INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 20 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą (X) a jego kontrahentem będącym podmiotem mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii, zarejestrowanym na terytorium Polski dla potrzeb podatku VAT (dalej jako:”Y1”), X produkuje na zlecenie swojego kontrahenta systemy kierownicze do pojazdów samochodowych. Y1 odsprzedaje następnie zakupione od X towary innej brytyjskiej spółce (dalej jako: „Y2”) także zarejestrowanej dla potrzeb podatku VAT na terytorium Polski. Dostawa towarów pomiędzy tymi podmiotami dokonywana jest w ramach transakcji łańcuchowej. Towar wyprodukowany przez X dostarczany jest bezpośrednio do ostatniego w łańcuchu podmiotu, którego magazyny zlokalizowane są na terytorium Francji lub Anglii.

W następstwie dostawy towarów X wystawia fakturę bezpośrednio na Y1, jednakże płatność z niej wynikająca dokonywana jest przez Y2 zgodnie z umową przekazu zawartą pomiędzy X, Y1 oraz Y2.

W ramach działalności gospodarczej X dokonuje bezpośrednio dostaw towarów do Y2 (tj. bez udziału Y1). W takich sytuacjach X wystawia fakturę bezpośrednio na Y2, która sama reguluje należności z niej wynikające.

W obu wskazanych powyżej schematach sprzedaży, dostawa towarów dokonywana pomiędzy X, Y1 oraz Y2, jak również bezpośrednio pomiędzy X i Y2 traktowana jest jako dostawa towarów na terytorium kraju opodatkowana 22% stawką podatku VAT. Wszystkie podmioty uczestniczące w tych transakcjach występują jako polscy podatnicy VAT (na wystawionych fakturach sprzedaży dostawca umieszcza NIP nabywcy poprzedzony przedrostkiem PL).

X, Y1 i Y2 są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Zgodnie z przyjętym modelem cen transferowych, poszczególne spółki z Grupy pełnią wyznaczone, specyficzne role. W związku z powyższym Y2 ponosi ryzyko kursowe związane z procesem produkcji oraz dystrybucji towarów wytwarzanych przez X, natomiast X – jako jednostka produkcyjna – nie powinna być efektywnie obciążona tym ryzykiem.

Zgodnie z umową pomiędzy stronami, wszystkie kalkulacje cen, budżety i prognozy sporządzane są przez spółki w walucie obcej, przy czym przyjmuje się prognozowany średni kurs (np. obecnie 1 Euro o wartości 4,00 PLN). Kurs ten odnosi się zarówno do zakupu przez X części do produkcji, jak i do sprzedaży wyprodukowanych przez nią towarów do Y1 lub Y2.

Jak zaznaczono powyżej, zgodnie z przyjętym przez spółki (tj. X, Y1, Y2) modelem cen transferowych, całe ryzyko kursowe ponosi Y2. W praktyce oznacza to, że na koniec każdego miesiąca X kalkuluje odchylenie od zakupów według kursu budżetowego 4,00 zł i faktycznych kursów z dnia wystawienia faktury przez dostawców komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji. W ten sposób X liczy różnice powstające w związku ze sprzedażą towarów do Y1 i Y2. Wartość netto powstających odchyleń w różnicach kursowych może być - z perspektywy X - ujemna (wówczas X obciąży Y2) lub dodatnia (wówczas Y2 obciąży X).

Ze względu na to, że budżetowy kurs wymiany waluty obcej może być niższy lub wyższy niż kurs rzeczywisty (tj. średni kurs ogłoszony przez NBP), X i Y2 rozliczają powstałe różnice kursowe poprzez:

1. wystawienie przez X na Y2 noty obciążeniowej, traktując wykazaną na nocie kwotę do zapłaty jako płatność poza podatkiem VAT – w sytuacji, gdyż budżetowy kurs jest wyższy niż kurs rzeczywisty;
2. wystawienie przez Y2 na X noty obciążeniowej, traktując wykazaną na nocie kwotę do zapłaty jako płatność poza podatkiem VAT – w sytuacji, gdy budżetowy kurs jest niższy niż kurs rzeczywisty;

X wystawiając notę obciążeniową na Y2, wykazuje w jej treści brytyjski numer identyfikacji podatkowej Y2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy omawiane płatności powinny być traktowane jako forma rekompensaty z tytułu wystąpienia okoliczności niezależnych od woli stron i tym samym powinny być neutralne dla potrzeb podatku VAT, czy też omawiane płatności powinny być traktowane jako korekta ceny uprzednio sprzedanych towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, płatności dokonywane pomiędzy Nim a Y2 powinny być traktowane jako forma rekompensaty z tytułu wystąpienia okoliczności niezależnych od woli stron, tj. w następstwie zmiany wysokości kursu waluty obcej.

Dokonywane płatności, traktowane przez podmioty jako rekompensata, nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji zdaniem X powinny one być traktowane jako płatności pozostające poza systemem VAT.

Zdaniem X dokumentem, na podstawie którego płatności te mogą być dokonywane może być nota obciążeniowa wystawiana przez ten podmiot, na którego rzecz ma nastąpić płatność.

Stanowisko swoje Zainteresowany uzasadnia następująco: Jak wskazano w przedstawionym powyżej stanie faktycznym X nabywa towary (tj. komponenty), z których produkuje systemy kierownicze. Ze względu na to, iż towary te nabywane są w znacznej większości od podmiotów zagranicznych (tj. podmiotów z Unii Europejskiej oraz z państw trzecich) ich ceny określane są w walutach obcych (m.in. w euro). Ze względu na ciągle zmiany wysokości waluty obcej w przeliczeniu do PLN, X pomimo uprzednio ustalonej ceny zakupu towarów z ich dostawcą nigdy nie jest w stanie dokładnie określić, jaki będzie ich rzeczywisty koszt wyrażony w PLN.

Zbliżona sytuacja występuje po stronie sprzedaży wyrobów finalnych przez X na rzecz jej kontrahentów (tj. Y1 i Y2). Ze względu na to, że strony transakcji ustaliły, że cena towarów będzie wyrażona w walucie obcej, nie jest dokładnie wiadomym, jaki przychód wyrażony w PLN osiągnie X. Tym samym w obu rodzajach transakcji (tj. przy zakupie komponentów jak i przy dostawie wyrobów gotowych) występuje element, którego istnienie lub brak (jak również jego zakres) jest całkowicie niezależny od woli stron.

Ze względu na to, że zmiany wysokości kursu waluty obcej występują często, X narażona jest na wahania rentowności wynikające z odchyleń kursowych. Dlatego też, w celu zapewnienia X odpowiedniej rentowności dla potrzeb cen transferowych wynikających z podziału ryzyka biznesowego pomiędzy podmiotami z Grupy, pomiędzy X i Y2 dokonywane są płatności, opisane w stanie faktycznym. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jest to jedyny cel, któremu służyć mają przedmiotowe płatności.

Zdaniem X wskazane płatności nie wynikają z wystąpienia którejkolwiek z czynności opodatkowanych VAT wymienionych w art. 5 ustawy o VAT.

Spółka podkreśliła, że wypłata rekompensaty odpowiednio przez X lub Y2 (w zależności od spadku lub wzrostu kursu wymiany waluty obcej w stosunku do kursu budżetowanego) nie wynika z uzyskania przez podmiot wypłacający żadnego świadczenia (dostawy towarów lub usługi) od drugiej strony, związanego z tą wypłatą. Jako że otrzymanie przedmiotowej rekompensaty nie następuje, zdaniem Spółki, wskutek świadczenia usługi lub wydania towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w konsekwencji nie powoduje to obowiązku wystawienia faktury i naliczenia 22% podatku VAT od wypłacanej należności pieniężnej.

X zwrócił również uwagę, że rekompensaty otrzymane od Y2 (lub płatności na rzecz Y2) nie wynikają ze zmiany ceny z tytułu dokonanych uprzednio dostaw towarów na rzecz Y2 (tj. przed wypłatą należności). Kwota rekompensaty nie jest bowiem wyliczana w oparciu o poszczególne dostawy X na rzecz Y2, lecz na podstawie sumy różnic kursowych wynikającej z szerszej działalności X, tj. zarówno transakcji zakupowych, jak i sprzedażowych (w celu zachowania określonego poziomu rentowności X, ustalonego w ramach przyjętej przez Grupę polityki cen transferowych).

Zatem, trudno jest w przypadku dokonywania każdej z płatności mówić o przyporządkowaniu ich do konkretnych dostaw towarów. Płatności dokonywane są pomiędzy X i Y2, podczas gdy dotyczą one nie tylko dostawy towarów przez X na rzecz Y2, ale także dostawy towarów przez X na rzecz Y1, oraz nabycia towarów przez X od jej dostawców. Zatem, dostawy towarów odbywają się pomiędzy innymi podmiotami niż podmioty, pomiędzy którymi dokonywana jest opisywana we wniosku płatność (tj. pomiędzy X i Y2). Jak już zaznaczono, wiąże się to z mechanizmem wyliczenia kwot rekompensat, które kalkulowane są jako suma różnic cząstkowych wynikających z odchyleń kursowych zarówno na zakupach, jak i na sprzedaży X, w celu zachowania odpowiedniej rentowności X.

W konsekwencji płatność ta nie wiąże się w żaden sposób ze zmianą cen towarów sprzedawanych do Y1. Stąd, w następstwie dokonania omawianej płatności wykazana uprzednio cena na fakturach sprzedażowych wystawionych przez X nie powinna być korygowana.

Podsumowując, zdaniem X dokonywana płatność traktowana przez wskazane w treści wniosku podmioty jako rekompensata nie stanowi opartego na rachunku ekonomicznym wynagrodzenia za towar, czy też jakąkolwiek usługę. Stanowi ona wyrównanie poziomu rentowności Spółki w związku ze zmianą wysokości kursu wymiany waluty obcej. Wysokość płatności zależy wyłącznie od wysokości średniego kursu wymiany waluty obcej, który ogłaszany jest przez NBP. Według Wnioskodawcy omawiana rekompensata pozostaje bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem VAT, gdyż w związku z jej otrzymaniem nie ulega zwiększeniu kwota należna z tytułu sprzedaży, jak również nie ulega zmianie wartość nabycia komponentów wykorzystywanych w procesie produkcji układów kierowniczych. Biorąc to pod uwagę, X jeszcze raz podkreśliła, iż dokonywanie omawianej płatności nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy trzema podmiotami – zarejestrowanymi na terytorium Polski dla potrzeb podatku VAT i posługującymi się dla przedstawionych transakcji NIP-em z prefiksem „PL” – dokonywana jest dostawa towarów w ramach transakcji łańcuchowej. Wnioskodawca i jego dwaj kontrahenci są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Zgodnie z umową wartość zarówno komponentów kupowanych przez Wnioskodawcę, jak i sprzedaż przez niego finalnego produktu zostały określone w walucie obcej.

Dlatego też, w oparciu o przepisu:

1. Art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi;
2. Art. 29 ust. 1 ustawy, w którym wskazano, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług;
3. Art. 106 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16;

- Zainteresowany ma obowiązek wystawienia w terminie 7 dni od dnia wydania towarów faktury VAT. Zasady wystawiania faktur regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Podstawą opodatkowania, w przypadku Wnioskodawcy będzie ustalona pomiędzy Stronami umowy cena produktu finalnego. Jeśli faktury dokumentujące przedmiotowe transakcje wystawione są w walucie obcej to zgodnie z § 37 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

W przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zaznaczyć należy, iż Wnioskodawca ustalając z podmiotami powiązanymi określony model cen transferowych powinien mieć również na uwadze zapis art. 32 ust. 1-4 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia. Przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem. Powyższe przepisy nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są jednak obciążenia płatnościami wynikającymi z różnic pomiędzy kursem budżetowym a kursem faktycznym, dokonywane pomiędzy kontrahentami umowy, mające na celu przerzucenie ryzyka kursowego na jeden z podmiotów.

Jak zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego, zgodnie z zawartą pomiędzy stronami umową, wszelkie plany, kalkulacje cen, budżety i prognozy sporządzane są przez spółki w walucie obcej. Wnioskodawca wskazał, iż dla tych czynności spółki przyjmują prognozowany średni kurs (np. 1 euro wartość 4 zł), który Zainteresowany stosuje zarówno do zakupu części jak i do sprzedaży wyprodukowanych towarów finalnych.

W ocenie tut. Organu jest to tzw. kurs budżetowy, służący do przeliczenia - w celach prognoz - na PLN wartości poniesionych kosztów i kalkulowaniu przychodu. Oznacza to, iż w momencie planowania Wnioskodawca może w sposób jednoznaczny określić koszty i przychody jedynie w walucie obcej. Natomiast prognozowane koszty i przychody w PLN zostają określone w przybliżeniu za pomocą ustalonego kursu budżetowego.

Każdorazowe odchylenie kursu faktycznego z dnia wystawienia faktury od kursu budżetowego powoduje powstanie różnic kursowych. Jeśli kurs EURO/PLN w dniu wystawienia faktury jest wyższy niż kurs budżetowy, to przedsiębiorstwo osiągnie z tego tytułu dodatnie różnice. Jeśli natomiast kurs przewalutowania znajdzie się poniżej kursu budżetowego, powstaną z tego tytułu ujemne różnice kursowe, czyli straty. Wpływa to, jak zaznaczył Zainteresowany, na jego rentowność jako Spółki.

Podkreślić należy, iż sposób kalkulowania cen, prognozowania, planowania itp. oraz sposób przeliczania dla tych celów wartości w walutach obcych pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Dlatego też, w ocenie tut. Organu, obciążenie jednego z podmiotów powstałymi różnicami kursowymi jest zabezpieczeniem się przed ryzykiem walutowym.

Na podstawie przywołanych powyżej przepisów podatkowych podkreślenia wymaga fakt, iż przedmiotem dostawy towarów, o której jest mowa w ww. przepisie art. 7 ust. 1 ustawy musi być towar w rozumieniu jego ustawowej definicji wyrażonej w art. 2 pkt 6 ustawy. Wśród wymienionych w tej regulacji dóbr nie wymieniono pieniądza, w tym również kwot pieniężnych wynikających z różnic kursowych. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym nie można mówić o dokonywaniu dostawy towarów podlegającej podatkowi od towarów i usług.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż czynność obciążenia kontrahenta wartością różnic kursowych pomiędzy kursem budżetowym a kursem rzeczywistym euro, nie stanowi również świadczenia usług, o którym jest mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Aby dana czynność stanowiła usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem, musi mieć ona m.in. charakter wzajemny (odpłatny). Tymczasem samo wpłacenie kwoty pieniężnej będącej rezultatem różnic powstałych w wyniku odchyleń kursu budżetowego od rzeczywistego, nie powoduje obowiązku świadczenia wzajemnego pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Powyższe oznacza, że kwota obciążenia ma charakter płatności związanej z zabezpieczeniem się przez Wnioskodawcę przed ryzykiem kursowym, nie jest natomiast związana z żadną transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem.

Obrotem - zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy - jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z ww. regulacji wynika, że aby uznać określoną kwotę należną za obrót podlegający opodatkowaniu, musi być ona otrzymana z tytułu dokonania sprzedaży – towarów lub usługi. Jak wykazano powyżej, kwoty, którymi kontrahenci obciążają się wzajemnie, nie można powiązać z dostawą towarów, czy też świadczeniem usługi, a tym samym kwota ta nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku (…).

Zasady wystawiania i rozliczania faktur korygujących regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). W myśl § 16 i § 17 cyt. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się, gdy:

1. po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 16 ust. 1),
2. w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy (§ 16 ust. 3 pkt 1),
3. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (§ 16 ust. 3 pkt 2),
4. po wystawieniu faktury podwyższono cenę oraz w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 17 ust. 1).

Przepisy powyższe enumeratywnie wyliczają sytuacje, w których można wystawić fakturę korygującą i nie ma wśród nich przypadku różnic wynikających ze zmiany kursu walut (faktycznego w stosunku do budżetowego).

Reasumując stwierdza się, iż fakt wystąpienia różnic w przeliczeniu walut wg kursu budżetowego na kurs faktyczny, pozostaje bez wpływu na rozliczenie podatku VAT. Ponadto przedmiotowa sytuacja nie mieści się w katalogu czynności, które winny być dokumentowane fakturą VAT (fakturą korygującą).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.