako „przepisy przejściowe”. Spółka przez cały okres swojej działalności utrzymywała i nadal utrzymuje status małego przedsiębiorcy. Spółka w najbliższym czasie zamierza zbyć składniki majątku, z którymi związane były powyższe wydatki inwestycyjne, przy czym Spółka chce zachować nabyte prawo do zwolnienia podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Na podstawie przepisów, którego z poniższych rozporządzeń wykonujących ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych, należy ustalać warunki czasowe, jakie muszą być zachowane przez Spółkę przy zbywaniu składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi – tak, aby Spółka nie utraciła nabytego prawa do zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji w Strefie:

1. § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 09.09.1997 r. w sprawie ustanowienia „Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. z 1997 r., Nr 135, poz. 904 ze zm.) w brzmieniu sprzed 24.04.2001 r., zwanego dalej „starym rozporządzeniem”,
2. § 3 pkt 4 starego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 24.04.2001 r. do 27.10.2004 r.,
3. § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 14.09.2004 r. w sprawie Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 222, poz. 2252 ze zm.), obowiązującego w okresie od 28.10.2004 r. do 02.01.2007 r., zwanego dalej „rozporządzeniem przejściowym”,
4. § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 05.12.2006 r. w sprawie Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 ze zm.), obowiązującego od 03.01.2007 r., zwanego dalej „nowym rozporządzeniem”.

Zdaniem Wnioskodawcy przesłanki utraty prawa do zwolnienia podatkowego były pierwotnie określone w § 13 ust. 1 pkt 2 starego rozporządzenia. Przepis ten stanowił, że podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, (…), z którymi były związane zwolnienia od podatku(…).

Powyższy przepis został jednak skreślony z mocy § 1 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 13.03.2001 r. zmieniającego stare rozporządzenie (Dz. U. z 2001 r. Nr 30, poz. 329). § 1 pkt 1 przedmiotowego rozporządzenia zmieniającego wprowadził jednocześnie do starego rozporządzenia nowy przepis określający warunki czasowe konieczne dla utrzymania zwolnienia podatkowego, a mianowicie § 3 pkt 4, który stanowił, że zwolnienie przysługuje (…) pod warunkiem, że przedsiębiorca nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ponadto, całe stare rozporządzenie zostało wyraźnie uchylone przez przepis rangi ustawowej, a mianowicie przez art. 69 ustawy z 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 ze zm.). Z mocy powyższego przepisu wszelkie rozporządzenia wydane na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (w tym również stare rozporządzenie) zachowują moc jedynie do czasu wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r. W konsekwencji, stare rozporządzenie straciło ostatecznie moc obowiązującą z dniem wejścia w życie rozporządzenia przejściowego (tj. z dniem 28.10.2004 r.). Rozporządzenie przejściowe w § 5 ust. 1 pkt 1 utrzymało w mocy zasadę, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy (…) pod warunkiem, że nie przeniesie on w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Rozporządzenie przejściowe zostało następnie w całości zastąpione przez nowe rozporządzenie, które pierwotnie utrzymało w mocy warunek dla zachowania prawa do zwolnienia podatkowego w postaci nieprzenoszenia własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat. Jednakże już z dniem 24.02.2007 r. nowe rozporządzenie złagodziło powyższy warunek w stosunku do małych i średnich przedsiębiorców (czyli również w stosunku do Spółki) ograniczając ten okres do lat 3.

Zdaniem Spółki, ustalenie na dzień dzisiejszy wiążących warunków czasowych, jakie muszą być przez Spółkę zachowane przy zbywaniu składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi – tak, aby Spółka nie utraciła prawa do zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji w strefie – powinno nastąpić na podstawie przepisów nowego rozporządzenia. Oznacza to, że Spółka zachowa prawo do zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji w strefie, gdy nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi – przez okres 3 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem zbycie przez Spółkę w najbliższym czasie powyższych składników majątkowych nie będzie skutkowało utratą nabytego prawa do zwolnienia podatkowego.

Z całą pewnością nie znajdzie tu zastosowania § 13 ust. 1 pkt 2 starego rozporządzenia w brzmieniu sprzed 24.04.2001 r., ani § 3 pkt 4 starego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym w okresie od 24.04.2001 r. do 27.10.2004 r. Należy bowiem wyraźnie podkreślić, że stare rozporządzenie zostało w całości uchylone przez przepis rangi ustawowej tj. przez art. 69 ustawy z 30.04.2004 o postępowaniu w sprawach dotyczący pomocy publicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 ze zm.).

Wprawdzie można próbować argumentować, że stare rozporządzenie nadal ma zastosowanie do Spółki, gdyż skorzystała ona z wyłączeń określonych w przepisach przejściowych. Z mocy tych przepisów Spółka, jako przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie na podjęcie działalności w strefie przed 01.01.2001 r., zachowała prawa do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustaw zmieniających (tj. przed dniem 01.01.2001 r.) przez okres ważności udzielonego Spółce zezwolenia. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że powyższe przepisy przejściowe dotyczyły utrzymania w stosunku do Spółki tylko i wyłącznie regulacji zawartych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, a nie w przepisach wykonawczych w postaci starego rozporządzenia. Odmienny wniosek mógłby być zasadny jedynie wówczas, gdyby stare rozporządzenie było wydane na podstawie i w wykonaniu art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, a było ono przecież wydane na podstawie i w wykonaniu art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Ponadto, nawet jeżeliby ostatecznie przyjąć, że powyższe przepisy przejściowe spowodowały utrzymanie w mocy starego rozporządzenia w stosunku do przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie na podjęcie działalności w Strefie przed 01.01.2001 r., czyli również w stosunku do Spółki, to przecież z mocy powszechnie uznawanej zasady lex posterior derogat legi priori przyjąć należy, że późniejszy przepis ustawy w postaci art. 69 ustawy z 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 123, poz. 1291 ze zm.) doprowadził do definitywnego uchylenia starego rozporządzenia, które tym samym zostało całkowicie wyeliminowane z systemu powszechnie obowiązujących norm prawnych w Rzeczypospolitej Polskiej. Przy czym żadna norma prawna nie utrzymała zastosowania starego rozporządzenia w stosunku do jakiejkolwiek grupy przedsiębiorców.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że jedynymi regulacjami, które mogą mieć potencjalne zastosowanie w omawianym przypadku są przepisy rozporządzeń – przejściowego lub nowego. Przy czym z uwagi na to, że rozporządzenie przejściowe zostało w całości zastąpione przez nowe rozporządzenie, należy dojść do wniosku, że tylko nowe rozporządzenie może znaleźć zastosowanie w omawianym stanie faktycznym.

W konsekwencji zdaniem Spółki, stanowisko określone na wstępie niniejszego punktu należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania takimi strefami oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej zostały określone w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 09 września 1997 r. w sprawie ustanowienia „Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904).

Od dnia 01 stycznia 2001 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228). Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenie na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Na podstawie ust. 2 tegoż artykułu, w zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12 – 14 i 19 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej ustawą z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840) wprowadzono kolejne zmiany do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Przepisem art. 3 tej ustawy uchylono art. 5 ustawy z dnia 16.11.2000 r. Natomiast art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r. stanowi, iż z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

nbspnbsp - w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r., stanowił, iż dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Z uwagi na to, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej przed dniem 01.01.2001 r. (19.10.2000 r.), stosownie do ww. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 02.10.2003 r. zachowuje ona prawo do zwolnienia podatkowego określonego w art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym do końca roku 2000, tj. na warunkach określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2000 r.

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia „Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r., dochód stanowiący równowartość wydatków inwestycyjnych jest wolny od podatku dochodowego. Zwolnienie przysługuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot poniósł wydatki inwestycyjne, aż do wyczerpania, nie dłużej jednak niż do upływu okresu, na który została ustanowiona strefa, z zastrzeżeniem § 8. W wypadku gdy wydatki inwestycyjne przekroczą kwotę stanowiącą równowartość 1 mln EURO, obliczoną przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków, dochód jest wolny od podatku dochodowego w całości.

Natomiast przepis § 13 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia stanowi, iż podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w dniu 19.10.2000 r. Zatem znajduje tu zastosowanie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 02.10.2003 r. Spółka bowiem, zgodnie z jej oświadczeniem, przez cały okres swojej działalności utrzymywała i nadal utrzymuje status małego przedsiębiorcy. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza zbyć składniki majątku, z którymi związane były poniesione przez niego wydatki inwestycyjne, przy czym chce zachować nabyte prawo do zwolnienia podatkowego. W związku z tym, aby Spółka przy zbyciu składników majątku nie utraciła prawa do zwolnienia podatkowego, winna zastosować przepis § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia „Kostrzyńsko – Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r. Zatem Spółka utraci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystała, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończyła korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, z którymi były związane zwolnienia od podatku.

W dniu 30.10.2007 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu Spółka wniosła opłatę za wydanie pisemnej interpretacji w kwocie 150,00 zł. W związku z tym, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, a nie jak twierdzi Wnioskodawca jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu prosi o podanie numeru konta bankowego w celu dokonania zwrotu kwoty w wysokości 75,00 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.