INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2007 roku (data wpływu 10 grudnia 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia sprzedaży budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia sprzedaży budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 lutego 2005 roku nabyła Pani wraz mężem na zasadach wspólności ustawowej nieruchomość (wybudowany w latach 70-tych) – zwolniony z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (faktura VAT wystawiona została na Pani firmę). Do aktu notarialnego złożono oświadczenie, że prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność budynku nabyto z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej.

Przed wprowadzeniem nieruchomości do ewidencji środków trwałych, poniesione wydatki na remont nieruchomości przekroczyły 30% wartości zakupu nieruchomości. Podatek naliczony od wydatków na remont pomniejszył podatek należny, w związku z wykonywaniem działalności wyłącznie opodatkowanej.

W miesiącu czerwcu 2005 roku wprowadziła Pani nieruchomość do ewidencji środków trwałych – od miesiąca lipca 2005 roku rozpoczęła się amortyzacja nieruchomości. Wartość początkowa ustalona została przy uwzględnieniu ceny nabycia oraz wydatków poniesionych na remont, przed oddaniem do używania.

W roku 2006 dokonana została zmiana sposobu użytkowania budynku (za zgodą Starosty, Wydziału Budownictwa), z obiektu wczasowego na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Z dniem 31 grudnia 2006 roku dokonała Pani wycofania nieruchomości mieszkalnej z ewidencji środków trwałych na prywatne potrzeby mieszkaniowe rodziny. W 2007 roku z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w tej nieruchomości osiągnięty przychód opodatkowywany był w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Amortyzacja zakończona została w 2006 roku (w związku z wycofaniem z ewidencji środków trwałych).

Z uwagi na duże zainteresowanie nieruchomością prawdopodobnie zostanie ona sprzedana. Podsumowując opis zdarzenia przyszłego wskazała Pani, iż dokonując sprzedaży tej nieruchomości wystąpi Pani jako osoba fizyczna, z uwagi na wcześniejsze wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych, a przedmiotem sprzedaży będzie budynek mieszkalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do sprzedaży ma Pani prawo zastosowania zwolnionej stawki podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie sprzedaży dostawa zwolniona będzie z podatku od towarów i usług z uwagi na mieszkalny charakter budynku, w tej sytuacji ma Pani zamiar dokonać korekty – zwrotu podatku od towarów i usług od wydatków remontowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi zostać dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej - wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że sprzedaż dotyczyć będzie nieruchomości stanowiącej wspólność ustawową małżeńską, zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym, jakkolwiek zakupionym z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej - po przekazaniu jednak na potrzeby osobiste Pani i jej rodziny - wykorzystywanym na cele mieszkalne.

Posiadanie statusu podatnika podatku od towarów i usług nie przesądza o tym, że każda czynność dokonana przez tę osobę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy rozróżnić transakcje realizowane przez podatnika jako osobę prywatną i jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Dostawa przedmiotowej nieruchomości nie nosić będzie znamion działalności gospodarczej, ponieważ dotyczyć będzie majątku prywatnego, nie związanego z działalnością gospodarczą.

Reasumując stwierdzić należy, iż przedmiotowa transakcja nie podlegała będzie regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w tym również przepisom dotyczącym korekt podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.