INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 12 grudnia 2007r. (data wpływu 20 grudnia 2007r.), uzupełnione pismem z dnia 11 marca 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 7% stawką podatku od towarów i usług robót budowlano-instalacyjnych wykonywanych w budynku, w którym część mieszkalna stanowi 51,6% całkowitej powierzchni użytkowej a część usługowa 48,4% tej powierzchni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 7% stawką podatku od towarów i usług robót budowlano-instalacyjnych wykonywanych w budynku, w którym część mieszkalna stanowi 51,6% całkowitej powierzchni użytkowej a część usługowa 48,4% tej powierzchni.

Został on uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał zlecenie wykonania robót – sklasyfikowanych w PKWiU do grupowania 45.3 - związanych z instalacją wodną, kanalizacją oraz centralnym ogrzewaniem i kotłownią gazową w budynku mieszkalnym z gabinetami stomatologicznymi. Powierzchnia zabudowy wynosi 286,0 m#61447;, powierzchnia użytkowa 438,13m#61447; (w tym powierzchnia użytkowa części mieszkalnej 226,08 m#61447;, kubatura 2117,5 m#61448;).

Część mieszkalna budynku stanowi 51,6% całkowitej powierzchni użytkowej, natomiast pozostałą część powierzchni tj. 48,4% budynku stanowi część usługowa – gabinety stomatologiczne.

Wnioskodawca podniósł, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi do PKOB budynki mieszkalne to obiekty budowlane, w których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych. W związku z tym przedmiotowy budynek mieszkalny z gabinetami stomatologicznymi klasyfikuje się do grupy 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, gdyż ponad 50% powierzchni użytkowej stanowi część mieszkalna.

Termin wykonania prac określono na dzień 28 grudnia 2007r.

Z dodatkowych wyjaśnień przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż:

1. Roboty instalacyjne w przedmiotowym budynku mieszkalnym z gabinetami stomatologicznymi wykonywane były w dniach od 28 lutego 2007r. do dnia 19 grudnia 2007r.,
   
2. Protokolarny odbiór robót został dokonany w dniu 19 grudnia 2007r.
   
3. Wykonanie w dniu 19 grudnia 2007r. robót instalacyjnych zostało potwierdzone paragonem fiskalnym i fakturą ...
   
   

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów do robót budowlano-instalacyjnych wykonywanych w całym budynku należy zastosować stawkę VAT 7%, czy inwestycję należy podzielić na wykonywaną w części mieszkalnej i zastosować stawkę 7%, a dla inwestycji wykonywanej w części użytkowej (gabinety stomatologiczne) zastosować stawkę 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, że przedmiotowy budynek mieszkalny z gabinetami stomatologicznymi w ponad 50% wykorzystywany będzie do celów mieszkalnych, należy sklasyfikować go jako budynek mieszkalny w grupie PKOB 111. Stawka podatku od towarów i usług do robót budowlano-montażowych odnosi się do rodzaju budynku jako całości. W przypadku obiektu budowlanego o symbolu PKOB 111 roboty budowlane podlegają opodatkowaniu według stawki 7%.

Również roboty budowlano-montażowe dotyczące infrastruktury towarzyszącej związane z budownictwem mieszkaniowym korzystają ze stawki 7%, w związku z tym dla całego budynku należy zastosować obniżoną stawkę w wysokości 7%.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca zacytował przepisy art. 2 i art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wyjaśnił, iż w części G wniosku, dotyczącej własnego stanowiska w sprawie, zdanie cyt: ”również roboty budowlano-montażowe dotyczące infrastruktury towarzyszącej związanej z budownictwem mieszkaniowym korzystają ze stawki 7%, w związku z tym dla całego budynku należy stosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 7%” podano w celach informacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r. - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do postanowień art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Jak stanowi art. 146 ust. 2 ww. ustawy o VAT przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a) rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Z kolei przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r. - rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiąca usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, definiuje budynki mieszkalne jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w przedmiotowym budynku część mieszkalna stanowić będzie 51,6% całkowitej powierzchni użytkowej. Zatem powyższy obiekt budowlany stanowić będzie budynek mieszkalny sklasyfikowany w PKOB do grupowania 111.

Ponadto ze stanu faktycznego wynika, iż w przedmiotowym budynku mieszkalnym wykonywane były roboty budowlano-instalacyjne sklasyfikowane w PKWiU do grupowania 45.3 - związane z instalacją wodną, kanalizacją oraz centralnego ogrzewania i kotłownią gazową.

W związku z faktem, iż powyższe roboty wykonywane były w obiekcie budownictwa mieszkaniowego, w świetle cyt. wyżej art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2007r. - do robót budowlano-montażowych (budowlano-instalacyjnych) związanych z budownictwem mieszkaniowym należy zastosować preferencyjną 7% stawkę podatku od towarów i usług.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007r. uzupełnione pismem z dnia 11 marca 2008r. uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.