INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej „A”., przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2008r. (data wpływu 17 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2008r. (data wpływu 16 kwietnia 2008r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów zakresie usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej do faktury VAT nr 1/F/2007 z uwagi na odstąpienie od umowy sprzedaży pn. „umowa cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej do faktury VAT nr 1/F/2007 z uwagi na odstąpienie od umowy sprzedaży pn. „umowa cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych”.
W dniu 16 października 2007r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka „A”. spółka komandytowa prowadzi działalność deweloperską w zakresie budownictwa i sprzedaży mieszkań. Spółka w przedmiocie swojej działalności posiada zgodnie z klasyfikacją PKD następujące rodzaje działalności: działalność wydawnicza, działalność poligraficzna, reprodukcja zapisanych nośników informacji, przygotowanie terenu pod budowę, budownictwo ogólne i inżynieria lądowa, wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, wykonywanie robót budowlanych drogowych, budowa obiektów inżynierii wodnej, wykonywanie specjalistycznych robót budowlanych, wykonywanie instalacji elektrycznych, wykonywanie robót budowlanych izolacyjnych, wykonywanie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych, wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych, wykonywanie robót budowlanych wykończeniowych, wynajem sprzętu budowlanego i burzącego z obsługa operatorską handel detaliczny prowadzony poza siecią sklepową, zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem nieruchomości na własny rachunek, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, zarządzane nieruchomościami na zlecenie, wynajem samochodów osobowych, wynajmem pozostałych środków transportu lądowego, doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, reklama, produkcja filmów i nagrań wideo.

W dniu 31 maja 2007r. w K. pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką S.A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została zawarta „umowa cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych". Umowa ta została zawarta w zwykłej formie pisemnej. Na podstawie przedmiotowej umowy cedent czyli Spółka „A”. sp. k. przeniosła na cesjonariusza, czyli spółkę S.A. spółka z o.o. "wierzytelność opisaną w § 1 wyłącznie w zakresie umów przedwstępnych obejmujących I część nieruchomości za cenę w wysokości 7.300.000,00 złotych netto", „pod warunkiem przystąpienia do umów przenoszących własność I część nieruchomości w dniu 31 maja 2007r. odpowiednio wszystkich Dłużników Wierzytelności”. Cedent zobowiązał się przenieść na cesjonariusza „wierzytelność opisaną w § 1 w zakresie pozostałych umów przedwstępnych obejmujących II część nieruchomości oraz wierzytelność o nabycie decyzji WZ opisanej w § 1 ust. 2 za cenę w wysokości 8.997.485,00 zł netto do dnia 29 czerwca 2007 roku pod warunkiem przystąpienia do umów przenoszących własność II część nieruchomości w dniu 29 czerwca 2007r. pozostałych Dłużników Wierzytelności”. Zgodne z umową cesji I część nieruchomości obejmowała: "działki 28/19, 1/82, 28/5 i 1/59 oraz ewentualnie część udziałów w działkach 1/64, 1/63 i 1/61" natomiast II część nieruchomości działki "o numerach 1/64, 28/10, 1/63 i 1/61".

Zgodnie z przedmiotową umową cesji, Cedent oświadczył, „że na podstawie notarialnych umów przedwstępnych sprzedaży nieruchomości, zawartych w Kancelarii Notarialnej, przysługuje mu roszczenie wobec właścicieli („Dłużników Wierzytelności”) o przeniesienie na niego lub wskazany przez Cedenta podmiot trzeci własności działek ewidencyjnych o numerach 1/61, 28/10, 1/63, 1/64, 1/59, 28/5, 28/19, 1/82 o łącznej powierzchni 4ha 68a 13m2.

Ponadto we wspomnianej umowie cesji strony postanowiły, iż „zapłata z tytułu cen, o których mowa w § 3 nastąpi w terminie 7 dni od daty skuteczności poszczególnych cesji w zakresie odpowiednio I części nieruchomości oraz II części nieruchomości oraz praw do Decyzji WZ”. Należy także wspomnieć, iż Spółka S. sp. z o.o., poręczyła zobowiązanie Cesjonariusza do zapłaty cen z tytułu cesji wierzytelności objętych umową.

W dniu 31 maja 2007r. doszło do zawarcia umów sprzedaży w wykonaniu wyżej wskazanych umów przedwstępnych „obejmujących I część nieruchomości”. Umowy te zostały podpisane przez zbywających „I część nieruchomości”, spółkę S.A. sp. z o.o. oraz spółkę A. sp.k. Przedmiotowe umowy sprzedaży sporządzone zostały w aktach notarialnych o następujących numerach repertorium: A Nr 871/2007 oraz A Nr 883/2007 przed notariuszem.

Przykładowo w umowie objętej aktem notarialnym rep. A nr 871/2007 oprócz postanowień dotyczących sprzedaży zawarte są postanowienia, z których wynika, że za zgodą wszystkich stawających umowa sprzedaży zawierana jest przez S.A. sp. z o.o. w miejsce A. sp. k. w wykonaniu umowy przedwstępnej zawartej pierwotnie przez A. sp. k. Do aktu notarialnego obejmującego umowę sprzedaży stanęły zatem wszystkie zainteresowane podmioty tj: cedent, cesjonariusz i sprzedający, a także wyrażono zgodę na zawarcie umów sprzedaży (przyrzeczonych) przez S.A. sp. z o.o. Analogiczne postanowienia znalazły się w umowie sprzedaży (przyrzeczonej) objętej aktem notarialnym o numerze repertorium A Nr 883/2007.

W dniu 1 czerwca 2007 r. została wystawiona przez A. sp.k. faktura VAT nr 1/F/2007 w związku z przedmiotowym przelewem wierzytelności. Faktura ta w rubryce „nazwa towaru lub usługi” wskazywała „prawo z umów przedwstępnych i do decyzji WZ”. Cena jednostkowa netto określona została na kwotę 7.300.000,00 zł, stawka podatku na 22%, kwota podatku na 1.606.000,00 zł, wartość brutto na 8.906.000,00 zł, sposób zapłaty na „przelew 7 dni”.

Ponadto w dniu 1 sierpnia 2007r. została do niej wystawiona faktura korygująca 1/07/2007. Korekta dotyczyła jedynie pozycji „nazwa towaru lub usługi” i polegała na wprowadzeniu w rubryce „nazwa towaru lub usługi” następującego określenia: „sprzedaż praw z umów przedwstępnych zgodnie z umową z dnia 31.05.2007”. Faktury te zostały doręczone odbiorcy. A. sp. k. odprowadziła do Urzędu Skarbowego należny podatek wynikający z przedmiotowej faktury.Na podstawie zawartej umowy cesji jak i wystawionej faktury przez A. sp. z o. o. sp.k. nabywca tj. S. nigdy nie zapłacił jakiejkolwiek kwoty (części) należnego A. sp.k. wynagrodzenia.

S. sp. z o.o., jak oświadcza w oświadczeniu z 13 grudnia 2007r., nie skorzystał z prawa odliczenia VAT naliczonego z tej faktury, a także, jak oświadcza w oświadczeniu z dnia 7 stycznia 2008r., nie ujął tej faktury w księgach rachunkowych i tym samym nie zaliczył jej do kosztów uzyskania przychodu, ani też nie została zaliczona na poczet inwestycji ani środków trwałych.

W dniu 3 września 2007r. Spółka A. sp. k. wniosła pozew o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko spółkom S. A. sp. z o.o. oraz S. sp. z o o. (poręczycielowi z ww. umowy cesji) i nakazanie tym spółkom zapłaty za wierzytelności nabyte na podstawie ww. umowy. Pozew obejmował roszczenia A. sp. k. na kwotę 8.906.000,00 zł (wskazana kwota brutto w fakturze) oraz wniosek o dokonanie zabezpieczenia powództwa poprzez ustanowienie hipoteki kaucyjnej do wysokości dochodzonego roszczenia na nieruchomościach należących do spółki S. A. sp. z o.o.

Sprzedawcy odstąpili od ww. umów sprzedaży z uwagi na brak zapłaty ceny przez S. A. sp. z o.o. Z treści umów wynika, iż odstąpienie sprzedawców zostało dokonane jedynie wobec spółki S. A. sp. z o.o. Zostały też zawarte pomiędzy sprzedawcami a S.A. sp. z o. o. umowy przenoszące zwrotnie na sprzedawców własność nieruchomości. Umowy te zostały zawarte w dniu 7 września 2007 roku przed notariuszem, repertorium A Nr 4596/2007 (umowa zwrotnego przeniesienia własności - odstąpienie nastąpiło w odrębnym akcie) oraz w dniu 12 września 2007 roku repertorium A Nr 4832/2007 (odstąpienie oraz zwrotne przeniesienie własności). Przykładowo w umowie objętej aktem notarialnym repertorium A Nr 4596/2007 strony ustaliły: „strona uprawniona oświadcza, że zobowiązanie spółki pod firmą S.A. sp. z o.o. z siedzibą w K., tj. zapłata cen sprzedaży na rzecz strony uprawnionej nie zostało wykonane w terminach określonych w umowie rep. A Nr 883/2007, zatem strona zobowiązana dopuściła się zwłoki w rozumieniu art. 491 § 1 kodeksu cywilnego. Jak dalej strona uprawniona wyjaśnia, pomimo wezwań do zapłaty tychże cen, w sposób wskazany w art. 491 k.c. spółka pod firmą S. A. sp. z o.o. z siedzibą w K. nie wypełniła tegoż zobowiązania, zatem strona uprawniona oświadczeniami niżej opisanymi odstąpiła od umowy sprzedaży rep. A Nr 883/2007, który to fakt strona zobowiązana potwierdza”. Podobne postanowienia znajdują się w drugiej umowie objętej aktem notarialnym repertorium A Nr 4832/2007.

W dniu 10 września 2007r. sąd wydał nakaz zapłaty w oparciu o ww. pozew. Zgodnie z nakazem zapłaty nakazał pozwanym S.A. sp. z o.o. oraz S. sp. z o.o. aby zapłacili solidarnie stronie powodowej kwotę 8.906.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 8 czerwca 2007 roku do dnia zapłaty.

Spółka S.A. Spółka z o.o. oświadczeniem z dnia 2 października 2007r. uchyliła się od skutków: „prawnych umowy cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych z dnia 31 maja 2007 roku” oraz od skutków oświadczeń woli zawartych „w umowach sprzedaży z dnia 31 maja 2007 roku dotyczących wyrażenia zgody na wejście przez Spółkę w ogół praw i obowiązków spółki A.sp. k. (...).”. S. spółka z o.o. (poręczyciel) oświadczeniem z dnia 2 października 2007r. również uchyliła się od skutków: „prawnych poręczenia udzielonego w umowie cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych z dnia 31 maja 2007 roku”. Wspomniane powyżej uchylenie się od skutków czynności prawnej, zarówno przez S.A. sp. z o.o. jak i S. spółka z o.o. nastąpiło w zwykłej formie pisemnej.

Oświadczenie to zostało doręczone spółce A. sp. k. wraz ze sprzeciwem od nakazu zapłaty, o którym mowa poniżej. Spółka S.A. spółka z o.o. motywuje oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych podstępnym wprowadzeniem w błąd (zatajeniem) co do „faktu zawarcia w dniu 31 maja 2007r. dodatkowego aneksu do umów przedwstępnych”. Powyższy cytat został zaczerpnięty bezpośrednio ze wspomnianego oświadczenia, w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego Wnioskodawca dodał, że aneks, o którym tu mowa został zawarty nie 31 maja 2007 roku lecz 30 maja 2007 roku.

W dniu 3 października 2007r. spółki S.A. sp. z o.o. oraz S. sp. z o.o. wniosły sprzeciw od ww. nakazu zapłaty. W sprzeciwie zaskarżono w całości nakaz zapłaty i oparto go na argumentacji podnoszonej już przez S.A. sp. z o.o. we wspomnianym oświadczeniu z dnia 2 października 2007r. oraz na okoliczność wprowadzenia w błąd co do decyzji WZ.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznaczył, iż spółka S. sp. z o.o. nigdy nie zapłaciła jakiejkolwiek kwoty z należnego A. sp. k. wynagrodzenia wynikającego z zawartej w dniu 31 maja 2007r. umowy cesji, a ponadto nie ujęła wystawionej przez A. sp.k. faktury w księgach rachunkowych, a tym samym nie odliczyła VAT-u naliczonego, ani nie zaliczyła tej faktury do kosztów, środków trwałych ani inwestycji.

W piśmie uzupełniającym z dnia 14 kwietnia 2008r. Wnioskodawca stwierdził, że prowadzone postępowanie sądowe przeciwko Spółce S.A. z powództwa cywilnego jest obecnie w toku. Ponadto wskazano, że celem prowadzenia przez Spółkę A. ww. postępowania sądowego jest przede wszystkim możliwość odzyskania podatku dochodowego zapłaconego od tej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym oraz istniejącym stanie prawnym spółka A. sp.k. może dokonać stosownej korekty faktury VAT nr 1/F/2007, anulując (zerując) tym samym w świetle rozliczeń w podatku od towarów i usług dokonaną transakcję...
2. Jeśli w powyższym stanie faktycznym spółka A. sp.k. będzie mogła dokonać wspomnianej korekty faktury VAT nr 1/F/2007 to jak przedmiotowa korekta powinna wyglądać...
3. Jeśli w powyższym stanie faktycznym spółka A. p.k. nie będzie mogła dokonać korekty faktury VAT nr 1/F/2007 to czy w takim wypadku powstaje nadpłata w podatku, a tym samym przysługuje spółce możliwość żądania zwrotu nadpłaconego podatku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na pierwsze pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na następujące okoliczności; złożenie skutecznego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu wywołuje ten skutek, iż czynność prawna objęta tym oświadczeniem woli przestaje istnieć (z mocą wsteczną). To rodzi z kolei po obu stronach takiej czynność obowiązek dokonania zwrotu wszystkiego tego co strony w wykonaniu tej czynności do dnia jej istnienia świadczyły sobie wzajemnie, należnego z umowy cesji wynagrodzenia spółka A. p. k. nigdy nie otrzymała, tym samym realizując swe obowiązki podatkowe poniosła w całości ich ciężar, gdzie normalnie (z ekonomicznego punktu widzenia) ciężar ten ponosi nabywca, który płaci cenę brutto, spółka A. sp. k. w celu wywiązania się z ciążącego na niej obowiązku podatkowego zapłaciła należny podatek od towarów i usług, spółka S. z o. o. na skutek złożenia oświadczenia o chyleniu się od złożonego oświadczenia woli doprowadziła do sytuacji, w której czynność prawna na podstawie, której spółka A. sp. k. miała otrzymać stosowne wynagrodzenie jakie na podstawie, której dokonała zapłaty podatku od towarów i usług przestała w świetle prawa istnieć. Tym samym spółka A.. sp. k. na chwilę obecną nie ma prawa do żądania zapłaty należnego jej wynagrodzenia, gdyż czynność prawna w oparciu, o którą mogłaby wysuwać takie żądania przestała istnieć z mocą wsteczną.

Wszystkie powyżej wymienione okoliczności, w tym przede wszystkim fakt "unicestwienia" czynności prawnej, której istnienie stanowi w ogóle podstawę do powstania obowiązku w podatku od towarów i usług oraz fakt, iż nigdy nie doszło do otrzymania przez spółkę A sp. k. jakichkolwiek kwot z tytułu należnego jej wynagrodzenia - wpływa na możliwość dokonania stosownej korekty podatku i tym samym anulowana (wyzerowania) w świetle rozliczeń w podatku od towarów i usług dokonanej transakcji (tak jak przestała istnieć - "została anulowana" - czynność cywilna w oparciu, o którą i w związku, z którą powstał obowiązek podatkowy). Skoro zatem przepisy prawa cywilnego przyjmują skutek, iż czynność prawna nigdy nie istniała to tym bardziej należy przyjąć, iż nigdy nie powinien był powstać obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy, jednoznacznie wydaje się potwierdzać orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Kwestia korekty takiej faktury była bowiem przedmiotem rozstrzygnięcia ETS, który stwierdził, że: „Ponieważ szósta dyrektywa 77/388 nie zawiera żadnych przepisów dotyczących korekty przez wystawcę faktury podatku od wartości dodanej, który został nieprawidłowo zafakturowany, do Państwa Członkowskiego należy ustalenie warunków, na jakich nieprawidłowo zafakturowany podatek może być skorygowany. Jednakże, jeżeli wystawca faktury w wystarczającym czasie całkowicie wyeliminował ryzyko jakichkolwiek strat we wpływach podatkowych, zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, by podatek, który został nieprawidłowo zafakturowany, mógł być skorygowany, bez uzależniania tej korekty od warunku działania wystawcy faktury w dobrej wierze. Dlatego też, jeżeli takie ryzyko zostało wyeliminowane, korekta podatku od wartości dodanej, który został nieprawidłowo zafakturowany, nie może być uzależniona od uznania organów podatkowych (zob. pkt 48-49, 58, 60, 63, 68, 70 oraz sentencja pkt 1 i 2).".

Odnośne drugiego pytania podatnik stoi na stanowisku, iż korekta winna być dokonana w ten sposób, iż wszelkie wartości liczbowe wykazane w fakturze VAT nr 1/F/2007 winny zostać anulowane (wyzerowane), a w opisie pola towar/usługi winien być wstawiona kreska (pauza).

Odnośnie trzeciego pytana przy założeniu, iż spółka A. sp.k. nie będzie mogła dokonać korekty faktury to czy w takim wypadku powstaje nadpłata w podatku, a tym samym przysługuje spółce możliwość żądania zwrotu nadpłaconego podatku, należy również odpowiedzieć twierdząco. Ewentualne uznanie braku możliwości dokonania korekty faktury doprowadzi do powstania nadpłaty w podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z przepisami Ordynacji podatkowej za nadpłatę uważa się między innymi kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Nadpłata powstaje z dniem złożenia korekty deklaracji w podatku od towarów i usług obniżającej wysokość zobowiązania podatkowego, w związku ze zwiększeniem kwoty podatku naliczonego lub obniżeniem kwoty podatku należnego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i sług.

Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, iż pozbawienie w niniejszej sytuacji podatnika prawa do korekty faktury albo wyłączenie możliwości co do odzyskania zapłaconego podatku w formie instytucji nadpłaty naruszałoby podstawową cechę podatku od towarów i usług - jego neutralność. Zasada ta sprowadza się do zapewnienia podatnikowi nie będącemu ostatecznym konsumentem towaru lub usługi uniknięcia obciążenia kosztem podatku. Na chwilę obecną na zasadę neutralności wielokrotnie zwraca uwagę i bezpośrednio powołuje się zarówno polskie orzecznictwo jak i orzecznictwo w krajach wspólnoty (cechą wspólną tych orzeczeń jest zwalczanie sytuacji w skutek, których podatnik nie będący ostatecznym konsumentem niezasadnie jest obciążany kosztem podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zgodnie z art. 106 ust. 3 cyt. ustawy, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 108 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jej zapłaty.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów art. 106 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno–prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Zwrócić przy tym należy uwagę na brzmienie, przywołanego wyżej art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie wskazano, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. W ocenie tut. organu wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z ust. 4 ww. artykułu obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Przypadki i zasady wystawiania faktur korygujących określają przepisy § 16–18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Natomiast elementy, jakie winna zawierać faktura korygująca uzależnione są od podstawy jej wystawienia.

Faktura korygująca - dokumentująca rabat, zwrot towarów, zwrot kwot nienależnych, zwrot zaliczek, rat itd. winna zawierać:

• numer kolejny oraz datę wystawienia,
• dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca (określone w § 9 ust. 1 pkt 1 do 3 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów - oraz nazwę towaru lub usługi objętych rabatem),
• kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,
• kwotę zmniejszenia podatku należnego,
• oznaczenie KOREKTA bądź FAKTURA KOREKTA (§ 16 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów).
  
  

Natomiast w przypadku gdy wystawienie faktury korygującej następuje w oparciu o § 17 rozporządzenia, a więc w razie podwyżki ceny bądź pomyłek w kwotach, wówczas oprócz danych wskazanych wyżej winna ona dodatkowo zawierać:

• w przypadku podwyższenia ceny nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny, kwotę podwyższenia ceny bez podatku oraz kwotę podwyższenia podatku należnego.
• w przypadku pomyłek w cenie, stawce lub kwocie podatku, a także pomyłki w jakiejkolwiek innej pozycji faktury faktura korygująca winna dodatkowo zawierać oprócz ww. danych również kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w prawidłowej wysokości.
  
  

W myśl postanowień § 16 ust. 4 i § 17 ust. 6 rozporządzenia sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego – dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 15 stycznia 2008r. wynika, że w dniu 31 maja 2007r. pomiędzy Spółką A. K a spółką S.A. ostała zawarta „umowa cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych”. W dniu 1 czerwca 2007r. została wystawiona przez A. faktura VAT nr 1/F/2007 w związku z przedmiotowym przelewem wierzytelności. Faktura ta w rubryce „nazwa towaru lub usługi” wskazywała prawo z umów przedwstępnych i do decyzji WZ” Cena jednostkowa netto określona została na kwotę 7.300.000,00 zł, stawka podatku VAT 22%, kwota podatku 1.606.000,00 zł wartość brutto na kwotę 8.906.000,00 zł, sposób zapłaty „na przelew 7 dni”.

Na podstawie zawartej umowy cesji jak i wystawionej faktury przez A., nabywca S.A. nigdy nie zapłacił jakiejkolwiek kwoty (części) należnego A. wynagrodzenia.W dniu 3 września 2007r. Spółka A. wniosła pozew o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko Spółkom S. A. sp. z o. o. oraz S. sp. z o. o. (poręczycielowi z ww. umowy cesji) i nakazanie tym spółkom zapłaty za wierzytelności nabyte na podstawie ww. umowy. Pozew obejmował roszczenia A. na kwotę 8.906.000,00 zł (wskazana kwota brutto w fakturze) oraz wniosek o dokonanie zabezpieczenia powództwa poprzez ustanowienie hipoteki kaucyjnej do wysokości dochodzonego roszczenia na nieruchomościach należących do spółki S. A. sp. z o. o.W dniu 10 września 2007r. sąd wydał nakaz zapłaty w oparciu o ww. pozew. Zgodnie z nakazem zapłaty nakazał pozwanym S. A. p. z o.o. oraz S. sp. z o.o. aby zapłacili solidarnie stronie powodowej kwotę 8.906.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 8 czerwca 2007r. do dnia zapłaty.W dniu 3 października 2007r. Spółki S. A. sp. z o. o. oraz S. sp. z o. o. wniosły sprzeciw od ww. nakazu zapłaty.

W piśmie uzupełniającym z dnia 14 kwietnia 2008r. Wnioskodawca stwierdził, że prowadzone postępowanie sądowe przeciwko Spółce S.A. z powództwa cywilnego jest obecnie w toku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że umowa zawarta w dniu 31 maja 2007r. pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką S. A. pn. „umowa cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych” ma charakter umowy cywilnoprawnej.

W wykonaniu tej umowy została wystawiona przedmiotowa faktura VAT nr 1/F/2007. Wobec braku zapłaty przez Spółkę S.A. należności z tej faktury Wnioskodawca dochodząc swoich roszczeń wystąpił na drogę sądową. Konsekwencją powyższego było wydanie przez sąd nakazu zapłaty. Fakt wystąpienia przez wnioskodawcę na drogę sądową w celu dochodzenia roszczeń wynikających z ww. umowy z dnia 31 maja 2007r. oznacza brak zgodności stron tej umowy co do jej ważności.

Trzeba jednak wskazać, iż tut. organ nie jest uprawniony do oceny ważności umów cywilnoprawnych, gdyż nie mieści się to w dyspozycji art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że przedmiotem wniosku może być wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego.

Zatem Minister Finansów nie jest uprawniony (ani zobowiązany) do oceny stanowiska, czy niewypełnienie warunków wynikających z postanowień umowy z dnia 31 maja 2007r. przez Spółkę S.A. wywołało skutek prawny w postaci odstąpienia od postanowień przedmiotowej umowy, a tym samym czy Spółce faktycznie należne jest wynagrodzenie wynikające z zawartej umowy.

Niemniej jednak w sytuacji braku zgodności stron umowy z dnia 31 maja 2007r. co jej ważności i wystąpienia przez jedną ze stron (Wnioskodawcę) na drogę sądową w celu dochodzenia roszczeń wynikających z ww. umowy, zachodzi domniemanie ważności postanowień spornej umowy aż do czasu ewentualnego stwierdzenia jej nieważności przez sąd.

Tym samym kwota należna Spółce z tytułu „cesji wierzytelności z notarialnych umów przedwstępnych”, wynikająca z zawartej umowy, stanowi u Wnioskodawcy obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, w sytuacji toczącego się w przedmiotowej sprawie postępowania sądowego, do czasu ustalenia przez sąd kwoty należnej Spółce w wysokości innej niż wynikającej z umowy lub stwierdzenia nieważności przedmiotowej umowy, brak będzie podstaw prawnych do wystawienia faktury korygującej, celem zmniejszenia obrotu.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz stan faktyczny należy uznać, że na dzień wydania niniejszej interpretacji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do dokonania korekty faktury VAT nr 1/F/2007 na zasadach określonych przepisami § 16 – 17 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. Wobec powyższego pytanie oznaczone we wniosku numerem 2 jak winna wyglądać korekta jest bezprzedmiotowe.

W odniesieniu natomiast do pytania numer 3 należy stwierdzić, iż mając na uwadze ustalenia zawarte w niniejszej interpretacji, na chwilę obecną nadpłata nie powstaje, tym samym Spółce nie przysługuje możliwość żądania zwrotu nadpłaconego podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.