INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 2005 roku prowadzi działalność gospodarczą świadcząc usługi polegające na wykonywaniu instalacji wodno-kanalizacyjnych oraz usuwaniu awarii sieci wodno-kanalizacyjnych. Firma świadczy ww. usługi w lokalach mieszkalnych (udrażniając piony kanalizacyjne kuchenne i łazienkowe) oraz na terenach otwartych przynależących do osiedli mieszkaniowych (udrażniając wpusty uliczne i czyszcząc kratki ściekowe na terenie osiedli, ale położone poza lokalami mieszkalnymi).

Do 31 grudnia 2007 r. zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Wnioskodawca stosował stawkę VAT 7% dla robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Od 1 stycznia 2008 r. stosuje dla wszystkich robót stawkę VAT 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosując w opisanym przypadku stawkę podatku VAT 22% postępuje on zgodnie z obowiązującymi przepisami, czy powinien stosować jednak stawkę podatku VAT 7% stosując jako podstawę do obniżenia stawki rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (§ 1 ust. 1)...

Zdaniem wnioskodawcy:

Stoi on na stanowisku, że od 1 stycznia 2008 r. powinien stosować stawkę podatku VAT 22% dla wszystkich usług wodno-kanalizacyjnych świadczonych przez niego, ponieważ usługi które wykonuje klasyfikowane są jako infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu określona w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i zgodnie z tym przepisem stawka VAT 7% obowiązywała na te usługi do 31 grudnia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2007r., zwanej dalej „ustawą” – w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

W myśl art. 146 ust. 2 - przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Natomiast zgodnie z art. 146 ust. 3 ustawy - przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne
   
   

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Z własnego stanowiska przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zakwalifikował wszystkie wymienione usługi do robót konserwacyjnych związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy – ww. usługi były do dnia 31 grudnia 2007r. opodatkowane stawką podatku w wysokości 7%.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu wg podstawowej stawki w wysokości 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy).

Powyższe zasady opodatkowania mają zastosowanie jedynie w przypadku prawidłowej klasyfikacji świadczonych usług, wskazanej przez Wnioskodawcę. Tutejszy organ nie jest właściwym do rozstrzygania wątpliwości w tym zakresie. Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania prowadzonej działalności, sprzedawanych wyrobów czy wykonywanych usług do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany może zwrócić się z wnioskiem do właściwego w tym zakresie organu, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, 93-176 Łódź ul. Suwalska 29.

Należy zauważyć, że zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) – dodanym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającego /od dnia 1 stycznia 2008 r./ rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz.1861) - stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2008 r. - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 118 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Zatem roboty konserwacyjne dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego są nadal opodatkowane stawką podatku w wysokości 7%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.