INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w związku z dostawą towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w związku z dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zarejestrowana jako podatnik VAT UE (w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosiła, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów) wykonała z własnego materiału detale dla odbiorcy w Niemczech, przy czym wysłała je do podmiotu polskiego w celu ich dalszej obróbki. Podmiot polski wystawił Spółce potwierdzenie odbioru detali z adnotacją, że po wykonaniu usługi na powierzonym ruchomym majątku rzeczowym wywiezie ten towar z terytorium Polski do odbiorcy w Niemczech. W związku z tym faktem, w dniu wysyłki, Spółka wystawiła fakturę na odbiorcę w Niemczech ze stawką podatku 0%. Sprzedaż ta została również wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym wystawiona została faktura i w informacji podsumowującej VAT-UE za odpowiedni kwartał jako dostawa wewnątrzwspólnotowa. Zapłata za wykonane detale wpłynęła na rachunek Spółki po upływie 60 dni od dnia wydania towaru. W związku z tym dokonała ona korekty deklaracji VAT-7 ujmując przedmiotową dostawę jako dostawę krajową ze stawką podatku 22%. (metodą „w stu”) i korekty informacji podsumowującej VAT-UE (pomniejszając wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru o wartość przedmiotowej dostawy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka wystawiając fakturę sprzedaży dla odbiorcy w Niemczech miała prawo zastosowania stawki VAT 0%... Czy otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym niż 60 dni zobowiązuje Spółkę do skorygowania deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE i ujęcia przedmiotowej sprzedaży jako dostawy krajowej... Czy w momencie wpływu zapłaty należy ponownie skorygować deklarację VAT-7 i informację podsumowującą VAT-UE...

Zdaniem Wnioskodawcy miał prawo do zastosowania stawki podatku 0% do sprzedaży elementów dla odbiorcy z Niemiec. W związku z tym sprzedaż ta mogła być wykazana w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej VAT-UE jako dostawa wewnątrzwspólnotowa. Ze względu na niespełnienie jednego z wymogów określonych przepisami prawa, tj. wpływu zapłaty na konto Spółki po upływie 60 dni od dnia wydania towaru, zdaniem wnioskodawcy, zobowiązany był on do skorygowania wspomnianej deklaracji VAT-7, poprzez ujęcie omawianej transakcji jako sprzedaży krajowej ze stawką podatku 22% (metodą „w stu”) oraz skorygowania informacji podsumowującej VAT-UE poprzez pomniejszenie wartości wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów o wartość wspomnianej transakcji. Późniejsze otrzymanie zapłaty uprawnia zdaniem Spółki do dokonania ponownych korekt deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE i ponowne umiejscowienie przedmiotowej dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy). Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 wspomnianego aktu prawnego, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 41 ust. 1 wymienionej ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) wydanym na podstawie delegacji zawartej w art. 41 ust. 16 cytowanej ustawy, w § 7a ustalono obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku. Stosuje się ją do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonywania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis ten, § 7a ust. 2 wymienionego rozporządzenia, stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1. jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;
2. przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy;
3. wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
4. otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
5. posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, a w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W przedmiotowej sprawie dokonał sprzedaży wykonanych przez siebie detali dla odbiorcy zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego, tj. w Niemczech. Z punktu widzenia przepisów prawa, a szczególności § 7a cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów, istotne jest to, że wykonane detale trafiły do podmiotu polskiego, który wykonał na nich usługi określone w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d wspomnianej ustawy, tzn. usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Następnie zostały one wywiezione na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Poza tymi warunkami, istotne jest również łączne spełnienie przesłanek określonych powyżej (§7a ust. 2 rozporządzenia). Podane fakty poświadczają spełnienie przesłanek określonych w punkcie 1 i 2. W odniesieniu do następnych zaznaczyć należy, że Wnioskodawca ujął przedmiotową dostawę w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym wystawił fakturę oraz w informacji podsumowującej VAT-UE za odpowiedni kwartał. Poza tym posiada dokumenty wystawione przez podmiot polski wykonujący usługi na ruchomym majątku rzeczowym wskazujące, że po ich wykonaniu towary zostaną wywiezione z terytorium kraju. Powyższe zostało poświadczone dokumentem wystawionym przez kontrahenta niemieckiego potwierdzającym odbiór towarów. Wspomniany przepis nie precyzuje ani formy, ani rodzaju dokumentów, z których ma wynikać, że towary przekazywane podmiotowi polskiemu, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po ich wykonaniu wywiezione z terytorium kraju. Należy więc uznać, że chodzi tu o wszelkie dokumenty, które w sposób jednoznaczny będą stwierdzały, że konkretna partia towarów przekazana podmiotowi polskiemu zostanie po wykonaniu usługi wywieziona z terytorium kraju. Wnioskodawca dysponuje potwierdzeniem wystawionym przez podmiot polski, z którego wynika, że po wykonaniu usług na ruchomym majątku rzeczowym wywiezie on przedmiotowe towary poza terytorium kraju. Uznać więc należy, że spełniony został warunek, o którym mowa w § 7a ust. 2 pkt 5 cytowanego rozporządzenia. Problem wyłonił się w odniesieniu do warunku określonego w punkcie 4 § 7a rozporządzenia. Wnioskodawca wskazał, że otrzymał zapłatę na rachunek bankowy w terminie dłuższym niż 60 dni. W związku z tym nie może znaleźć zastosowania § 7a wspomnianego rozporządzenia, a co za tym idzie należy stosować podstawową stawkę podatku 22% , jak w dostawie krajowej. Kolejną konsekwencją tego faktu jest konieczność skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym wystawiono fakturę, a także informacji podsumowującej VAT-UE za odpowiadający mu kwartał. Otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym niż 60 dni uprawnia Wnioskodawcę do dokonania korekty podatku należnego - § 7a ust. 2 pkt 4 cytowanego rozporządzenia.

Reasumując, w omawianym przypadku Wnioskodawca miał prawo zastosować na podstawie wymienionych przepisów obniżoną stawkę podatku 0% w momencie wystawienia faktury. Otrzymanie zapłaty na rachunek bankowy w terminie dłuższym niż 60 dni zobowiązuje go do dokonania korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc wystawienia faktury i odpowiadającej mu informacji podsumowującej VAT-UE. Późniejsze otrzymanie zapłaty upoważnia go do ponownego dokonania korekty wymienionej deklaracji i informacji podsumowującej. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń