INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008r. (data wpływu 23 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako przedsiębiorca jednoosobowy zamierza wnieść całe przedsiębiorstwo do tworzonej z najbliższą rodziną (żona, dzieci) spółki komandytowej, zostając w tej spółce jedynym komplemetariuszem. Umowa zawarta będzie w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako wnoszący, zobowiązany będzie do korekty podatku VAT naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy według wiedzy popartej dotychczasowymi wyjaśnieniami organów podatkowych, jeśli do spółki wnoszone jest przedsiębiorstwo, to taki aport nie podlega VAT. A ten kto go wnosi, nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego. Jak wynika z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Jest to bowiem czynność nie podlegająca VAT. Także według Wnioskodawcy nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego, bowiem tworzona spółka będzie następcą prawnym osoby wnoszącej aport. Zgodnie z art. 93a Ordynacji podatkowej spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swego przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki tej osoby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż w interpretacji z dnia 20 marca 2008 r. znak IBPP2/443-50/08/RSz tut. organ rozstrzygnął, iż przekazanie przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki komandytowej będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia korekty podatku naliczonego.

Poruszone przez Wnioskodawcę zagadnienie dotyczące obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1, art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 91 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005r. w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (kwota 15.000 zł odnosi się do środków trwałych nabytych po dniu 31 maja 2005r.; dla środków trwałych nabytych w okresie od dnia 1 maja 2004r. do dnia 31 maja 2005r. kwota ta wynosi 3.500 zł).

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 – 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z art. 91 ust. 7 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

W myśl ww. przepisu, czynność wniesienia prowadzonego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej tytułem wkładu, nie nakłada obowiązku korekty odliczonych kwot podatku na podatnika zbywającego przedsiębiorstwo (wnoszącego przedsiębiorstwo w drodze aportu) ale na nabywcę przedsiębiorstwa.

Zatem podmiot gospodarczy zbywający prowadzone przedsiębiorstwo (w rozumieniu art. 55#61446; i art. 55#61447; ustawy Kodeks Cywilny) nie ma obowiązku dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Obowiązek jej dokonania ciąży na nabywcy zbywanego przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe wskazał, iż jako przedsiębiorca jednoosobowy zamierza wnieść całe przedsiębiorstwo do tworzonej z najbliższą rodziną (żona, dzieci) spółki komandytowej, zostając w tej spółce jedynym komplemetariuszem. Umowa zawarta będzie w formie aktu notarialnego.

Należy zauważyć, iż spółka komandytowa jest spółką osobową mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).Od momentu jej wpisu do rejestru przedsiębiorców staje się tak zwaną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, ale posiadającą zdolność do czynności prawnych (ułomna osoba prawna).Z treści powołanego artykułu wynikają podstawowe skutki przekształcenia nieobejmujące jednak skutków podatkowych.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93a § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
   
   - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
   
   

Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, do spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła jako wkład niepieniężny swoje przedsiębiorstwo, stosuje się odpowiednio art. 93a § 1, co oznacza, że spółka taka wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby fizycznej wnoszącej jako wkład swoje przedsiębiorstwo.

Zatem, wszystkie prawa i obowiązki, jakie na gruncie przepisów podatkowych przysługiwały danemu podatnikowi, w sytuacji, gdy wnosi on swe przedsiębiorstwo w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, będą „przechodziły” na tę spółkę, do której osoba fizyczna wniosła swe przedsiębiorstwo. Słuszność tego stanowiska potwierdza również treść art. 91 ust. 9 ustawy, zgodnie z którym w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1 – 8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Tym samym, wniesienie przez Wnioskodawcę całego przedsiębiorstwa do tworzonej spółki komandytowej, w oparciu o przepisy art. 93a ustawy – Ordynacja podatkowa, nie rodzi obowiązku korekty podatku naliczonego u niego jako zbywcy tego przedsiębiorstwa, jednak obowiązek ten ciąży na nabywcy przedsiębiorstwa, co wynika wprost z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy uznać, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca wniesie całe przedsiębiorstwo w formie aportu do spółki komandytowej, a Spółka komandytowa będzie następcą prawnym osoby wnoszącej aport, wówczas czynność ta nie rodzi obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego u zbywcy tego przedsiębiorstwa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.