INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu udostępniania miejsca na reklamy na witrynach internetowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu udostępniania miejsca na reklamy na witrynach internetowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2005 roku zajmuje się Pan hobbystycznie utrzymywaniem tematycznych witryn internetowych o tematyce: darmowe programy, strona o komunikatorze oraz strona o starych grach. Od drugiej połowy 2005 roku udostępnia Pan miejsce na reklamy na prowadzonych witrynach internetowych firmom "T" oraz "G". Czynności te realizowane są w oparciu o wewnętrzne regulaminy tych firm określające zasady współpracy. "T" - jest tzw. programem afiliacyjnym, który umożliwia uzyskiwanie wynagrodzenia za umieszczenie na stronie internetowej linku (odsyłacza) do jednej lub więcej stron internetowych zarejestrowanych w systemie "T".

"G" – świadczenie polegające na wyrażeniu zgody na prezentowanie przez "G" reklam pochodzących od stron trzecich i/lub "G" w postaci linków tekstowych oraz graficznych na Pana stronach.

Z tytułu udostępniania miejsca na reklamy na witrynach otrzymuje Pan od tych firm wynagrodzenie przewidziane w regulaminach. W 2006 roku suma otrzymanych kwot wyniosła 8.247,11 zł. Kwoty te uzyskuje Pan przy okazji prowadzenia wspomnianych na wstępie witryn, bez potrzeby wykonywania dodatkowych czynności służących celom zarobkowym.

Ponadto jest Pan studentem studiów dziennych i nie prowadzi działalności gospodarczej osobiście, ani w formie spółki osobowej oraz nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu opisanych czynności jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenia, które otrzymuje od firm "G" i "T", spełniają wymogi art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ umowa podpisana z tymi firmami przewiduje rodzaj witryny, na której firmy mogą zamieszczać reklamy, określa wynagrodzenie jakie będzie Pan otrzymywał oraz odpowiedzialność za umieszczane reklamy ponoszą "G" i "T". Uważa Pan, że z tytułu przedstawionych czynności nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Uzyskane wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy stanowi przychód wymieniony w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co przesądzono w interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych o nr ITPB1/415-797/07/PS z dnia 17 marca 2008 r. Zawarta umowa, zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, spełnia łącznie wszystkie warunki wymienione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym warunek odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem świadczone przez Pana usługi nie będą uznawane za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, gdyż przychody uzyskane w związku z ich wykonaniem będą się mieścić w grupie przychodów określonych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dodatkowo umowy te kreować będą stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, co do warunków ich wykonywania, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W związku z tym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W złożonym wniosku Wnioskodawca deklaruje, iż treść umowy pozwala na stwierdzenie, że spełnione są wszystkie warunki, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie znajdzie zatem zastosowania przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, iż w przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków określonych przepisami art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przychody z tytułu takich usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Ponadto znaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.