INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 22.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ubezpieczenie OC i AC samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ubezpieczenie OC i AC samochodu ciężarowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów – w zakresie: usług transportowych, sprzedaży trocin, zrębek, okorki, sprzedaży pojazdów samochodowych. Ewidencjonuje Pan koszty uzyskania przychodów metodą wynikającą z art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej zawarł Pan umowę ubezpieczenia samochodu ciężarowego należącego do spółki. Okres ubezpieczenia obejmuje od 6.07.2007 r. do 5.07.2008 r. Razem składka ubezpieczenia za cały okres wynosi 5 639 zł. Składka jest płatna w trzech ratach. Pierwsza rata w kwocie 2 835 zł została zapłacona 5.07.2007 r. Natomiast płatność drugiej raty przypada na 5.10.2007 r. w kwocie 399 zł, a trzeciej raty 5.01.2008 r. w kwocie 2 405 zł. Całość opłaty (tj. 5 639 zł) wynikającej z umowy ubezpieczenia z chwilą poniesienia (wystawienia umowy ubezpieczenia) zaliczył Pan w koszty uzyskania przychodów, a nie z chwilą płatności poszczególnych rat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłacone na raty ubezpieczenie OC i AC samochodu ciężarowego powinno być zaliczone jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w dacie zawarcia polisy /podpisania umowy/, czy też powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu trwania ubezpieczenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 i 4 oraz art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, całość opłaty (tj. 5 639 zł) wynikającej z umowy ubezpieczenia z chwilą poniesienia (wystawienia umowy ubezpieczenia) zaliczono w koszty uzyskania przychodów. W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów nie wymienione w art. 23. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 4 koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącalne tylko w tym roku, w którym zostały poniesione. Odstępstwo od tej zasady (polegające na potrąceniu kosztów tylko w roku podatkowym, którego dotyczą) ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający stale w każdym roku podatkowym wyodrębnienie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy). Z tym, że w przypadku poniesienia wydatku, którego nie można bezpośrednio powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika – wydatek taki podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą faktycznego poniesienia. Podatkowo opłata ta powinna zostać zaliczona do kosztów jednorazowo, bez konieczności rozliczenia jej w czasie. W związku z czym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów powinno uważać się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Dzień poniesienia kosztu, nie powinien być utożsamiany z faktem kasowego opłacenia wydatku (wypływu gotówki), lecz w znacznej mierze z faktem przyjęcia ciężaru zapłaty zobowiązania. Oznacza to, że w przypadku ubezpieczenia samochodu opłaconego w ratach dzień poniesienia wydatku to dzień zawarcia ubezpieczenia, a nie dzień płatności poszczególnych rat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Wydatkami, które nie pozostają w bezpośrednim związku z przychodami, są niewątpliwie poniesione wydatki związane z zakupem polisy ubezpieczenia majątkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przepis ten definiuje zasadę potrącania kosztów w momencie ich poniesienia, bez względu na to jakiego okresu dotyczą.

Zgodnie natomiast z zasadami określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy - obowiązuje podatników prowadzących księgi rachunkowe. W myśl przepisu zawartego w art. 22 ust. 6 metoda ta ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale, w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Istota powyższej metody polega na rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów w podziale na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami danego roku podatkowego,

• koszty pośrednie tj. inne niż koszy bezpośrednio związane z przychodami.

Dokonując podziału kosztów na bezpośrednie i pośrednie, ustawa definiuje jednocześnie dzień poniesienia kosztu, z tym że dzień ten określa odrębnie dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz odrębnie dla podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów.

W myśl art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 22 ust. 6b wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W złożonym wniosku określił Pan, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów wg zasad określonych w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej wg zasady określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione na ubezpieczenie samochodu, winny być ujęte w podatkowej księdze w momencie ich poniesienia, tj. w dacie wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu, bez w względu na to jakiego okresu dotyczą.

Podatnik ewidencjonujący koszty za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinien mieć na względzie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), które również - poza wskazanymi wyżej przepisami - reguluje zasady ewidencjonowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.