INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 10 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania kas rejestrujących w celu ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania kas rejestrujących w celu ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 września 2007 roku zawarła Pani porozumienie z "B" w W. na pobieranie opłaty drogowej za przejazd po drogach krajowych, na zasadach określonych przepisami rozporządzenia o opłatach, rozporządzenia o prowizjach.

Wnioskodawca jako dystrybutor, za sprzedawane karty (winiety) uzyskuje prowizję w wysokości 8,5%. Na koniec każdego miesiąca rozlicza się z "G" i wystawia fakturę za sprzedane winiety.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na fakt, że rozliczenie i faktura kierowane są do osoby prawnej należy zakupić kasę fiskalną...

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma obowiązku instalowania kasy rejestrującej. Karty drogowe są sprzedawane dla firm i dla osób fizycznych. Wnioskodawca za sprzedane karty otrzymuje jedynie prowizję. Firma rozlicza się tylko z prowizji i z osobą prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

A zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku ewidencjonowania jest więc rodzaj odbiorcy sprzedawanych przez podatnika towarów lub usług.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

I tak, zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2007 r. Nr 245 poz. 1807), do dnia 30 czerwca 2008 r. z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących zwolniona jest sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Jak wynika z treści § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, do dnia 30 czerwca 2008 r. z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej zwolnieni są podatnicy, u których kwota obrotu z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zwolnienie, o którym wyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w pierwszym półroczu 2008 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność w zakresie sprzedaży kart drogowych w imieniu "G" na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Niewątpliwie zatem podczas realizowania postanowień umowy pośrednictwa realizuje Pani transakcję sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w cytowanym art. 111 ust. 1.

Pośrednictwo w zakresie sprzedaży kart drogowych - nie zostało jako odrębna czynność - zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej. A zatem w Pani przypadku w grę wchodzi jedynie ewentualne zwolnienie z tytułu osiąganych obrotów.

Do ustalenia wysokości obrotu osiągniętego na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla celów prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik przyjmuje całą wartość sprzedaży na rzecz tych osób, również dokonanej w imieniu innego podmiotu.

Potwierdza to treść § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zmianami), zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku dokonywania bezpośrednich transakcji sprzedaży na rzecz osób fizycznych, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, także w imieniu innych podmiotów gospodarczych, kwota uprawniająca do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest obliczana od całej wartości sprzedaży uzyskanej przez podatnika z tytułu dostawy towarów lub usług i po przekroczeniu tej kwoty następuje obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej całej sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

A zatem, wobec przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i w obecnie obowiązującym stanie prawnym, o ile spełniając określone przepisami warunki korzystała Pani ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej do końca 2007 roku, zwolnienie z obowiązku prowadzenia przedmiotowej ewidencji utraci w Pani przypadku moc w terminie określonym na podstawie obrotu osiągniętego z tytułu dostawy towarów lub wykonania usług dokonywanych na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w imieniu własnym oraz innych podmiotów gospodarczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.