INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowizją bankową z tytułu udzielonej gwarancji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowizją bankową z tytułu udzielonej gwarancji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach strategii budowania Grupy zapewniającej kompleksową obsługę projektów realizowanych w branży górniczej, od projektowania i budowy kopalń do wyposażenia w maszyny i urządzenia własnej produkcji oraz ich serwis, dokonała zakupu 68% akcji firmy „H”. Firma ta jest wiodącym w świecie producentem elektronicznych systemów bezpieczeństwa i sterowania do maszyn górniczych.

W umowie kupna-sprzedaży przedmiotowych akcji zostało zawarte nieodwołalne zobowiązanie Spółki do przedstawienia pozostałym akcjonariuszom (32%) oferty nabycia posiadanych przez nich akcji zgodnie z warunkami zawartymi w tej umowie (w tym m.in. po określonej cenie). Celem zabezpieczenia dobrowolnej oferty przejęcia w późniejszym terminie pozostałych 32% akcji współakcjonariuszy spółki „H” (gdyby wyrazili chęć ich zbycia), Spółka zobowiązana była w myśl dalszych zapisów umowy do założenia nieodwołalnego, terminowego, poręczenia dużego banku na rzecz firmy „H”.

W wykonaniu tego zobowiązania została udzielona na rzecz firmy „H” gwarancja bankowa spełniająca w/w warunki i co kwartał bank, który jej udzielił, obciąża Spółkę kwotą prowizji z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• Czy kwota prowizji bankowej z tytułu udzielonej gwarancji jest kosztem uzyskania przychodu w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
• Czy może kwota prowizji bankowej jest wydatkiem związanym z nabyciem akcji firmy „H” i zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy stanie się kosztem uzyskania przychodów dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji...
  
  

Zdaniem Spółki są to wydatki bezpośrednio związane z nabyciem 68% akcji firmy „H”, ponieważ przedstawienie przedmiotowego poręczenia (gwarancji) było warunkiem, do którego Spółka zobowiązała się nieodwołalnie w podpisanej umowie kupna-sprzedaży. A jako wydatki na zakup akcji będą kosztem uzyskania przychodów dopiero w dacie ich odpłatnego zbycia zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 8 w/w ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych (…); wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych(…). Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów lub akcji oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym nabyciem (opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego itp.).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że kwota płaconej przez Spółkę prowizji bankowej, nie jest wydatkiem na nabycie udziałów i akcji, lecz zapłatą za udzieloną przez bank gwarancję.

Stwierdzić przy tym należy, iż ustawodawca definiuje podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem. Płacona przez Spółkę prowizja bankowa nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przez nią przychodach. Dlatego też w odniesieniu do prowizji od udzielonej gwarancji będzie miała zastosowanie generalna zasada wynikająca z przepisu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle powyższego uznaje się stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.