INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dwóch lokali mieszkalnych w budowanym domu jednorodzinnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem (data wpływu 17 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dwóch lokali mieszkalnych w budowanym domu jednorodzinnym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2006 zakupił Pan działkę budowlaną z zamiarem wybudowania na niej domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej z przeznaczeniem dla rodziny, tj. Pana, syna oraz wnuków. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę w grudniu 2007 r. rozpoczął Pan inwestycję. Ze względu jednak na brak środków finansowych zmuszony jest Pan sprzedać dwa mieszkania, by kontynuować i ukończyć budowę. W tym celu zamierza Pan podzielić budynek mieszkalny na cztery odrębne mieszkania.

Ponadto wskazuje Pan, że nigdy wcześniej nie dokonywał kupna czy sprzedaży nieruchomości i nie ma zamiaru czynić tego w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż poszczególnych mieszkań będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż oddzielnych lokali mieszkalnych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedaż ta dokonywana jest przez osobę fizyczną („nie-Vatowca”), a nie firmę developerską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl postanowień art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 wskazuje, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powołane regulacje prawne wskazują, iż niezbędnymi warunkami opodatkowania określonej czynności jest aby dostawa towarów lub świadczenie usług były opodatkowane tym podatkiem, a podmiot lub osoba ją wykonująca musi zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług.

W rozumieniu cytowanego art. 2 pkt 6 ustawy dostawa budynku lub lokali mieszkalnych jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. W świetle powołanego art. 15 ustawy istotnym warunkiem jest jednak, aby dostawa towarów była dokonywana przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Generalnie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy stanowi profesjonalny obrót, realizowany w sposób ciągły i zorganizowany. Z działalnością gospodarczą mamy do czynienia także wtedy, gdy określone czynności wykonywane są sporadycznie lub nawet jednorazowo, ale tylko wówczas gdy okoliczności dostawy towaru lub świadczenia usługi wskazują na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży dwóch lokali mieszkalnych (w trakcie budowy) w nieruchomości stanowiącej majątek osobisty. Jeżeli więc osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży majątku osobistego, w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a budynek, w którym mają powstać lokale mieszkalne będące przedmiotem interpretacji nie został wybudowany w celu jego zbycia – czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem osoba je wykonująca nie uzyskuje statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe w opisanej sytuacji sprzedaż poszczególnych lokali mieszkalnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.