INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego, wyliczonego metodą określoną w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Holandii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości odliczenia od podatku dochodowego, wyliczonego metodą określoną w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Holandii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2011 Wnioskodawczyni złożyła zeznanie roczne o osiągniętym dochodzie w roku 2010 ze stosunku pracy oraz umowy zlecenia w Polsce. Od 26 lipca 2010 r. do 17 października 2010 r. oraz od 1 listopada 2010 r. do 2 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona w Holandii na podstawie umowy o pracę; osiągniętych dochodów nie ujęła w zeznaniu rocznym. Wnioskodawczyni chciałaby złożyć korektę zeznania rocznego za rok 2010 ujmując pominięte dochody z Holandii.

Osiągnięte dochody zostały udokumentowane w następujący sposób:

1. Pracodawcy Polscy wystawili PIT-11:

a.należności ze stosunku pracy:

• przychód: 10.228,48 zł,
• koszty uzyskania przychodu: 667,50 zł,
• dochód: 9.560,98 zł,
• zaliczka pobrana przez płatnika: 689 zł,
• składki na ubezpieczenie społeczne: 989,68 zł,
• składki na ubezpieczenie zdrowotne: 482,76 zł.
  
  

b.należności z umów zleceń:

• przychód: 2.759,48 zł,
• koszty uzyskania przychodu: 538,37 zł,
• dochód: 2.221,11 zł,
• zaliczka pobrana przez płatnika: 181,00 zł,
• składki na ubezpieczenie społeczne: 67,49 zł,
• składka na ubezpieczenie zdrowotne: 726,76 zł.
  
  

2. Pracodawca w Holandii wystawił Jaaropgaff 2010 - odpowiednik polskiej informacji PIT-11 (kwoty w euro zostały przeliczone na złote według średniego kursu walut obcych ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu i odpowiednio dzień poniesienia kosztu i zapłaty podatku):

• przychód: 10.749,63 euro po przeliczeniu 42.591,32 zł,
• zapłacony podatek i składki na ubezpieczenie społeczne: 2.306,93 euro po przeliczeniu 9.137,58 zł,
• zapłacone składki zdrowotne: podstawa naliczenia składek zdrowotnych 10.041,81 euro, składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,05%) 707,82 euro po przeliczeniu 2 804,47 zł.
  
  

Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia rocznego za rok 2010 z holenderskim urzędem skarbowym i otrzymała Belastingplichtingen 2010 - odpowiednik polskiego rozliczenia rocznego, w którym zostały rozliczone składniki z potrącenia na ubezpieczenie społeczne i podatek bez uwzględnienia w rozliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Całość potrącenia 2 306,93 euro:

1. podatek dochodowy: 247 euro po przeliczeniu 979,60 zł,
2. składki na ubezpieczenie społeczne: 2.059,93 euro po przeliczeniu 8.157,98 zł.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dokonując korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku 2010 Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego wyliczonego metodą odliczenia proporcjonalnego składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone do systemu holenderskiego, które według rozliczenia rocznego Belastingplichtinen 2010 nie zostały odliczone od dochodu (przychodu) i podatku, w pełnej wysokości czy do wysokości limitu określonego w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznej (7,75% podstawy wymiaru tej składki)... Jeśli w granicach limitu 7,75 %, to czy podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ma być przyjęta według norm obowiązujących w Holandii czy według norm obowiązujących w Polsce...
2. Czy Wnioskodawczyni równocześnie może zastosować ulgę abolicyjną czyli różnicę pomiędzy podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek obliczony zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia minus podatek zapłacony w Holandii) a podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 8 ww. ustawy (tj. podatek obliczony zgodnie z metodą wyłączenia z progresją nie pomniejszony o podatek zapłacony w Holandii)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni uzyskane dochody w Holandii podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 27g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 czyli w pełnej wysokości wykazanej w Jaaropgaff 2010. W Holandii składki na ubezpieczenie zdrowotne pobierane były w wysokości 7,05% podstawy zgodnej z przepisami obowiązującymi w Holandii (art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy).

Ponadto, zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu podlega również kwota obliczona według zasad określonych w art. 27 ust. 8 ww. ustawy.

Wobec powyższego – wg Wnioskodawczyni – rozliczenie roczne za rok 2010 PIT-36 powinno być wyliczone jak poniżej:

a.dochód osiągnięty w Polsce:

• przychód: 12.987,96 zł,
• koszty uzyskania przychodu: 1.205,87 zł,
• dochód: 11.782,09 zł,
• dochód do opodatkowania: 11.782,09 zł minus składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone w Polsce 1.057,17 zł = 10.724,92 zł,

b.dochód osiągnięty w Holandii:

• przychód: 42.591,32 zł,
• 30% diety za każdy dzień pobytu w Holandii: 7.342,82 zł,
• przychód wykazany w PIT/ZG po uwzględnieniu zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
• 42.591,32 zł minus diety 7.342,82 zł = 35.248,50 zł,
• dochód do opodatkowania: 35.248,50 zł minus koszty uzyskania przychodu 445,00 zł = 34.803,35 zł.
  
  

Obliczenie podatku:

-dochód osiągnięty w Polsce: 10.724,92 zł plus dochód osiągnięty w Holandii: 34.803,35 zł = 45.528,27 zł,

-obliczony podatek:

45.528,00 zł x 18% = 8.195,04 zł minus 556,02 zł (ulga podatkowa) = 7.639,02 zł minus podatek zapłacony w Holandii 979,60 zł (PIT/ZG - kwota graniczna do odliczenia podatku zapłaconego zagranicą: 7.639,02 x 34.803,35/45.528,27 = 5 839,53) = 6.659,42 zł,

-odliczenia od podatku:

• minus składki na ubezpieczenie zdrowotne 3.531,23 zł:
• w tym zapłacone w Polsce 726,76 zł,
• w tym zapłacone w Holandii 2.804,47 zł,
• minus ulga abolicyjna 3.128,19 zł,
  
  

Obliczenie zobowiązania podatkowego:

• podatek należny po odliczeniach = 0,00 zł,
• suma należnych zaliczek = 870,00 zł,
• różnica pomiędzy sumą należnych zaliczek, a podatkiem należnym = 870,00 zł.
  
  

Obliczenie ulgi abolicyjnej zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• dochód do opodatkowania 45.528 zł (w Polsce 10.724,92 plus w Holandii 34.803,35),
• wyliczony podatek według skali podatkowej: 7.639,02 zł,
• 7.639,02 zł podzielone przez 45.528,27 zł razy 100% = 16,78%,
• dochód osiągnięty w Polsce 10.724,92 zł razy 16,78% = 1.799,64 zł,
• podatek obliczony według metody proporcjonalnego odliczenia 6.659,42 zł minus 1.799,64 zł = 4 859,78 zł,
• ulga abolicyjna wynosi 4.859,78 zł ograniczona do wysokości podatku 3.128,19 zł.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego, wyliczonego metodą określoną w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Holandii.

W zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi abolicyjnej, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a cytowanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, iż w 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie roczne o osiągniętym dochodzie w 2010 r. ze stosunku pracy oraz umowy zlecenia w Polsce. Od 26 lipca 2010 r. do 17 października 2010 r. oraz od 1 listopada 2010 r. do 2 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona w Holandii na podstawie umowy o pracę; osiągniętych z tego tytułu dochodów nie ujęła w zeznaniu rocznym. Wnioskodawczyni chciałaby złożyć korektę zeznania rocznego za rok 2010 ujmując pominięte dochody z Holandii.

Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia rocznego za rok 2010 z holenderskim urzędem skarbowym i otrzymała Belastingplichtingen 2010 - odpowiednik polskiego rozliczenia rocznego, w którym zostały rozliczone składniki z potrącenia na ubezpieczenie społeczne i podatek bez uwzględnienia w rozliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Z uwagi na uzyskanie dochodów w Holandii w sprawie będzie miała zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z Holandią.

Stosownie do art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca najemna jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak z powyższego wynika, co do zasady, wynagrodzenia polskiego rezydenta z tytułu pracy w Holandii podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, a zatem są opodatkowane w obu państwach, za wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 15 ust. 2 ww. Konwencji, według którego uregulowań, przy spełnieniu warunków w nim określonych – wynagrodzenie opodatkowane jest tylko w Polsce.

Zatem w sytuacji, gdy nie są spełnione przesłanki określone w treści art. 15 ust. 2 Konwencji, to wynagrodzenie za pracę w Holandii – zgodnie z cyt. powyżej art. 15 ust. 1 Konwencji – podlega opodatkowaniu zarówno w Holandii jak i w Polsce. Przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 23 ust. 5 lit. a) powołanej Konwencji. Zgodnie z brzmieniem tegoż przepisu w odniesieniu do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób - jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody za pracę w Holandii podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 27 ust. 9a powołanej ustawy stanowi, że w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Z przepisu art. 27b ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy wynika, iż obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem, że:

• składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a,
• istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
  
  

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w korekcie zeznania za 2010 r. Wnioskodawczyni ma prawo, na podstawie art. 27b ust. 4 pkt 2 w związku z art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do odliczenia od podatku dochodowego – obliczonego metodą określoną w art. 27 ust. 9 tej ustawy – składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w Holandii, jeżeli istotnie składki te nie zostały odliczone w Holandii od dochodu (przychodu) Wnioskodawczyni albo od podatku lub też nie zostały przez Wnioskodawczynię, odliczone od podstawy opodatkowania na mocy art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak wynika z wniosku, w Holandii składki na ubezpieczenie zdrowotne pobierane były zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie, tj. w wysokości 7,05% podstawy. Zatem biorąc pod uwagę treść art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone w Holandii w wysokości 7,05% podstawy mogą być odliczone w całości.

Przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Z treści ww. przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji (zeznania podatkowego) polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach, tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

Ponadto w kwestii wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię we wniosku należy stwierdzić, iż ocena wyliczeń nie należy do kompetencji organu wydającego interpretacje indywidualne.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w związku z art. 14a § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydawania interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż pod pojęciem przepisów prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych, przy czym mianem ustaw podatkowych – w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej określa się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Z powyższych regulacji wynika, że upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych i ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z materią podatkową. Interpretacja natomiast to ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. W wydawanej interpretacji organ ocenia czy wnioskodawca prawidłowo zastosował przepisy prawa podatkowego do przedstawionego przez siebie stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię we wniosku. Prawidłowość bądź nieprawidłowość wyliczeń dokonanych w zeznaniu podatkowym podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w prowadzonym przez siebie postępowaniu podatkowym, w oparciu o dokumenty źródłowe (dowody w postępowaniu).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.