INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 2 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji podatkowej PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej – jednostką budżetową Gminy Miasta – realizującą zadania z zakresu pomocy społecznej i świadczeń rodzinnych, w tym zadania dotyczące rodzin zastępczych, m.in. częściowe pokrywanie kosztów utrzymywania dzieci w tych rodzinach.

Decyzją z dnia 13 lipca 2007 r. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta odstąpił od żądania zwrotu należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia (w formie pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej, tj. w formie świadczenia, o którym mowa w art. 78 ustawy o pomocy społecznej).

Podstawą prawną odstąpienia od żądania zwrotu w randze ustawy był art. 104 ust. 4 w związku z art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. W przywołanych przepisach zawarta została konstrukcja odstąpienia od żądania zwrotu należności. W przedmiotowej sprawie należnością są nienależnie pobrane świadczenia, objęte art. 98 wskazanej ustawy.

Ze względu na treść przepisów art. 39 ust. 3 oraz art. 42a w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Ośrodek Pomocy Społecznej może mieć obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle powyższego Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej dostrzegł potrzebę rozważenia wątpliwości dotyczącej interpretacji pojęcia odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w ujęciu podatkowym, tym samym przed podjęciem decyzji – zwrócenia się z przedmiotowym wnioskiem.

Ośrodek Pomocy Społecznej stwierdza, iż wyrażenie stanowiska organu podatkowego będzie się przy tym łączyło z rozwiązaniem problemu kwalifikacji kwot świadczeń nienależnie pobranych – w zakresie których odstąpiono od żądania zwrotu – do przychodów z innych źródeł. Skutkiem rozstrzygnięcia dylematu ma być bowiem podjęcie decyzji co do konieczności sporządzenia i przekazania do końca lutego 2008 r. (podatnikowi i urzędowi skarbowemu) informacji PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Ośrodek Pomocy Społecznej powinien zaliczyć kwotę nienależnie pobranego świadczenia na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej (w zakresie której odstąpiono od żądania zwrotu) do przychodów z innych źródeł i czy Ośrodek w związku z tym ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy do przychodów z innych źródeł nie należy zaliczać nienależnie pobranych świadczeń, w zakresie których odstąpiono od żądania zwrotu – Ośrodek nie jest zobligowany do sporządzenia informacji PIT-8C. Ośrodek Pomocy Społecznej powołuje przepisy art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a także definicję zawartą w art. 6 pkt 16) ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którą świadczenie nienależnie pobrane jest świadczeniem pieniężnym uzyskanym na podstawie przedstawionych nieprawdziwych informacji lub niedoinformowania o zmianie sytuacji materialnej lub osobistej.

Wnioskodawca zauważa, iż obowiązek zwrotu świadczeń nienależnie pobranych wynika z treści art. 98 ustawy o pomocy społecznej, zaś „odstąpienie od żądania tego zwrotu” (jako wyraźnie odmienna instytucja od „umorzenia”) wskazana została w art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej. Ustawa ta nie przewiduje bowiem możliwości umorzenia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy dotychczasowy świadczeniobiorca nie dokona zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, świadczeniodawca (Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej, działający ze stosownego upoważnienia) w określonych warunkach odstąpi od żądania zwrotu tego świadczenia, to w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wystąpi nieodpłatne świadczenie.

Ponadto Ośrodek Pomocy Społecznej stwierdza, iż nie można zaprzeczyć, że kwota odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia faktycznie oznacza zmniejszenie bądź zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego, wobec czego po stronie świadczeniobiorcy występuje określona korzyść. Jednak kwota tego odstąpienia nie stanowi przychodu świadczeniobiorcy w świetle art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też Ośrodek Pomocy Społecznej uważa, że nie wystąpi obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C, dotyczącej kwoty odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Stosownie do uregulowań art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od dochodu rodziny.

Natomiast art. 104 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej, korzystając z zapisu art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, odstąpił od żądania zwrotu świadczeń nienależnie pobranych przez rodzinę korzystającą ze świadczeń z pomocy społecznej tj. środków pieniężnych na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych świadczy o tym, iż zwrot taki jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku ze zwolnieniem rodziny zastępczej z obowiązku zwrotu pobranych świadczeń, osoby te uzyskają zatem przychód zwolniony z opodatkowania, wobec czego na Ośrodku Pomocy Społecznej nie spoczywa obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.