INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2008 r.), uzupełnionego w dniu 10 stycznia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nabycia radiotelefonów od dostawcy z Japonii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nabycia radiotelefonów od dostawcy z Japonii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zakupiła radiotelefony od swojego stałego dostawcy "V" z Japonii. Towar został przetransportowany przez firmę przewozową "T" do siedziby Spółki w G. ze spółek córek spółki japońskiej, tj. "YE" z siedzibą w Holandii i "YU" z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

W paczce z towarem otrzymanym z Holandii znajdowała się faktura z dnia 26 września 2007 r. Wystawcą faktury była spółka "V", nabywcą Wnioskodawca. Natomiast w paczce z towarem otrzymanym z Wielkiej Brytanii znajdowała się faktura z dnia 26 września 2007 r. wystawiona przez ww. spółkę japońską; jako nabywcę oznaczono Wnioskodawcę. Warunki dostawy opisane na obu fakturach: "F" Japan, "C" G.

Urząd celny odmówił przyjęcia towaru do zgłoszenia celnego w związku z tym, że z listów przewozowych "T" wynikało, że transport towaru odbył się na odcinku Wielka Brytania – Polska oraz Holandia – Polska ze spółek córek: "YE" i "Y". Wnioskodawca nie ma wiedzy w jaki sposób towary znalazły się na terytorium UE oraz nie posiada dokumentów objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu na terenie Wspólnoty.

"V" z Japonii nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie posiada siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. do jakiego rodzaju transakcji należy zaliczyć opisane nabycie towaru
...
2. czy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, Spółka jest podatnikiem z tytułu dostawy dla której podatnikiem jest nabywca i jest zobligowana do rozliczenia podatku
...
3. czy podstawę opodatkowania transakcji należy wykazać w poz. 36 deklaracji VAT-7
...
4. czy podatek należny od tych transakcji należy wykazać w poz. 37 deklaracji VAT-7
...
5. czy transakcje należy udokumentować fakturami wewnętrznymi
...
6. czy podatek należny z tytułu tych transakcji jest dla Spółki podatkiem naliczonym, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług
...

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. opisane transakcje należy zaliczyć do transakcji, dla których podatnikiem jest nabywca, czyli wnioskująca Spółka
;
2. Spółka jest podatnikiem z tytułu dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca i jest zobligowana do naliczenia podatku VAT należnego od tych transakcji
;
3. podstawę opodatkowania z tytułu nabycia towaru należy wykazać w pozycji 36 deklaracji VAT-7
;
4. podatek VAT z tytułu nabycia towarów należy wykazać w pozycji 37 deklaracji VAT-7
;
5. transakcje należy udokumentować fakturami wewnętrznymi
;
6. zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwota podatku naliczonego stanowi kwotę podatku należnego od dostawy towaru, dla której podatnikiem jest nabywca
.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy postanowień art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dostawie tych samych towarów uczestniczą kolejno trzy podmioty:

• w transakcji opisanej fakturą - "YE", "V" oraz Wnioskodawca
,
• w transakcji opisanej fakturą - "Y", "V" oraz Wnioskodawca
,

przy czym bezpośredni transport towarów z terytorium Holandii i Wielkiej Brytanii organizowany jest przez spółkę "V" (warunki dostawy "F" Japan).

Pomimo że towary nie trafiają do drugiego w „łańcuchu” dostaw podmiotu (tj. spółki japońskiej), uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, iż dostawy towarów dokonał każdy z tych podmiotów.

W świetle powyższego w rozpatrywanych transakcjach łańcuchowych wyróżnić można następujące dostawy:

• w transakcji udokumentowanej fakturą wystąpiły dwie dostawy: dostawa pomiędzy "YE" a "V" oraz dostawa pomiędzy "V" a Wnioskodawcą
,
• w transakcji udokumentowanej fakturą wystąpiły dwie dostawy: dostawa pomiędzy "Y" oraz dostawa pomiędzy "V" oraz dostawa pomiędzy "V" a Wnioskodawcą
.

Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej odrębnie ustalane jest też miejsce świadczenia. Ponadto zauważyć należy, że w danej transakcji łańcuchowej następuje tylko jedno przemieszczenie towarów, zatem tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Do dostaw łańcuchowych stosuje się szczególną regulację, jeśli chodzi o ustalenie o miejsce świadczenia. Polega ona na założeniu, że wysyłka bądź transport towaru przyporządkowana jest tylko jednej dostawie (dostawie „ruchomej”), przy czym jeżeli towar jest wysyłany bądź transportowany przez nabywcę dokonującego również dalszej dostawy, to wysyłka bądź transport przyporządkowane są, co do zasady, dostawie dokonanej dla tego nabywcy.

Zasada ta została zapisana w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W myśl postanowień art. 22 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów
;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów
.

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towaru konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do stanu faktycznego sprawy należy wskazać, iż dostawy dokonane przez "V" na rzecz Wnioskodawcy - jako dostawy następujące po transporcie towaru - należy uznać, stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy, za dokonane w miejscu zakończenia transportu towarów. A zatem dostawy te należy opodatkować na terytorium Polski według stawek i regulacji obowiązujących w kraju.

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138.

W myśl postanowień art. 17 ust. 5 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Wnioskująca Spółka nabyła towary od kontrahenta japońskiego, który nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie posiada siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. A zatem, przedmiotowe transakcje należy uznać za dostawy towarów dokonane na terytorium kraju, dla których podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest nabywca towarów, czyli Wnioskodawca.

Należy w tym miejscu nadmienić, iż na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca. Z wniosku nie wynika, aby spółka japońska rozliczyła podatek należny od dokonanych przez nią dostaw, a zatem przepis ten nie będzie mieć zastosowania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Jak wyżej wykazano, w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu nabycia przedmiotowych towarów. Powinien zatem wystawić fakturę wewnętrzną z podatkiem należnym wyliczonym według polskiej stawki podatku dla tych towarów.

Przedmiotowe transakcje udokumentowane fakturą wewnętrzną należy wykazać w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7: w pozycji nr 36 podstawę opodatkowania, zaś wyliczony odpowiednio podatek należny w pozycji nr 37.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wyliczony podatek należny od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w tej samej deklaracji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.