P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14.06.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność godspodarczą w zakresie usług hotelarskich i gastronomicznych. W dniu 28.09.2005r. Spółka wspólnie ze spółkami X., podpisała umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej Spółki w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pomiędzy podmiotami wchodzącymi w skład Spółki zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z prowadzoną działalnością w branży turystyczno – hotelowej, spółki wchodzące w skład Spółki przeprowadzają między sobą transakcje w zakresie dostawy towarów oraz świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu VAT. Ceny stosowane w ramach wzajemnych rozliczeń pomiędzy Spółką a podmiotami wchodzącymi w skład PGK Orbis mogłyby, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych, odbiegać od wartości rynkowej poszczególnych towarów lub usług.

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku transakcji polegających na dostawie towarów lub świadczeniu usług pomiędzy Spółką a podmiotami wchodzącymi w skład Spółki, art. 32 ustawy o VAT nie ma zastosowania. Spółka zauważa, iż zastosowanie dla celów VAT przepisów o szacowaniu obrotów (a w konsekwencji podstawy opodatkowania) w odniesieniu do spółek tworzących Spółki, stoi w sprzeczności z normą wyrażoną w art. 11 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wykluczającą stosowanie przepisów dotyczących oszacowania dochodu w odniesieniu do podatkowej grupy kapitałowej. Określenie obrotu przez organ podatkowy na mocy art. 32 ustawy o VAT skutkowałoby powstaniem nieuzasadnionych rozbieżności pomiędzy ujęciem danego zdarzenia gospodarczego dla celów VAT i dla celów podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku gdy między nabywcą a dostawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2 organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek, jeżeli okaże się, że przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny.

W myśl ust. 2 cyt. przepisu związek, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów. Pod pojęciem powiązań kapitałowych, na gruncie analizowanego przepisu, rozumieć należy takie sytuacje, w których jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem – art. 32 ust. 4 ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) szczególne regulacje dotyczące określania dochodów podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mają zastosowania do świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową. Oznacza to, że bez sankcji podatkowych spółki tworzące PGK mogą między sobą stosować wewnętrzne ceny rozliczeniowe, odbiegające od cen rynkowych.

Analizując art. 32 ustawy o VAT i art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, iż przepisy te regulują sytuację, gdy pomiędzy podmiotami powiązanymi, w ich rozumieniu, zawierane są transakcje, w których stosowane są ceny odbiegające od cen rynkowych. Co prawda obie normy dotyczą dwóch rodzajów podatków, jednakże w przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym przepisy te winne być analizowane łącznie. Interpretacja art. 32 ustawy o VAT w kierunku objęcia jego zakresem podmiotów tworzących PGK prowadziłaby bowiem do braku możliwości zastosowania art. 11 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto taka interpretacja przedmiotowego przepisu wpłynęłaby także na zniekształcenie, charakterystycznej dla podatku dochodowego od osób prawnych, konstrukcji podatkowych grup kapitałowych. Powyższa interpretacja stałaby tym samym w sprzeczności z wykładnią systemową art. 32 ustawy o VAT, gdyż doprowadziłaby do sytuacji w której zastosowanie konstrukcji przewidzianej w ramach regulacji jednego podatku prowadziłoby do negatywnych konsekwencji, a wręcz sankcji, na podstawie przepisów będących elementem konstrukcji podatku innego typu.

Reasumując stosując przepis art. 32 ustawy o VAT konieczna byłaby zmiana obrotu dokonywanej transakcji z podmiotem wchodzącym w skład PGK Orbis, wyłącznie dla celów VAT, co nie odzwierciedlałoby stanu rzeczywistego oraz wysokości faktycznych przepływów środków pieniężnych pomiędzy Spółką a podmiotami tworzącymi Spółki. W konsekwencji spowoduje to różnicę pomiędzy kwotą podatku należnego wykazaną w deklaracji VAT-7 przez sprzedającego, a kwotą podatku naliczonego wykazanego na fakturze stanowiącej dla nabywcy podstawę do odliczenia podatku od od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny stwierdzić należy, iż art. 32 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania do rozliczeń z tytułu dostawy towarów świadczenia usług pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa) w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.