W dniu 12.12.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świdnicy wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Z treści przedmiotowego zapytania wynika, że prowadzi Pani indywidualnie działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza polega na: handlu detalicznym sprzętem zimowym; prowadzeniu przedstawicielstwa handlowego czeskiego producenta przenośnych wyciągów narciarskich; świadczeniu usług ogrodniczych.
W kwietniu 2006 r. zakupiła Pani lokal użytkowy (A), który graniczy z lokalem (B), który Pani użytkuje. Wykonała Pani działania polegające na powiększeniu powierzchni lokalu o pomieszczenia magazynowe (które były przynależne do lokalu A).
Z Pani oświadczenia z dnia 22.02.2007 r. dołączonego do przedmiotowego pisma wynika, że nabywcą lokalu użytkowego (A) są małżonkowie.
Lokal ten złożony jest z dwóch części: lokalu gastronomicznego o pow. 197,60 m kw. położonego na dwóch działkach, piwnic o pow. 67,30 m kw. położone na dwóch działkach, które zostały wyremontowane i są wykorzystywane w Pani działalności indywidualnej.
Przedmiotowy lokal nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Panią indywidualnie działalności gospodarczej.
Następnie utworzyła Pani wraz z małżonkiem spółkę cywilną, której zakres działalności jest odmienny od działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią indywidualnie.
Ma Pani wątpliwości związane z prawidłowością postępowania związanego z księgowaniem kosztów związanych z lokalem (A) a mianowicie z jego amortyzacją, księgowaniem kosztów remontu i kosztów obsługi kredytowej. Lokal został zakupiony na firmę indywidualną. Koszty remontu i wyposażenia mogą być pokryte obecnie tylko ze środków wypracowanych w firmie indywidualnej.
W związku z powyższym w ww. piśmie pyta Pani czy firma, która jest firmą jednoosobową zarejestrowaną na Panią może dzierżawić spółce małżonków lokal użytkowy w średnich cenach rynkowych.
Z Pani stanowiska w tej sprawie wynika, że prawidłowym będzie kiedy firma, która zakupiła lokal, poniesie koszty remontu i wyposażenia lokalu i będzie amortyzować środek trwały a spółkę obciąży kosztami najmu lokalu i wyposażenia na mocy umowy o dzierżawę lokalu.
Uważa Pani, że pomimo że są Państwo małżeństwem i nie posiadają Państwo rozdzielności majątkowej to są to dwie różne firmy o różnych profilach działania i z punktu widzenia księgowo-podatkowego prawidłowym będzie takie rozwiązanie.
Zdaniem tut. organu podatkowego Pani stanowisko w tej sprawie jest nieprawidłowe.
Stosunki majątkowe między małżonkami reguluje ustawa z dnia 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9 poz. 59 ze zm.) Zgodnie z art. 31 § 1 z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Listę przedmiotów majątkowych stanowiących odrębny majątek każdego z małżonków zawiera art. 33 ww. ustawy.
Zatem jeśli przedmiotowy lokal użytkowy został nabyty w czasie trwania wspólności ustawowej i nie stanowi odrębnego majątku danego małżonka, stanowi on dorobek małżonków bez względu na to czy został zakupiony na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków czy też dla celów prywatnych.
Z Pani oświadczenia wynika, że nabywcą lokalu użytkowego (A) są małżonkowie.
W związku z powyższymi faktami zawieranie z małżonkiem umowy dzierżawy ww. lokalu użytkowego, nabytego w czasie trwania małżeństwa ze wspólnych środków jest bezprzedmiotowe, bowiem nieruchomość ta stanowi wspólność ustawową małżeńską (łączną).
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.
Przywołany art. 23 w ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Wydatki te bowiem zostają zaliczone w koszty dopiero w postaci odpisów amortyzacyjnych, co wynika z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ww. ustawy.
Z uwagi na fakt, że część przedmiotowego lokalu tj. lokal gastronomiczny nie był wykorzystywany w Pani działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie i nie służył uzyskaniu przychodu koszty związane z jego amortyzacją, koszty remontu lokalu, koszty obsługi kredytowej nie stanowią dla Pani kosztów uzyskania przychodów.
W przypadku wniesienia tej części przedmiotowej nieruchomości tj. lokalu gastronomicznego do spółki cywilnej prowadzonej przez Panią i małżonka i oddania jej do używania wymienione wyżej wydatki będą stanowiły koszty uzyskania spółki w tej części w jakiej nieruchomość będzie wykorzystywana przez spółkę cywilną.
Natomiast koszty związane z pozostałą częścią przedmiotowego lokalu wykorzystywanego przez Panią w działalności indywidualnej tj. piwnic stanowią koszty uzyskania przychodu działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią indywidualnie.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne tut. organ podatkowy nie podziela Pani stanowiska w tej sprawie.