POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz.60 z późn.zm.), art. 22 ust.1, ust.8 oraz art. 23 ust.1 pkt. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 19.02.2007r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wola uznał stanowisko wnioskodawcy jako :

- prawidłowe w części dotyczącej zaksięgowania w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia finansowanych ze środków uzyskanych z Urzędu Pracy

- nieprawidłowe w części dotyczącej zaksięgowania w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, finansowanych ze środków uzyskanych z Urzędu Pracy

dla potrzeb działalności gospodarczej.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 19.02.2007r. zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, który to wniosek zawierał następujące pytanie:

czy prowadząc księgę przychodów i rozchodów mam prawo do zaksięgowania w koszty uzyskania przychodów finansowane ze środków uzyskanych z Urzędu Pracy wydatki poniesione na zakup wyposażenia i środków trwałych dla potrzeb działalności gospodarczej ?

Stan faktyczny: W 2006 roku Podatnik był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Warszawie ul. Ciołka 10a i uczestniczył w programie aktywizacyjnym dla bezrobotnych chcących otworzyć własną działalność gospodarczą. W ramach programu udzielono Podatnikowi pomocy De Minimis w wysokości

12 650,00 zł.. na podstawie art. 46 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20.04.2004r. ( Dz. U. z 2004r. Nr 99, poz.1001 z późn. zm. ) - szczegóły dot. warunków i trybu przyznawania bezrobotnemu środków z puli Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej oraz zabezpieczenia zwrotu tychże środków określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21.11.2005r. ( Dz.U. z 2005r. Nr 236, poz.2002 ).oraz regulaminy poszczególnych Urzędów Pracy.

Zgodnie z Regulaminem Urzędu Pracy sprzęt i oprogramowanie Podatnik musiał zakupić przed dniem podjęcia działalności gospodarczej. Faktury zostały wystawione na Podatnika jako osobę fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podatnik otrzymaną pomoc finansową wykorzystał w okresie od 8 września do 28 listopada 2006 roku na zakup :

- Adobe Photoshop CS 2 WIN wersja polska BOX – licencja na użytkowanie oprogramowanie graficznego wraz z płytą z programem do instalacji na jednym komputerze. Planowane użytkowania ponad 12 miesięcy, pozycja uznana jako wartość niematerialna i prawna wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z wartością początkową brutto – brak prawa do odliczeń VAT-u, nie dokonano odpisu amortyzacyjnego;

- Pretec X-Drive II 40GB USB 2.0 - zewnętrzny dysk twardy wraz z czytnikiem kart pamięci. Planowane użytkowania ponad 12 miesięcy, pozycja wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z wartością początkową brutto – brak prawa do odliczeń VAT-u, nie dokonano odpisu amortyzacyjnego ;

- Notebook HP nx7400 EY508ES – komputer przenośny, Logitech LX7 Cordless Optic szara USB/PS – mysz bezprzewodowa. Wartość nabycia nie przekracza 3 500,00 zł., planowane użytkowania ponad 12 miesięcy pozycja wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z wartością początkową brutto – brak prawa do odliczeń VAT-u, nie dokonano odpisu amortyzacyjnego ;

- Adobe Acrobat 7 Standard Windows wersja polska – oprogramowanie biurowe, planowane użytkowanie krótsze niż 12 miesięcy, wpisane do ewidencji składników majątku i usług nabytych o niskiej wartości w cenie zakupu brutto, zaliczono do kosztów uzyskania przychodu;

- Kaspersky Internet Security 6.0 BOX – oprogramowanie antywirusowe, nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej ze względu na okres użytkowania do 12 miesięcy, nie jest wyposażeniem, został wpisany do ewidencji składników majątku i usług nabytych o niskiej wartości w cenie zakupu brutto, zaliczono do kosztów uzyskania przychodu;

- Nikon D80 Body – korpus aparatu fotograficznego wraz z rozszerzeniem gwarancji, sam nie może stanowić środka trwałego, gdyż musi być kompletny i zdatny do użytku – jako zestaw fotograficzny. Przewidywany okres użytkowania ponad 12 miesięcy, wpisany jako całość do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w cenie nabycia netto. Nie dokonano odpisu amortyzacyjnego ; ;

- Sigma 70-300mm/4-5.6 APO DG Nikon bagnet – obiektyw i Lexar Secure Digital 1GB (zwrócona), Sandisk SD 1GB Extreme III– karta pamięci, ;

Potwierdzeniem prawidłowego rozliczenia się z wydanych przez Podatnika środków jest zaświadczenie Urzędu Pracy z 11 grudnia 2006 roku.

Podatnik rozpoczął samodzielną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 09 października 2006 roku nr 435907, od 17 listopada 2006 roku wybierając formę opodatkowania na zasadach ogólnych – księga przychodów i rozchodów, sposób rozliczenia podatków skalą progresywną. Strona zarejestrowała się jako płatnik podatku VAT od 27 listopada 2006 roku.

Podsumowując powyższe Podatnik przyjął, że zakup oprogramowania komputerowego i usługi naprawy gwarancyjnej z racji przewidywanego użytkowania nie przekraczającego 12 miesięcy należy uwzględnić w księdze przychodów i rozchodów jako koszt uzyskania przychodu. Pozostałe przedmioty są to środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. W związku z tym brak jest podstaw prawnych do zaliczenia wydatków poniesionych na ich nabycie jako kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko wnioskodawcy jest następujące: Podatnik uważa, że ewidencjonowanie faktur w koszty uzależnione jest od przedmiotu zakupu. Nabycie towarów, materiałów, wyposażenia z funduszy otrzymanych z Urzędu Pracy jest zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik jest zdania, iż zakupione z środków uzyskanych z Urzędu Pracy oprogramowanie biurowe – Adobe Acrobat (poz.4), oprogramowanie antywirusowe – Kaspersky Internet Security 6.0 (poz.5) oraz rozszerzenie gwarancji na 2-gi rok na korpus aparatu fotograficznego (poz.6) może uwzględnić w cenie nabycia w kosztach uzyskania przychodów. Takie stwierdzenie Podatnik wiąże z faktem podjętej przez niego decyzji o prowadzeniu książki przychodów i rozchodów, z wykorzystaniem tychże przedmiotów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz z tym, że art. 23 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia w/w wydatków jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu. Wymienione zakupy w poz. 4-5-6 nie są środkami trwałymi, ani wartościami niematerialnymi oraz prawnymi, przewidywany okres użytkowania krótszy od 12 miesięcy. Podatnik w związku z powyższym przyjął zasadę wliczenia w/w wydatków w koszty uzyskania przychodu zgodnie ze sprawą zakupu wyposażenia przez bezrobotnego.

Odpisów amortyzacyjnych od pozostałych zakupionych przedmiotów opisanych w poz. 1-2-3-6-6a-6b-6c o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 12 miesięcy w/wy nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodu. Decyzję podjął opierając się na przepisie art. 14 ust. 2 pkt. 2 oraz art. 23 ust.1 pkt. 45 ustawy.

Podatnik uważa, że uzyskane fundusze przeznaczone na zakup sprzętu i oprogramowania, otrzymane jako osoba bezrobotna nie prowadząca działalności gospodarczej – nie podlegają przepisowi art. 23 ust. 1 pkt. 45 ustawy, gdyż wydatki poniesione z środków z Urzędu Pracy nie odlicza się od podstawy opodatkowania przy rozliczaniach podatników nie prowadzących działalności gospodarczej, jak również prowadzących działalność. Omawiane przychody są zwolnione od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 121 ustawy. Tak więc na mocy tego przepisu uważa, że w przypadku, gdy z jednego przepisu podatkowego przychód z Urzędu Pracy jest zwolniony nie można według drugiego przepisu prawnego traktować tego samego przychodu jako odliczonego od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wpisanie jednorazowych środków pieniężnych uzyskanych przez Podatnika na podjęcie działalności w klasyfikacji przychodów zwolnionych przedmiotowo – art. 21 ustaw – stanowić winno, iż ma on prawo do odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, czy wartości niematerialnych i prawnych.

Dlatego według Podatnika nie ma podstaw do zastosowania art. 23 ust.1 pkt 45 i art.14 ust.1 pkt 2 w/w ustawy. Poniesione wydatki na zakup sprzętu i oprogramowania nie były w żadnym stopniu zwrócone Stronie w jakiejkolwiek formie. Nie otrzymał dotacji, subwencji, dopłat, nieodpłatnych świadczeń – tylko jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej zgodnie z art.1 ust.3 mówiącym, że przyznane bezrobotnemu środków z Funduszu Pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt. 2, stanowią pomoc de minimis, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji WE nr 69/2001 z dnia 12.01.2001r. W sprawie zastosowania art. 87 i 88 TraktatuWE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis ( Dz.U. WE L 10 z 13.01.2001r. Str. 0030-0032 ) i są udzielane zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, z wyłączeniem środków przyznawanych na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie transportu krajowego towarów oraz transportu krajowego osób taksówkami.

Według Podatnika zgodnie z przytoczonymi przez niego przepisami, przysługuje mu prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu zarówno wydatków na nabycie towarów, materiałów i wyposażenia jak również odpisów amortyzacyjnych jako osobie bezrobotnej uzyskującej fundusze na kupno środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ocena prawna w/w stanowiska wnioskodawcy :

Pojęcie kosztu określone zostało w treści art. 22 ust.1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z powyższego przepisu decydującym warunkiem dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek. Aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego oraz nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy. Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 ust.1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony.

Zatem za koszt uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej może być uznany każdy wydatek, w tym również sfinansowany ze środków przyznanych bezrobotnemu z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, o ile pozostaje w związku z uzyskaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i jednocześnie nie został wymieniony w art.23 w/w ustawy.

Jednak należy zauważyć, że odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych sfinansowanych ze środków z Funduszu Pracy.

Zgodnie z treścią art.22 ust.8 w/w ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ( odpisy amortyzacyjne ) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art.23. Natomiast w myśl art.22a ust.1 w/w ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art.22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art.23a pkt.1, zwane środkami trwałymi. Stosownie do treści art.23 ust.1 pkt.45 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych według zasad określonych w art. 22a – 22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli zatem bezrobotny -Podatnik wydatki na zakup środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej pokrył środkami otrzymanymi ze środków przyznanych na podjęcie działalności, to odpisy amortyzacyjne od tych środków nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Tak więc nie stanowią kosztów uzyskania przychodu zakupione artykuły o wartości przekraczającej 3 500 zł. zgodnie z art.22f ust.3 w/w ustawy oraz artykuły zakwalifikowane przez Podatnika do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ( w tym również jednorazowa amortyzacja ).

Podstawą dla nie uznania tych odpisów za koszty uzyskania przychodów ani wydatków poniesionych na ich nabycie, ani też dokonywania od tego majątku odpisów amortyzacyjnych jest fakt, iż przez wypłatę jednorazowej pomocy finansowej bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, otrzymanej ze środków Funduszu Pracy, które mogły być wykorzystane jedynie w sposób i na cele ściśle określone, faktycznie nastąpił zwrot poniesionych na ten cel wydatków.

W związku z powyższym stanowisko Pana wyrażone w piśmie w części dotyczącej wpisania w koszty uzyskania przychodów przedmiotów z środków finansowych uzyskanych z Urzędu Pracy prowadząc książkę przychodów i rozchodów jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych sfinansowanych z Urzędu Pracy jest nieprawidłowe.